Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. οὐδʼ ἄρα σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ἤθελε θυμὸς
  2. τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν, ἔνθεν ἀπῆλθεν
  3. Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη·
  4. ἀλλʼ ὅ γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα δῖον ἀνῆκεν,
  5. αὐτὸς δʼ αὖτʼ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει,
  6. στῆ δὲ παρʼ Αἰάντεσσι θέων, εἶθαρ δὲ προσηύδα·
  7. κεῖνον μὲν δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν
  8. ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· οὐδέ μιν οἴω
  9. νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ·
  10. οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι μάχοιτο.
  11. ἡμεῖς δʼ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
  12. ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
  13. Τρώων ἐξ ἐνοπῆς θάνατον καὶ κῆρα φύγωμεν.
  14. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
  15. πάντα κατʼ αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε·
  16. ἀλλὰ σὺ μὲν καὶ Μηριόνης ὑποδύντε μάλʼ ὦκα
  17. νεκρὸν ἀείραντες φέρετʼ ἐκ πόνου· αὐτὰρ ὄπισθε
  18. νῶϊ μαχησόμεθα Τρωσίν τε καὶ Ἕκτορι δίῳ
  19. ἶσον θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι, οἳ τὸ πάρος περ
  20. μίμνομεν ὀξὺν Ἄρηα παρʼ ἀλλήλοισι μένοντες.
  21. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα νεκρὸν ἀπὸ χθονὸς ἀγκάζοντο
  22. ὕψι μάλα μεγάλως· ἐπὶ δʼ ἴαχε λαὸς ὄπισθε
  23. Τρωϊκός, ὡς εἴδοντο νέκυν αἴροντας Ἀχαιούς.
  24. ἴθυσαν δὲ κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ τʼ ἐπὶ κάπρῳ
  25. βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ κούρων θηρητήρων·
  26. ἕως μὲν γάρ τε θέουσι διαρραῖσαι μεμαῶτες,
  27. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐν τοῖσιν ἑλίξεται ἀλκὶ πεποιθώς,
  28. ἄψ τʼ ἀνεχώρησαν διά τʼ ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος.
  29. ὣς Τρῶες εἷος μὲν ὁμιλαδὸν αἰὲν ἕποντο
  30. νύσσοντες ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν·
  31. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ Αἴαντε μεταστρεφθέντε κατʼ αὐτοὺς
  32. σταίησαν, τῶν δὲ τράπετο χρώς, οὐδέ τις ἔτλη
  33. πρόσσω ἀΐξας περὶ νεκροῦ δηριάασθαι.
  34. ὣς οἵ γʼ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον ἐκ πολέμοιο
  35. νῆας ἔπι γλαφυράς· ἐπὶ δὲ πτόλεμος τέτατό σφιν
  36. ἄγριος ἠΰτε πῦρ, τό τʼ ἐπεσσύμενον πόλιν ἀνδρῶν
  37. ὄρμενον ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι δὲ οἶκοι
  38. ἐν σέλαϊ μεγάλῳ· τὸ δʼ ἐπιβρέμει ἲς ἀνέμοιο.
  39. ὣς μὲν τοῖς ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν αἰχμητάων
  40. ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν·
  41. οἳ δʼ ὥς θʼ ἡμίονοι κρατερὸν μένος ἀμφιβαλόντες
  42. ἕλκωσʼ ἐξ ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν
  43. ἢ δοκὸν ἠὲ δόρυ μέγα νήϊον· ἐν δέ τε θυμὸς
  44. τείρεθʼ ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἱδρῷ σπευδόντεσσιν·
  45. ὣς οἵ γʼ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον. αὐτὰρ ὄπισθεν
  46. Αἴαντʼ ἰσχανέτην, ὥς τε πρὼν ἰσχάνει ὕδωρ
  47. ὑλήεις πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς,
  48. ὅς τε καὶ ἰφθίμων ποταμῶν ἀλεγεινὰ ῥέεθρα
  49. ἴσχει, ἄφαρ δέ τε πᾶσι ῥόον πεδίον δὲ τίθησι
  50. πλάζων· οὐδέ τί μιν σθένεϊ ῥηγνῦσι ῥέοντες·
  51. ὣς αἰεὶ Αἴαντε μάχην ἀνέεργον ὀπίσσω
  52. Τρώων· οἳ δʼ ἅμʼ ἕποντο, δύω δʼ ἐν τοῖσι μάλιστα
  53. Αἰνείας τʼ Ἀγχισιάδης καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ.
  54. τῶν δʼ ὥς τε ψαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν
  55. οὖλον κεκλήγοντες, ὅτε προΐδωσιν ἰόντα
  56. κίρκον, ὅ τε σμικρῇσι φόνον φέρει ὀρνίθεσσιν,
  57. ὣς ἄρʼ ὑπʼ Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι κοῦροι Ἀχαιῶν
  58. οὖλον κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο δὲ χάρμης.
  59. πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ πέσον περί τʼ ἀμφί τε τάφρον
  60. φευγόντων Δαναῶν· πολέμου δʼ οὐ γίγνετʼ ἐρωή.
  1. ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρὸς αἰθομένοιο,
  2. Ἀντίλοχος δʼ Ἀχιλῆϊ πόδας ταχὺς ἄγγελος ἦλθε.
  3. τὸν δʼ εὗρε προπάροιθε νεῶν ὀρθοκραιράων
  4. τὰ φρονέοντʼ ἀνὰ θυμὸν ἃ δὴ τετελεσμένα ἦεν·
  5. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
  6. ὤ μοι ἐγώ, τί τʼ ἄρʼ αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  7. νηυσὶν ἔπι κλονέονται ἀτυζόμενοι πεδίοιο;
  8. μὴ δή μοι τελέσωσι θεοὶ κακὰ κήδεα θυμῷ,
  9. ὥς ποτέ μοι μήτηρ διεπέφραδε καί μοι ἔειπε
  10. Μυρμιδόνων τὸν ἄριστον ἔτι ζώοντος ἐμεῖο
  11. χερσὶν ὕπο Τρώων λείψειν φάος ἠελίοιο.
  12. ἦ μάλα δὴ τέθνηκε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς
  13. σχέτλιος· ἦ τʼ ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ
  14. ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν, μηδʼ Ἕκτορι ἶφι μάχεσθαι.
