Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. εἰ μὴ ἄρʼ Ἀντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
  2. Πηλεΐδην Ἀχιλῆα δίκῃ ἠμείψατʼ ἀναστάς·
  3. ὦ Ἀχιλεῦ μάλα τοι κεχολώσομαι αἴ κε τελέσσῃς
  4. τοῦτο ἔπος· μέλλεις γὰρ ἀφαιρήσεσθαι ἄεθλον
  5. τὰ φρονέων ὅτι οἱ βλάβεν ἅρματα καὶ ταχέʼ ἵππω
  6. αὐτός τʼ ἐσθλὸς ἐών· ἀλλʼ ὤφελεν ἀθανάτοισιν
  7. εὔχεσθαι· τό κεν οὔ τι πανύστατος ἦλθε διώκων.
  8. εἰ δέ μιν οἰκτίρεις καί τοι φίλος ἔπλετο θυμῷ
  9. ἔστί τοι ἐν κλισίῃ χρυσὸς πολύς, ἔστι δὲ χαλκὸς
  10. καὶ πρόβατʼ, εἰσὶ δέ τοι δμῳαὶ καὶ μώνυχες ἵπποι·
  11. τῶν οἱ ἔπειτʼ ἀνελὼν δόμεναι καὶ μεῖζον ἄεθλον
  12. ἠὲ καὶ αὐτίκα νῦν, ἵνα σʼ αἰνήσωσιν Ἀχαιοί.
  13. τὴν δʼ ἐγὼ οὐ δώσω· περὶ δʼ αὐτῆς πειρηθήτω
  14. ἀνδρῶν ὅς κʼ ἐθέλῃσιν ἐμοὶ χείρεσσι μάχεσθαι.
  15. ὣς φάτο, μείδησεν δὲ ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
  16. χαίρων Ἀντιλόχῳ, ὅτι οἱ φίλος ἦεν ἑταῖρος·
  17. καί μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  18. Ἀντίλοχʼ, εἰ μὲν δή με κελεύεις οἴκοθεν ἄλλο
  19. Εὐμήλῳ ἐπιδοῦναι, ἐγὼ δέ κε καὶ τὸ τελέσσω.
  20. δώσω οἱ θώρηκα, τὸν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων
  21. χάλκεον, ᾧ πέρι χεῦμα φαεινοῦ κασσιτέροιο
  22. ἀμφιδεδίνηται· πολέος δέ οἱ ἄξιος ἔσται.
  23. ἦ ῥα, καὶ Αὐτομέδοντι φίλῳ ἐκέλευσεν ἑταίρῳ
  24. οἰσέμεναι κλισίηθεν· ὃ δʼ ᾤχετο καί οἱ ἔνεικεν,
  25. Εὐμήλῳ δʼ ἐν χερσὶ τίθει· ὃ δὲ δέξατο χαίρων.
  26. τοῖσι δὲ καὶ Μενέλαος ἀνίστατο θυμὸν ἀχεύων
  27. Ἀντιλόχῳ ἄμοτον κεχολωμένος· ἐν δʼ ἄρα κῆρυξ
  28. χειρὶ σκῆπτρον ἔθηκε, σιωπῆσαί τε κέλευσεν
  29. Ἀργείους· ὃ δʼ ἔπειτα μετηύδα ἰσόθεος φώς·
  30. Ἀντίλοχε πρόσθεν πεπνυμένε ποῖον ἔρεξας.
  31. ᾔσχυνας μὲν ἐμὴν ἀρετήν, βλάψας δέ μοι ἵππους
  32. τοὺς σοὺς πρόσθε βαλών, οἵ τοι πολὺ χείρονες ἦσαν.
  33. ἀλλʼ ἄγετʼ Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  34. ἐς μέσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε, μὴ δʼ ἐπʼ ἀρωγῇ,
  35. μή ποτέ τις εἴπῃσιν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·
  36. Ἀντίλοχον ψεύδεσσι βιησάμενος Μενέλαος
  37. οἴχεται ἵππον ἄγων, ὅτι οἱ πολὺ χείρονες ἦσαν
  38. ἵπποι, αὐτὸς δὲ κρείσσων ἀρετῇ τε βίῃ τε.
  39. εἰ δʼ ἄγʼ ἐγὼν αὐτὸς δικάσω, καί μʼ οὔ τινά φημι
  40. ἄλλον ἐπιπλήξειν Δαναῶν· ἰθεῖα γὰρ ἔσται.