  15. εἷος ὃ ταῦθʼ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
  16. τόφρά οἱ ἐγγύθεν ἦλθεν ἀγαυοῦ Νέστορος υἱὸς
  17. δάκρυα θερμὰ χέων, φάτο δʼ ἀγγελίην ἀλεγεινήν·
  18. ὤ μοι Πηλέος υἱὲ δαΐφρονος ἦ μάλα λυγρῆς
  19. πεύσεαι ἀγγελίης, ἣ μὴ ὤφελλε γενέσθαι.
  20. κεῖται Πάτροκλος, νέκυος δὲ δὴ ἀμφιμάχονται
  21. γυμνοῦ· ἀτὰρ τά γε τεύχεʼ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  22. ὣς φάτο, τὸν δʼ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα·
  23. ἀμφοτέρῃσι δὲ χερσὶν ἑλὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν
  24. χεύατο κὰκ κεφαλῆς, χαρίεν δʼ ᾔσχυνε πρόσωπον·
  25. νεκταρέῳ δὲ χιτῶνι μέλαινʼ ἀμφίζανε τέφρη.
  26. αὐτὸς δʼ ἐν κονίῃσι μέγας μεγαλωστὶ τανυσθεὶς
  27. κεῖτο, φίλῃσι δὲ χερσὶ κόμην ᾔσχυνε δαΐζων.
  28. δμῳαὶ δʼ ἃς Ἀχιλεὺς ληΐσσατο Πάτροκλός τε
  29. θυμὸν ἀκηχέμεναι μεγάλʼ ἴαχον, ἐκ δὲ θύραζε
  30. ἔδραμον ἀμφʼ Ἀχιλῆα δαΐφρονα, χερσὶ δὲ πᾶσαι
  31. στήθεα πεπλήγοντο, λύθεν δʼ ὑπὸ γυῖα ἑκάστης.
  32. Ἀντίλοχος δʼ ἑτέρωθεν ὀδύρετο δάκρυα λείβων
  33. χεῖρας ἔχων Ἀχιλῆος· ὃ δʼ ἔστενε κυδάλιμον κῆρ·
  34. δείδιε γὰρ μὴ λαιμὸν ἀπαμήσειε σιδήρῳ.
  35. σμερδαλέον δʼ ᾤμωξεν· ἄκουσε δὲ πότνια μήτηρ
  36. ἡμένη ἐν βένθεσσιν ἁλὸς παρὰ πατρὶ γέροντι,
  37. κώκυσέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα· θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο
  38. πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.
  39. ἔνθʼ ἄρʼ ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε
  40. Νησαίη Σπειώ τε Θόη θʼ Ἁλίη τε βοῶπις
  41. Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια
  42. καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ
  43. Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε
  44. Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα
  45. Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια
  46. Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα·
  47. ἔνθα δʼ ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα
  48. Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τʼ Ἀμάθεια
  49. ἄλλαι θʼ αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.
  50. τῶν δὲ καὶ ἀργύφεον πλῆτο σπέος· αἳ δʼ ἅμα πᾶσαι
  51. στήθεα πεπλήγοντο, Θέτις δʼ ἐξῆρχε γόοιο·
  52. κλῦτε κασίγνηται Νηρηΐδες, ὄφρʼ ἐῢ πᾶσαι
  53. εἴδετʼ ἀκούουσαι ὅσʼ ἐμῷ ἔνι κήδεα θυμῷ.
  54. ὤ μοι ἐγὼ δειλή, ὤ μοι δυσαριστοτόκεια,
  55. ἥ τʼ ἐπεὶ ἂρ τέκον υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε
  56. ἔξοχον ἡρώων· ὃ δʼ ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος·
  57. τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς
  58. νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω
  59. Τρωσὶ μαχησόμενον· τὸν δʼ οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις
  60. οἴκαδε νοστήσαντα δόμον Πηλήϊον εἴσω.
  61. ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο
  62. ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα.
  63. ἀλλʼ εἶμʼ, ὄφρα ἴδωμι φίλον τέκος, ἠδʼ ἐπακούσω
  64. ὅττί μιν ἵκετο πένθος ἀπὸ πτολέμοιο μένοντα.
  65. ὣς ἄρα φωνήσασα λίπε σπέος· αἳ δὲ σὺν αὐτῇ
  66. δακρυόεσσαι ἴσαν, περὶ δέ σφισι κῦμα θαλάσσης
  67. ῥήγνυτο· ταὶ δʼ ὅτε δὴ Τροίην ἐρίβωλον ἵκοντο
  68. ἀκτὴν εἰσανέβαινον ἐπισχερώ, ἔνθα θαμειαὶ
  69. Μυρμιδόνων εἴρυντο νέες ταχὺν ἀμφʼ Ἀχιλῆα.
  70. τῷ δὲ βαρὺ στενάχοντι παρίστατο πότνια μήτηρ,
  71. ὀξὺ δὲ κωκύσασα κάρη λάβε παιδὸς ἑοῖο,
  72. καί ῥʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  73. τέκνον τί κλαίεις; τί δέ σε φρένας ἵκετο πένθος;
  74. ἐξαύδα, μὴ κεῦθε· τὰ μὲν δή τοι τετέλεσται
  75. ἐκ Διός, ὡς ἄρα δὴ πρίν γʼ εὔχεο χεῖρας ἀνασχὼν
  76. πάντας ἐπὶ πρύμνῃσιν ἀλήμεναι υἷας Ἀχαιῶν
  77. σεῦ ἐπιδευομένους, παθέειν τʼ ἀεκήλια ἔργα.
  78. τὴν δὲ βαρὺ στενάχων προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  79. μῆτερ ἐμή, τὰ μὲν ἄρ μοι Ὀλύμπιος ἐξετέλεσσεν·
  80. ἀλλὰ τί μοι τῶν ἦδος ἐπεὶ φίλος ὤλεθʼ ἑταῖρος
  81. Πάτροκλος, τὸν ἐγὼ περὶ πάντων τῖον ἑταίρων
  82. ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ; τὸν ἀπώλεσα, τεύχεα δʼ Ἕκτωρ
  83. δῃώσας ἀπέδυσε πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι
  84. καλά· τὰ μὲν Πηλῆϊ θεοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα
  85. ἤματι τῷ ὅτε σε βροτοῦ ἀνέρος ἔμβαλον εὐνῇ.
  86. αἴθʼ ὄφελες σὺ μὲν αὖθι μετʼ ἀθανάτῃς ἁλίῃσι
  87. ναίειν, Πηλεὺς δὲ θνητὴν ἀγαγέσθαι ἄκοιτιν.
  88. νῦν δʼ ἵνα καὶ σοὶ πένθος ἐνὶ φρεσὶ μυρίον εἴη
  89. παιδὸς ἀποφθιμένοιο, τὸν οὐχ ὑποδέξεαι αὖτις
  90. οἴκαδε νοστήσαντʼ, ἐπεὶ οὐδʼ ἐμὲ θυμὸς ἄνωγε
  91. ζώειν οὐδʼ ἄνδρεσσι μετέμμεναι, αἴ κε μὴ Ἕκτωρ
  92. πρῶτος ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃ,
  93. Πατρόκλοιο δʼ ἕλωρα Μενοιτιάδεω ἀποτίσῃ.
  94. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα·
  95. ὠκύμορος δή μοι τέκος ἔσσεαι, οἷʼ ἀγορεύεις·
  96. αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθʼ Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος.
  97. τὴν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  98. αὐτίκα τεθναίην, ἐπεὶ οὐκ ἄρʼ ἔμελλον ἑταίρῳ
  99. κτεινομένῳ ἐπαμῦναι· ὃ μὲν μάλα τηλόθι πάτρης
  100. ἔφθιτʼ, ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσθαι.
  101. νῦν δʼ ἐπεὶ οὐ νέομαί γε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
  102. οὐδέ τι Πατρόκλῳ γενόμην φάος οὐδʼ ἑτάροισι
  103. τοῖς ἄλλοις, οἳ δὴ πολέες δάμεν Ἕκτορι δίῳ,
  104. ἀλλʼ ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης,
  105. τοῖος ἐὼν οἷος οὔ τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  106. ἐν πολέμῳ· ἀγορῇ δέ τʼ ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι.
  107. ὡς ἔρις ἔκ τε θεῶν ἔκ τʼ ἀνθρώπων ἀπόλοιτο
  108. καὶ χόλος, ὅς τʼ ἐφέηκε πολύφρονά περ χαλεπῆναι,
  109. ὅς τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο
  110. ἀνδρῶν ἐν στήθεσσιν ἀέξεται ἠΰτε καπνός·
  111. ὡς ἐμὲ νῦν ἐχόλωσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων.
  112. ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ,
  113. θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες ἀνάγκῃ·
  114. νῦν δʼ εἶμʼ ὄφρα φίλης κεφαλῆς ὀλετῆρα κιχείω
  115. Ἕκτορα· κῆρα δʼ ἐγὼ τότε δέξομαι ὁππότε κεν δὴ
  116. Ζεὺς ἐθέλῃ τελέσαι ἠδʼ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι.
  117. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύγε κῆρα,
  118. ὅς περ φίλτατος ἔσκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι·
  119. ἀλλά ἑ μοῖρα δάμασσε καὶ ἀργαλέος χόλος Ἥρης.
  120. ὣς καὶ ἐγών, εἰ δή μοι ὁμοίη μοῖρα τέτυκται,
  121. κείσομʼ ἐπεί κε θάνω· νῦν δὲ κλέος ἐσθλὸν ἀροίμην,
  122. καί τινα Τρωϊάδων καὶ Δαρδανίδων βαθυκόλπων
  123. ἀμφοτέρῃσιν χερσὶ παρειάων ἁπαλάων
  124. δάκρυʼ ὀμορξαμένην ἁδινὸν στοναχῆσαι ἐφείην,
  125. γνοῖεν δʼ ὡς δὴ δηρὸν ἐγὼ πολέμοιο πέπαυμαι·
  126. μὴ δέ μʼ ἔρυκε μάχης φιλέουσά περ· οὐδέ με πείσεις.
  127. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα·
  128. ναὶ δὴ ταῦτά γε τέκνον ἐτήτυμον οὐ κακόν ἐστι
  129. τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν αἰπὺν ὄλεθρον.
  130. ἀλλά τοι ἔντεα καλὰ μετὰ Τρώεσσιν ἔχονται
  131. χάλκεα μαρμαίροντα· τὰ μὲν κορυθαίολος Ἕκτωρ
  132. αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται· οὐδέ ἕ φημι
  133. δηρὸν ἐπαγλαϊεῖσθαι, ἐπεὶ φόνος ἐγγύθεν αὐτῷ.
  134. ἀλλὰ σὺ μὲν μή πω καταδύσεο μῶλον Ἄρηος
  135. πρίν γʼ ἐμὲ δεῦρʼ ἐλθοῦσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἴδηαι·
  136. ἠῶθεν γὰρ νεῦμαι ἅμʼ ἠελίῳ ἀνιόντι
  137. τεύχεα καλὰ φέρουσα παρʼ Ἡφαίστοιο ἄνακτος.
  138. ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τράπεθʼ υἷος ἑοῖο,
  139. καὶ στρεφθεῖσʼ ἁλίῃσι κασιγνήτῃσι μετηύδα·
  140. ὑμεῖς μὲν νῦν δῦτε θαλάσσης εὐρέα κόλπον
  141. ὀψόμεναί τε γέρονθʼ ἅλιον καὶ δώματα πατρός,
  142. καί οἱ πάντʼ ἀγορεύσατʼ· ἐγὼ δʼ ἐς μακρὸν Ὄλυμπον
  143. εἶμι παρʼ Ἥφαιστον κλυτοτέχνην, αἴ κʼ ἐθέλῃσιν
  144. υἱεῖ ἐμῷ δόμεναι κλυτὰ τεύχεα παμφανόωντα.
  145. ὣς ἔφαθʼ, αἳ δʼ ὑπὸ κῦμα θαλάσσης αὐτίκʼ ἔδυσαν·
  146. ἣ δʼ αὖτʼ Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
  147. ἤϊεν ὄφρα φίλῳ παιδὶ κλυτὰ τεύχεʼ ἐνείκαι.
  148. τὴν μὲν ἄρʼ Οὔλυμπον δὲ πόδες φέρον· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  149. θεσπεσίῳ ἀλαλητῷ ὑφʼ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
  150. φεύγοντες νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκοντο.