  41. Ἀντίλοχʼ εἰ δʼ ἄγε δεῦρο διοτρεφές, ἣ θέμις ἐστί,
  42. στὰς ἵππων προπάροιθε καὶ ἅρματος, αὐτὰρ ἱμάσθλην
  43. χερσὶν ἔχε ῥαδινήν, ᾗ περ τὸ πρόσθεν ἔλαυνες,
  44. ἵππων ἁψάμενος γαιήοχον ἐννοσίγαιον
  45. ὄμνυθι μὴ μὲν ἑκὼν τὸ ἐμὸν δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι.
  46. τὸν δʼ αὖτʼ Ἀντίλοχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  47. ἄνσχεο νῦν· πολλὸν γὰρ ἔγωγε νεώτερός εἰμι
  48. σεῖο ἄναξ Μενέλαε, σὺ δὲ πρότερος καὶ ἀρείων.
  49. οἶσθʼ οἷαι νέου ἀνδρὸς ὑπερβασίαι τελέθουσι·
  50. κραιπνότερος μὲν γάρ τε νόος, λεπτὴ δέ τε μῆτις.
  51. τώ τοι ἐπιτλήτω κραδίη· ἵππον δέ τοι αὐτὸς
  52. δώσω, τὴν ἀρόμην. εἰ καί νύ κεν οἴκοθεν ἄλλο
  53. μεῖζον ἐπαιτήσειας, ἄφαρ κέ τοι αὐτίκα δοῦναι
  54. βουλοίμην ἢ σοί γε διοτρεφὲς ἤματα πάντα
  55. ἐκ θυμοῦ πεσέειν καὶ δαίμοσιν εἶναι ἀλιτρός.
  56. ἦ ῥα καὶ ἵππον ἄγων μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
  57. ἐν χείρεσσι τίθει Μενελάου· τοῖο δὲ θυμὸς
  58. ἰάνθη ὡς εἴ τε περὶ σταχύεσσιν ἐέρση
  59. ληΐου ἀλδήσκοντος, ὅτε φρίσσουσιν ἄρουραι·
  60. ὣς ἄρα σοὶ Μενέλαε μετὰ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
  61. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  62. Ἀντίλοχε νῦν μέν τοι ἐγὼν ὑποείξομαι αὐτὸς
  63. χωόμενος, ἐπεὶ οὔ τι παρήορος οὐδʼ ἀεσίφρων
  64. ἦσθα πάρος· νῦν αὖτε νόον νίκησε νεοίη.
  65. δεύτερον αὖτʼ ἀλέασθαι ἀμείνονας ἠπεροπεύειν.
  66. οὐ γάρ κέν με τάχʼ ἄλλος ἀνὴρ παρέπεισεν Ἀχαιῶν.
  67. ἀλλὰ σὺ γὰρ δὴ πολλὰ πάθες καὶ πολλὰ μόγησας
  68. σός τε πατὴρ ἀγαθὸς καὶ ἀδελφεὸς εἵνεκʼ ἐμεῖο·
  69. τώ τοι λισσομένῳ ἐπιπείσομαι, ἠδὲ καὶ ἵππον
  70. δώσω ἐμήν περ ἐοῦσαν, ἵνα γνώωσι καὶ οἵδε
  71. ὡς ἐμὸς οὔ ποτε θυμὸς ὑπερφίαλος καὶ ἀπηνής.
  72. ἦ ῥα, καὶ Ἀντιλόχοιο Νοήμονι δῶκεν ἑταίρῳ
  73. ἵππον ἄγειν· ὃ δʼ ἔπειτα λέβηθʼ ἕλε παμφανόωντα.
  74. Μηριόνης δʼ ἀνάειρε δύω χρυσοῖο τάλαντα
  75. τέτρατος, ὡς ἔλασεν. πέμπτον δʼ ὑπελείπετʼ ἄεθλον,
  76. ἀμφίθετος φιάλη· τὴν Νέστορι δῶκεν Ἀχιλλεὺς
  77. Ἀργείων ἀνʼ ἀγῶνα φέρων, καὶ ἔειπε παραστάς·
  78. τῆ νῦν, καὶ σοὶ τοῦτο γέρον κειμήλιον ἔστω
  79. Πατρόκλοιο τάφου μνῆμʼ ἔμμεναι· οὐ γὰρ ἔτʼ αὐτὸν
  80. ὄψῃ ἐν Ἀργείοισι· δίδωμι δέ τοι τόδʼ ἄεθλον
  81. αὔτως· οὐ γὰρ πύξ γε μαχήσεαι, οὐδὲ παλαίσεις,
  82. οὐδʼ ἔτʼ ἀκοντιστὺν ἐσδύσεαι, οὐδὲ πόδεσσι
  83. θεύσεαι· ἤδη γὰρ χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἐπείγει.