  151. οὐδέ κε Πάτροκλόν περ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  152. ἐκ βελέων ἐρύσαντο νέκυν θεράποντʼ Ἀχιλῆος·
  153. αὖτις γὰρ δὴ τόν γε κίχον λαός τε καὶ ἵπποι
  154. Ἕκτωρ τε Πριάμοιο πάϊς φλογὶ εἴκελος ἀλκήν.
  155. τρὶς μέν μιν μετόπισθε ποδῶν λάβε φαίδιμος Ἕκτωρ
  156. ἑλκέμεναι μεμαώς, μέγα δὲ Τρώεσσιν ὁμόκλα·
  157. τρὶς δὲ δύʼ Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκὴν
  158. νεκροῦ ἀπεστυφέλιξαν· ὃ δʼ ἔμπεδον ἀλκὶ πεποιθὼς
  159. ἄλλοτʼ ἐπαΐξασκε κατὰ μόθον, ἄλλοτε δʼ αὖτε
  160. στάσκε μέγα ἰάχων· ὀπίσω δʼ οὐ χάζετο πάμπαν.
  161. ὡς δʼ ἀπὸ σώματος οὔ τι λέοντʼ αἴθωνα δύνανται
  162. ποιμένες ἄγραυλοι μέγα πεινάοντα δίεσθαι,
  163. ὥς ῥα τὸν οὐκ ἐδύναντο δύω Αἴαντε κορυστὰ
  164. Ἕκτορα Πριαμίδην ἀπὸ νεκροῦ δειδίξασθαι.
  165. καί νύ κεν εἴρυσσέν τε καὶ ἄσπετον ἤρατο κῦδος,
  166. εἰ μὴ Πηλεΐωνι ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις
  167. ἄγγελος ἦλθε θέουσʼ ἀπʼ Ὀλύμπου θωρήσσεσθαι
  168. κρύβδα Διὸς ἄλλων τε θεῶν· πρὸ γὰρ ἧκέ μιν Ἥρη.
  169. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  170. ὄρσεο Πηλεΐδη, πάντων ἐκπαγλότατʼ ἀνδρῶν·
  171. Πατρόκλῳ ἐπάμυνον, οὗ εἵνεκα φύλοπις αἰνὴ
  172. ἕστηκε πρὸ νεῶν· οἳ δʼ ἀλλήλους ὀλέκουσιν
  173. οἳ μὲν ἀμυνόμενοι νέκυος πέρι τεθνηῶτος,
  174. οἳ δὲ ἐρύσσασθαι ποτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν
  175. Τρῶες ἐπιθύουσι· μάλιστα δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ
  176. ἑλκέμεναι μέμονεν· κεφαλὴν δέ ἑ θυμὸς ἄνωγε
  177. πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθʼ ἁπαλῆς ἀπὸ δειρῆς.
  178. ἀλλʼ ἄνα μηδʼ ἔτι κεῖσο· σέβας δέ σε θυμὸν ἱκέσθω
  179. Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι·
  180. σοὶ λώβη, αἴ κέν τι νέκυς ᾐσχυμμένος ἔλθῃ.
  181. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  182. Ἶρι θεὰ τίς γάρ σε θεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε;
  183. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις·
  184. Ἥρη με προέηκε Διὸς κυδρὴ παράκοιτις·
  185. οὐδʼ οἶδε Κρονίδης ὑψίζυγος οὐδέ τις ἄλλος
  186. ἀθανάτων, οἳ Ὄλυμπον ἀγάννιφον ἀμφινέμονται.
  187. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  188. πῶς τὰρ ἴω μετὰ μῶλον; ἔχουσι δὲ τεύχεʼ ἐκεῖνοι·
  189. μήτηρ δʼ οὔ με φίλη πρίν γʼ εἴα θωρήσσεσθαι
  190. πρίν γʼ αὐτὴν ἐλθοῦσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἴδωμαι·
  191. στεῦτο γὰρ Ἡφαίστοιο πάρʼ οἰσέμεν ἔντεα καλά.
  192. ἄλλου δʼ οὔ τευ οἶδα τεῦ ἂν κλυτὰ τεύχεα δύω,
  193. εἰ μὴ Αἴαντός γε σάκος Τελαμωνιάδαο.
  194. ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὅ γʼ ἔλπομʼ ἐνὶ πρώτοισιν ὁμιλεῖ
  195. ἔγχεϊ δηϊόων περὶ Πατρόκλοιο θανόντος.
  196. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις·
  197. εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι κλυτὰ τεύχεʼ ἔχονται·
  198. ἀλλʼ αὔτως ἐπὶ τάφρον ἰὼν Τρώεσσι φάνηθι,
  199. αἴ κέ σʼ ὑποδείσαντες ἀπόσχωνται πολέμοιο
  200. Τρῶες, ἀναπνεύσωσι δʼ ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν
  201. τειρόμενοι· ὀλίγη δέ τʼ ἀνάπνευσις πολέμοιο.
  202. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  203. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ὦρτο Διῒ φίλος· ἀμφὶ δʼ Ἀθήνη
  204. ὤμοις ἰφθίμοισι βάλʼ αἰγίδα θυσσανόεσσαν,
  205. ἀμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα θεάων
  206. χρύσεον, ἐκ δʼ αὐτοῦ δαῖε φλόγα παμφανόωσαν.
  207. ὡς δʼ ὅτε καπνὸς ἰὼν ἐξ ἄστεος αἰθέρʼ ἵκηται
  208. τηλόθεν ἐκ νήσου, τὴν δήϊοι ἀμφιμάχωνται,
  209. οἵ τε πανημέριοι στυγερῷ κρίνονται Ἄρηϊ
  210. ἄστεος ἐκ σφετέρου· ἅμα δʼ ἠελίῳ καταδύντι
  211. πυρσοί τε φλεγέθουσιν ἐπήτριμοι, ὑψόσε δʼ αὐγὴ
  212. γίγνεται ἀΐσσουσα περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι,
  213. αἴ κέν πως σὺν νηυσὶν ἄρεω ἀλκτῆρες ἵκωνται·
  214. ὣς ἀπʼ Ἀχιλλῆος κεφαλῆς σέλας αἰθέρʼ ἵκανε·
  215. στῆ δʼ ἐπὶ τάφρον ἰὼν ἀπὸ τείχεος, οὐδʼ ἐς Ἀχαιοὺς
  216. μίσγετο· μητρὸς γὰρ πυκινὴν ὠπίζετʼ ἐφετμήν.
  217. ἔνθα στὰς ἤϋσʼ, ἀπάτερθε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη
  218. φθέγξατʼ· ἀτὰρ Τρώεσσιν ἐν ἄσπετον ὦρσε κυδοιμόν.
  219. ὡς δʼ ὅτʼ ἀριζήλη φωνή, ὅτε τʼ ἴαχε σάλπιγξ
  220. ἄστυ περιπλομένων δηΐων ὕπο θυμοραϊστέων,
  221. ὣς τότʼ ἀριζήλη φωνὴ γένετʼ Αἰακίδαο.
  222. οἳ δʼ ὡς οὖν ἄϊον ὄπα χάλκεον Αἰακίδαο,
  223. πᾶσιν ὀρίνθη θυμός· ἀτὰρ καλλίτριχες ἵπποι
  224. ἂψ ὄχεα τρόπεον· ὄσσοντο γὰρ ἄλγεα θυμῷ.
  225. ἡνίοχοι δʼ ἔκπληγεν, ἐπεὶ ἴδον ἀκάματον πῦρ
  226. δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς μεγαθύμου Πηλεΐωνος
  227. δαιόμενον· τὸ δὲ δαῖε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.
  228. τρὶς μὲν ὑπὲρ τάφρου μεγάλʼ ἴαχε δῖος Ἀχιλλεύς,
  229. τρὶς δὲ κυκήθησαν Τρῶες κλειτοί τʼ ἐπίκουροι.
  230. ἔνθα δὲ καὶ τότʼ ὄλοντο δυώδεκα φῶτες ἄριστοι
  231. ἀμφὶ σφοῖς ὀχέεσσι καὶ ἔγχεσιν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  232. ἀσπασίως Πάτροκλον ὑπʼ ἐκ βελέων ἐρύσαντες
  233. κάτθεσαν ἐν λεχέεσσι· φίλοι δʼ ἀμφέσταν ἑταῖροι
  234. μυρόμενοι· μετὰ δέ σφι ποδώκης εἵπετʼ Ἀχιλλεὺς
  235. δάκρυα θερμὰ χέων, ἐπεὶ εἴσιδε πιστὸν ἑταῖρον
  236. κείμενον ἐν φέρτρῳ δεδαϊγμένον ὀξέϊ χαλκῷ,
  237. τόν ῥʼ ἤτοι μὲν ἔπεμπε σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν
  238. ἐς πόλεμον, οὐδʼ αὖτις ἐδέξατο νοστήσαντα.
  239. Ἠέλιον δʼ ἀκάμαντα βοῶπις πότνια Ἥρη
  240. πέμψεν ἐπʼ Ὠκεανοῖο ῥοὰς ἀέκοντα νέεσθαι·
  241. ἠέλιος μὲν ἔδυ, παύσαντο δὲ δῖοι Ἀχαιοὶ
  242. φυλόπιδος κρατερῆς καὶ ὁμοιΐου πολέμοιο.
  243. Τρῶες δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης
  244. χωρήσαντες ἔλυσαν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  245. ἐς δʼ ἀγορὴν ἀγέροντο πάρος δόρποιο μέδεσθαι.
  246. ὀρθῶν δʼ ἑσταότων ἀγορὴ γένετʼ, οὐδέ τις ἔτλη
  247. ἕζεσθαι· πάντας γὰρ ἔχε τρόμος, οὕνεκʼ Ἀχιλλεὺς
  248. ἐξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτʼ ἀλεγεινῆς.
  249. τοῖσι δὲ Πουλυδάμας πεπνυμένος ἦρχʼ ἀγορεύειν
  250. Πανθοΐδης· ὃ γὰρ οἶος ὅρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω·
  251. Ἕκτορι δʼ ἦεν ἑταῖρος, ἰῇ δʼ ἐν νυκτὶ γένοντο,
  252. ἀλλʼ ὃ μὲν ἂρ μύθοισιν, ὃ δʼ ἔγχεϊ πολλὸν ἐνίκα·
  253. ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
  254. ἀμφὶ μάλα φράζεσθε φίλοι· κέλομαι γὰρ ἔγωγε
  255. ἄστυδε νῦν ἰέναι, μὴ μίμνειν ἠῶ δῖαν
  256. ἐν πεδίῳ παρὰ νηυσίν· ἑκὰς δʼ ἀπὸ τείχεός εἰμεν.
  257. ὄφρα μὲν οὗτος ἀνὴρ Ἀγαμέμνονι μήνιε δίῳ
  258. τόφρα δὲ ῥηΐτεροι πολεμίζειν ἦσαν Ἀχαιοί·
  259. χαίρεσκον γὰρ ἔγωγε θοῇς ἐπὶ νηυσὶν ἰαύων
  260. ἐλπόμενος νῆας αἱρησέμεν ἀμφιελίσσας.
  261. νῦν δʼ αἰνῶς δείδοικα ποδώκεα Πηλεΐωνα·
  262. οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος, οὐκ ἐθελήσει
  263. μίμνειν ἐν πεδίῳ, ὅθι περ Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ
  264. ἐν μέσῳ ἀμφότεροι μένος Ἄρηος δατέονται,
  265. ἀλλὰ περὶ πτόλιός τε μαχήσεται ἠδὲ γυναικῶν.
  266. ἀλλʼ ἴομεν προτὶ ἄστυ, πίθεσθέ μοι· ὧδε γὰρ ἔσται·
  267. νῦν μὲν νὺξ ἀπέπαυσε ποδώκεα Πηλεΐωνα
  268. ἀμβροσίη· εἰ δʼ ἄμμε κιχήσεται ἐνθάδʼ ἐόντας
  269. αὔριον ὁρμηθεὶς σὺν τεύχεσιν, εὖ νύ τις αὐτὸν
  270. γνώσεται· ἀσπασίως γὰρ ἀφίξεται Ἴλιον ἱρὴν
  271. ὅς κε φύγῃ, πολλοὺς δὲ κύνες καὶ γῦπες ἔδονται
  272. Τρώων· αἲ γὰρ δή μοι ἀπʼ οὔατος ὧδε γένοιτο.