  84. ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει· ὃ δʼ ἐδέξατο χαίρων,
  85. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  86. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα τέκος κατὰ μοῖραν ἔειπες·
  87. οὐ γὰρ ἔτʼ ἔμπεδα γυῖα φίλος πόδες, οὐδέ τι χεῖρες
  88. ὤμων ἀμφοτέρωθεν ἐπαΐσσονται ἐλαφραί.
  89. εἴθʼ ὣς ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη
  90. ὡς ὁπότε κρείοντʼ Ἀμαρυγκέα θάπτον Ἐπειοὶ
  91. Βουπρασίῳ, παῖδες δʼ ἔθεσαν βασιλῆος ἄεθλα·
  92. ἔνθʼ οὔ τίς μοι ὁμοῖος ἀνὴρ γένετʼ, οὔτʼ ἄρʼ Ἐπειῶν
  93. οὔτʼ αὐτῶν Πυλίων οὔτʼ Αἰτωλῶν μεγαθύμων.
  94. πὺξ μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα Ἤνοπος υἱόν,
  95. Ἀγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον, ὅς μοι ἀνέστη·
  96. Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα,
  97. δουρὶ δʼ ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ Πολύδωρον.
  98. οἴοισίν μʼ ἵπποισι παρήλασαν Ἀκτορίωνε
  99. πλήθει πρόσθε βαλόντες ἀγασσάμενοι περὶ νίκης,
  100. οὕνεκα δὴ τὰ μέγιστα παρʼ αὐτόθι λείπετʼ ἄεθλα.
  101. οἳ δʼ ἄρʼ ἔσαν δίδυμοι· ὃ μὲν ἔμπεδον ἡνιόχευεν,
  102. ἔμπεδον ἡνιόχευʼ, ὃ δʼ ἄρα μάστιγι κέλευεν.
  103. ὥς ποτʼ ἔον· νῦν αὖτε νεώτεροι ἀντιοώντων
  104. ἔργων τοιούτων· ἐμὲ δὲ χρὴ γήραϊ λυγρῷ
  105. πείθεσθαι, τότε δʼ αὖτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν.
  106. ἀλλʼ ἴθι καὶ σὸν ἑταῖρον ἀέθλοισι κτερέϊζε.
  107. τοῦτο δʼ ἐγὼ πρόφρων δέχομαι, χαίρει δέ μοι ἦτορ,
  108. ὥς μευ ἀεὶ μέμνησαι ἐνηέος, οὐδέ σε λήθω,
  109. τιμῆς ἧς τέ μʼ ἔοικε τετιμῆσθαι μετʼ Ἀχαιοῖς.
  110. σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδʼ ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν.
  111. ὣς φάτο, Πηλεΐδης δὲ πολὺν καθʼ ὅμιλον Ἀχαιῶν
  112. ᾤχετʼ, ἐπεὶ πάντʼ αἶνον ἐπέκλυε Νηλεΐδαο.
  113. αὐτὰρ ὃ πυγμαχίης ἀλεγεινῆς θῆκεν ἄεθλα·
  114. ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κατέδησʼ ἐν ἀγῶνι
  115. ἑξέτεʼ ἀδμήτην, ἥ τʼ ἀλγίστη δαμάσασθαι·
  116. τῷ δʼ ἄρα νικηθέντι τίθει δέπας ἀμφικύπελλον.
  117. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  118. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  119. ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥ περ ἀρίστω,
  120. πὺξ μάλʼ ἀνασχομένω πεπληγέμεν· ᾧ δέ κʼ Ἀπόλλων
  121. δώῃ καμμονίην, γνώωσι δὲ πάντες Ἀχαιοί,
  122. ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κλισίην δὲ νεέσθω·
  123. αὐτὰρ ὃ νικηθεὶς δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον.