  273. εἰ δʼ ἂν ἐμοῖς ἐπέεσσι πιθώμεθα κηδόμενοί περ,
  274. νύκτα μὲν εἰν ἀγορῇ σθένος ἕξομεν, ἄστυ δὲ πύργοι
  275. ὑψηλαί τε πύλαι σανίδες τʼ ἐπὶ τῇς ἀραρυῖαι
  276. μακραὶ ἐΰξεστοι ἐζευγμέναι εἰρύσσονται·
  277. πρῶϊ δʼ ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
  278. στησόμεθʼ ἂμ πύργους· τῷ δʼ ἄλγιον, αἴ κʼ ἐθέλῃσιν
  279. ἐλθὼν ἐκ νηῶν περὶ τείχεος ἄμμι μάχεσθαι.
  280. ἂψ πάλιν εἶσʼ ἐπὶ νῆας, ἐπεί κʼ ἐριαύχενας ἵππους
  281. παντοίου δρόμου ἄσῃ ὑπὸ πτόλιν ἠλασκάζων·
  282. εἴσω δʼ οὔ μιν θυμὸς ἐφορμηθῆναι ἐάσει,
  283. οὐδέ ποτʼ ἐκπέρσει· πρίν μιν κύνες ἀργοὶ ἔδονται.
  284. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  285. Πουλυδάμα σὺ μὲν οὐκέτʼ ἐμοὶ φίλα ταῦτʼ ἀγορεύεις,
  286. ὃς κέλεαι κατὰ ἄστυ ἀλήμεναι αὖτις ἰόντας.
  287. ἦ οὔ πω κεκόρησθε ἐελμένοι ἔνδοθι πύργων;
  288. πρὶν μὲν γὰρ Πριάμοιο πόλιν μέροπες ἄνθρωποι
  289. πάντες μυθέσκοντο πολύχρυσον πολύχαλκον·
  290. νῦν δὲ δὴ ἐξαπόλωλε δόμων κειμήλια καλά,
  291. πολλὰ δὲ δὴ Φρυγίην καὶ Μῃονίην ἐρατεινὴν
  292. κτήματα περνάμενʼ ἵκει, ἐπεὶ μέγας ὠδύσατο Ζεύς.
  293. νῦν δʼ ὅτε πέρ μοι ἔδωκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω
  294. κῦδος ἀρέσθʼ ἐπὶ νηυσί, θαλάσσῃ τʼ ἔλσαι Ἀχαιούς,
  295. νήπιε μηκέτι ταῦτα νοήματα φαῖνʼ ἐνὶ δήμῳ·
  296. οὐ γάρ τις Τρώων ἐπιπείσεται· οὐ γὰρ ἐάσω.
  297. ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω, πειθώμεθα πάντες.
  298. νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσι,
  299. καὶ φυλακῆς μνήσασθε, καὶ ἐγρήγορθε ἕκαστος·
  300. Τρώων δʼ ὃς κτεάτεσσιν ὑπερφιάλως ἀνιάζει,
  301. συλλέξας λαοῖσι δότω καταδημοβορῆσαι·
  302. τῶν τινὰ βέλτερόν ἐστιν ἐπαυρέμεν ἤ περ Ἀχαιούς.
  303. πρῶϊ δʼ ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
  304. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα.
  305. εἰ δʼ ἐτεὸν παρὰ ναῦφιν ἀνέστη δῖος Ἀχιλλεύς,
  306. ἄλγιον αἴ κʼ ἐθέλῃσι τῷ ἔσσεται· οὔ μιν ἔγωγε
  307. φεύξομαι ἐκ πολέμοιο δυσηχέος, ἀλλὰ μάλʼ ἄντην
  308. στήσομαι, ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος, ἦ κε φεροίμην.
  309. ξυνὸς Ἐνυάλιος, καί τε κτανέοντα κατέκτα.
  310. ὣς Ἕκτωρ ἀγόρευʼ, ἐπὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν
  311. νήπιοι· ἐκ γάρ σφεων φρένας εἵλετο Παλλὰς Ἀθήνη.
  312. Ἕκτορι μὲν γὰρ ἐπῄνησαν κακὰ μητιόωντι,
  313. Πουλυδάμαντι δʼ ἄρʼ οὔ τις ὃς ἐσθλὴν φράζετο βουλήν.
  314. δόρπον ἔπειθʼ εἵλοντο κατὰ στρατόν· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  315. παννύχιοι Πάτροκλον ἀνεστενάχοντο γοῶντες.
  316. τοῖσι δὲ Πηλεΐδης ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο
  317. χεῖρας ἐπʼ ἀνδροφόνους θέμενος στήθεσσιν ἑταίρου
  318. πυκνὰ μάλα στενάχων ὥς τε λὶς ἠϋγένειος,
  319. ᾧ ῥά θʼ ὑπὸ σκύμνους ἐλαφηβόλος ἁρπάσῃ ἀνὴρ
  320. ὕλης ἐκ πυκινῆς· ὃ δέ τʼ ἄχνυται ὕστερος ἐλθών,
  321. πολλὰ δέ τʼ ἄγκεʼ ἐπῆλθε μετʼ ἀνέρος ἴχνιʼ ἐρευνῶν
  322. εἴ ποθεν ἐξεύροι· μάλα γὰρ δριμὺς χόλος αἱρεῖ·
  323. ὣς ὃ βαρὺ στενάχων μετεφώνεε Μυρμιδόνεσσιν·
  324. ὢ πόποι ἦ ῥʼ ἅλιον ἔπος ἔκβαλον ἤματι κείνῳ
  325. θαρσύνων ἥρωα Μενοίτιον ἐν μεγάροισι·
  326. φῆν δέ οἱ εἰς Ὀπόεντα περικλυτὸν υἱὸν ἀπάξειν
  327. Ἴλιον ἐκπέρσαντα, λαχόντα τε ληΐδος αἶσαν.
  328. ἀλλʼ οὐ Ζεὺς ἄνδρεσσι νοήματα πάντα τελευτᾷ·
  329. ἄμφω γὰρ πέπρωται ὁμοίην γαῖαν ἐρεῦσαι
  330. αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ, ἐπεὶ οὐδʼ ἐμὲ νοστήσαντα
  331. δέξεται ἐν μεγάροισι γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς
  332. οὐδὲ Θέτις μήτηρ, ἀλλʼ αὐτοῦ γαῖα καθέξει.