  124. ὣς ἔφατʼ, ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
  125. εἰδὼς πυγμαχίης υἱὸς Πανοπῆος Ἐπειός,
  126. ἅψατο δʼ ἡμιόνου ταλαεργοῦ φώνησέν τε·
  127. ἆσσον ἴτω ὅς τις δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον·
  128. ἡμίονον δʼ οὔ φημί τινʼ ἀξέμεν ἄλλον Ἀχαιῶν
  129. πυγμῇ νικήσαντʼ, ἐπεὶ εὔχομαι εἶναι ἄριστος.
  130. ἦ οὐχ ἅλις ὅττι μάχης ἐπιδεύομαι; οὐδʼ ἄρα πως ἦν
  131. ἐν πάντεσσʼ ἔργοισι δαήμονα φῶτα γενέσθαι.
  132. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  133. ἀντικρὺ χρόα τε ῥήξω σύν τʼ ὀστέʼ ἀράξω.
  134. κηδεμόνες δέ οἱ ἐνθάδʼ ἀολλέες αὖθι μενόντων,
  135. οἵ κέ μιν ἐξοίσουσιν ἐμῇς ὑπὸ χερσὶ δαμέντα.
  136. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
  137. Εὐρύαλος δέ οἱ οἶος ἀνίστατο ἰσόθεος φὼς
  138. Μηκιστῆος υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος,
  139. ὅς ποτε Θήβας δʼ ἦλθε δεδουπότος Οἰδιπόδαο
  140. ἐς τάφον· ἔνθα δὲ πάντας ἐνίκα Καδμείωνας.
  141. τὸν μὲν Τυδεΐδης δουρὶ κλυτὸς ἀμφεπονεῖτο
  142. θαρσύνων ἔπεσιν, μέγα δʼ αὐτῷ βούλετο νίκην.
  143. ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν, αὐτὰρ ἔπειτα
  144. δῶκεν ἱμάντας ἐϋτμήτους βοὸς ἀγραύλοιο.
  145. τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην ἐς μέσσον ἀγῶνα,
  146. ἄντα δʼ ἀνασχομένω χερσὶ στιβαρῇσιν ἅμʼ ἄμφω
  147. σύν ῥʼ ἔπεσον, σὺν δέ σφι βαρεῖαι χεῖρες ἔμιχθεν.
  148. δεινὸς δὲ χρόμαδος γενύων γένετʼ, ἔρρεε δʼ ἱδρὼς
  149. πάντοθεν ἐκ μελέων· ἐπὶ δʼ ὄρνυτο δῖος Ἐπειός,
  150. κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
  151. ἑστήκειν· αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα.
  152. ὡς δʼ ὅθʼ ὑπὸ φρικὸς Βορέω ἀναπάλλεται ἰχθὺς
  153. θίνʼ ἐν φυκιόεντι, μέλαν δέ ἑ κῦμα κάλυψεν,
  154. ὣς πληγεὶς ἀνέπαλτʼ· αὐτὰρ μεγάθυμος Ἐπειὸς
  155. χερσὶ λαβὼν ὤρθωσε· φίλοι δʼ ἀμφέσταν ἑταῖροι,
  156. οἵ μιν ἄγον διʼ ἀγῶνος ἐφελκομένοισι πόδεσσιν
  157. αἷμα παχὺ πτύοντα κάρη βάλλονθʼ ἑτέρωσε·
  158. κὰδ δʼ ἀλλοφρονέοντα μετὰ σφίσιν εἷσαν ἄγοντες,
  159. αὐτοὶ δʼ οἰχόμενοι κόμισαν δέπας ἀμφικύπελλον.
  160. Πηλεΐδης δʼ αἶψʼ ἄλλα κατὰ τρίτα θῆκεν ἄεθλα
  161. δεικνύμενος Δαναοῖσι παλαισμοσύνης ἀλεγεινῆς,
  162. τῷ μὲν νικήσαντι μέγαν τρίποδʼ ἐμπυριβήτην,
  163. τὸν δὲ δυωδεκάβοιον ἐνὶ σφίσι τῖον Ἀχαιοί·
  164. ἀνδρὶ δὲ νικηθέντι γυναῖκʼ ἐς μέσσον ἔθηκε,
  165. πολλὰ δʼ ἐπίστατο ἔργα, τίον δέ ἑ τεσσαράβοιον.
  166. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  167. ὄρνυσθʼ οἳ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθον.
  168. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
  169. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις ἀνίστατο κέρδεα εἰδώς.
  170. ζωσαμένω δʼ ἄρα τώ γε βάτην ἐς μέσσον ἀγῶνα,