  333. νῦν δʼ ἐπεὶ οὖν Πάτροκλε σεῦ ὕστερος εἶμʼ ὑπὸ γαῖαν,
  334. οὔ σε πρὶν κτεριῶ πρίν γʼ Ἕκτορος ἐνθάδʼ ἐνεῖκαι
  335. τεύχεα καὶ κεφαλὴν μεγαθύμου σοῖο φονῆος·
  336. δώδεκα δὲ προπάροιθε πυρῆς ἀποδειροτομήσω
  337. Τρώων ἀγλαὰ τέκνα σέθεν κταμένοιο χολωθείς.
  338. τόφρα δέ μοι παρὰ νηυσὶ κορωνίσι κείσεαι αὔτως,
  339. ἀμφὶ δὲ σὲ Τρῳαὶ καὶ Δαρδανίδες βαθύκολποι
  340. κλαύσονται νύκτάς τε καὶ ἤματα δάκρυ χέουσαι,
  341. τὰς αὐτοὶ καμόμεσθα βίηφί τε δουρί τε μακρῷ
  342. πιείρας πέρθοντε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων.
  343. ὣς εἰπὼν ἑτάροισιν ἐκέκλετο δῖος Ἀχιλλεὺς
  344. ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν, ὄφρα τάχιστα
  345. Πάτροκλον λούσειαν ἄπο βρότον αἱματόεντα.
  346. οἳ δὲ λοετροχόον τρίποδʼ ἵστασαν ἐν πυρὶ κηλέῳ,
  347. ἐν δʼ ἄρʼ ὕδωρ ἔχεαν, ὑπὸ δὲ ξύλα δαῖον ἑλόντες.
  348. γάστρην μὲν τρίποδος πῦρ ἄμφεπε, θέρμετο δʼ ὕδωρ·
  349. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ,
  350. καὶ τότε δὴ λοῦσάν τε καὶ ἤλειψαν λίπʼ ἐλαίῳ,
  351. ἐν δʼ ὠτειλὰς πλῆσαν ἀλείφατος ἐννεώροιο·
  352. ἐν λεχέεσσι δὲ θέντες ἑανῷ λιτὶ κάλυψαν
  353. ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, καθύπερθε δὲ φάρεϊ λευκῷ.
  354. παννύχιοι μὲν ἔπειτα πόδας ταχὺν ἀμφʼ Ἀχιλῆα
  355. Μυρμιδόνες Πάτροκλον ἀνεστενάχοντο γοῶντες·
  356. Ζεὺς δʼ Ἥρην προσέειπε κασιγνήτην ἄλοχόν τε·
  357. ἔπρηξας καὶ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη
  358. ἀνστήσασʼ Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· ἦ ῥά νυ σεῖο
  359. ἐξ αὐτῆς ἐγένοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί.
  360. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη·
  361. αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
  362. καὶ μὲν δή πού τις μέλλει βροτὸς ἀνδρὶ τελέσσαι,
  363. ὅς περ θνητός τʼ ἐστὶ καὶ οὐ τόσα μήδεα οἶδε·
  364. πῶς δὴ ἔγωγʼ, ἥ φημι θεάων ἔμμεν ἀρίστη,
  365. ἀμφότερον γενεῇ τε καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις
  366. κέκλημαι, σὺ δὲ πᾶσι μετʼ ἀθανάτοισιν ἀνάσσεις,
  367. οὐκ ὄφελον Τρώεσσι κοτεσσαμένη κακὰ ῥάψαι;
  368. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
  369. Ἡφαίστου δʼ ἵκανε δόμον Θέτις ἀργυρόπεζα
  370. ἄφθιτον ἀστερόεντα μεταπρεπέʼ ἀθανάτοισι
  371. χάλκεον, ὅν ῥʼ αὐτὸς ποιήσατο κυλλοποδίων.
  372. τὸν δʼ εὗρʼ ἱδρώοντα ἑλισσόμενον περὶ φύσας
  373. σπεύδοντα· τρίποδας γὰρ ἐείκοσι πάντας ἔτευχεν
  374. ἑστάμεναι περὶ τοῖχον ἐϋσταθέος μεγάροιο,
  375. χρύσεα δέ σφʼ ὑπὸ κύκλα ἑκάστῳ πυθμένι θῆκεν,
  376. ὄφρά οἱ αὐτόματοι θεῖον δυσαίατʼ ἀγῶνα
  377. ἠδʼ αὖτις πρὸς δῶμα νεοίατο θαῦμα ἰδέσθαι.
  378. οἳ δʼ ἤτοι τόσσον μὲν ἔχον τέλος, οὔατα δʼ οὔ πω
  379. δαιδάλεα προσέκειτο· τά ῥʼ ἤρτυε, κόπτε δὲ δεσμούς.
  380. ὄφρʼ ὅ γε ταῦτʼ ἐπονεῖτο ἰδυίῃσι πραπίδεσσι,
  381. τόφρά οἱ ἐγγύθεν ἦλθε θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα.
  382. τὴν δὲ ἴδε προμολοῦσα Χάρις λιπαροκρήδεμνος
  383. καλή, τὴν ὤπυιε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις·
  384. ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  385. τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ
  386. αἰδοίη τε φίλη τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις.
  387. ἀλλʼ ἕπεο προτέρω, ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω.
  388. ὣς ἄρα φωνήσασα πρόσω ἄγε δῖα θεάων.
  389. τὴν μὲν ἔπειτα καθεῖσεν ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου
  390. καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
  391. κέκλετο δʼ Ἥφαιστον κλυτοτέχνην εἶπέ τε μῦθον·
  392. Ἥφαιστε πρόμολʼ ὧδε· Θέτις νύ τι σεῖο χατίζει.
  393. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις·
  394. ἦ ῥά νύ μοι δεινή τε καὶ αἰδοίη θεὸς ἔνδον,
  395. ἥ μʼ ἐσάωσʼ ὅτε μʼ ἄλγος ἀφίκετο τῆλε πεσόντα
  396. μητρὸς ἐμῆς ἰότητι κυνώπιδος, ἥ μʼ ἐθέλησε
  397. κρύψαι χωλὸν ἐόντα· τότʼ ἂν πάθον ἄλγεα θυμῷ,
  398. εἰ μή μʼ Εὐρυνόμη τε Θέτις θʼ ὑπεδέξατο κόλπῳ
  399. Εὐρυνόμη θυγάτηρ ἀψορρόου Ὠκεανοῖο.
  400. τῇσι παρʼ εἰνάετες χάλκευον δαίδαλα πολλά,
  401. πόρπας τε γναμπτάς θʼ ἕλικας κάλυκάς τε καὶ ὅρμους
  402. ἐν σπῆϊ γλαφυρῷ· περὶ δὲ ῥόος Ὠκεανοῖο
  403. ἀφρῷ μορμύρων ῥέεν ἄσπετος· οὐδέ τις ἄλλος
  404. ᾔδεεν οὔτε θεῶν οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων,
  405. ἀλλὰ Θέτις τε καὶ Εὐρυνόμη ἴσαν, αἵ μʼ ἐσάωσαν.
  406. ἣ νῦν ἡμέτερον δόμον ἵκει· τώ με μάλα χρεὼ
  407. πάντα Θέτι καλλιπλοκάμῳ ζῳάγρια τίνειν.
  408. ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν οἱ παράθες ξεινήϊα καλά,
  409. ὄφρʼ ἂν ἐγὼ φύσας ἀποθείομαι ὅπλά τε πάντα.
  410. ἦ, καὶ ἀπʼ ἀκμοθέτοιο πέλωρ αἴητον ἀνέστη
  411. χωλεύων· ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί.
  412. φύσας μέν ῥʼ ἀπάνευθε τίθει πυρός, ὅπλά τε πάντα
  413. λάρνακʼ ἐς ἀργυρέην συλλέξατο, τοῖς ἐπονεῖτο·
  414. σπόγγῳ δʼ ἀμφὶ πρόσωπα καὶ ἄμφω χεῖρʼ ἀπομόργνυ
  415. αὐχένα τε στιβαρὸν καὶ στήθεα λαχνήεντα,
  416. δῦ δὲ χιτῶνʼ, ἕλε δὲ σκῆπτρον παχύ, βῆ δὲ θύραζε
  417. χωλεύων· ὑπὸ δʼ ἀμφίπολοι ῥώοντο ἄνακτι
  418. χρύσειαι ζωῇσι νεήνισιν εἰοικυῖαι.
  419. τῇς ἐν μὲν νόος ἐστὶ μετὰ φρεσίν, ἐν δὲ καὶ αὐδὴ
  420. καὶ σθένος, ἀθανάτων δὲ θεῶν ἄπο ἔργα ἴσασιν.
  421. αἳ μὲν ὕπαιθα ἄνακτος ἐποίπνυον· αὐτὰρ ὃ ἔρρων
  422. πλησίον, ἔνθα Θέτις περ, ἐπὶ θρόνου ἷζε φαεινοῦ,
  423. ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  424. τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ
  425. αἰδοίη τε φίλη τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις.
  426. αὔδα ὅ τι φρονέεις· τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν,
  427. εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν.
  428. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα·
  429. Ἥφαιστʼ, ἦ ἄρα δή τις, ὅσαι θεαί εἰσʼ ἐν Ὀλύμπῳ,
  430. τοσσάδʼ ἐνὶ φρεσὶν ᾗσιν ἀνέσχετο κήδεα λυγρὰ
  431. ὅσσʼ ἐμοὶ ἐκ πασέων Κρονίδης Ζεὺς ἄλγεʼ ἔδωκεν;
  432. ἐκ μέν μʼ ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν
  433. Αἰακίδῃ Πηλῆϊ, καὶ ἔτλην ἀνέρος εὐνὴν
  434. πολλὰ μάλʼ οὐκ ἐθέλουσα. ὃ μὲν δὴ γήραϊ λυγρῷ
  435. κεῖται ἐνὶ μεγάροις ἀρημένος, ἄλλα δέ μοι νῦν,
  436. υἱὸν ἐπεί μοι δῶκε γενέσθαί τε τραφέμεν τε
  437. ἔξοχον ἡρώων· ὃ δʼ ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος·
  438. τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς
  439. νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω
  440. Τρωσὶ μαχησόμενον· τὸν δʼ οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις
  441. οἴκαδε νοστήσαντα δόμον Πηλήϊον εἴσω.
  442. ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο
  443. ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα.
  444. κούρην ἣν ἄρα οἱ γέρας ἔξελον υἷες Ἀχαιῶν,
  445. τὴν ἂψ ἐκ χειρῶν ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων.
  446. ἤτοι ὃ τῆς ἀχέων φρένας ἔφθιεν· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  447. Τρῶες ἐπὶ πρύμνῃσιν ἐείλεον, οὐδὲ θύραζε
  448. εἴων ἐξιέναι· τὸν δὲ λίσσοντο γέροντες
  449. Ἀργείων, καὶ πολλὰ περικλυτὰ δῶρʼ ὀνόμαζον.
  450. ἔνθʼ αὐτὸς μὲν ἔπειτʼ ἠναίνετο λοιγὸν ἀμῦναι,
  451. αὐτὰρ ὃ Πάτροκλον περὶ μὲν τὰ ἃ τεύχεα ἕσσε,
  452. πέμπε δέ μιν πόλεμον δέ, πολὺν δʼ ἅμα λαὸν ὄπασσε.
  453. πᾶν δʼ ἦμαρ μάρναντο περὶ Σκαιῇσι πύλῃσι·
  454. καί νύ κεν αὐτῆμαρ πόλιν ἔπραθον, εἰ μὴ Ἀπόλλων
  455. πολλὰ κακὰ ῥέξαντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν
  456. ἔκτανʼ ἐνὶ προμάχοισι καὶ Ἕκτορι κῦδος ἔδωκε.
  457. τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθʼ ἱκάνομαι, αἴ κʼ ἐθέλῃσθα
  458. υἱεῖ ἐμῷ ὠκυμόρῳ δόμεν ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν
  459. καὶ καλὰς κνημῖδας ἐπισφυρίοις ἀραρυίας
  460. καὶ θώρηχʼ· ὃ γὰρ ἦν οἱ ἀπώλεσε πιστὸς ἑταῖρος
  461. Τρωσὶ δαμείς· ὃ δὲ κεῖται ἐπὶ χθονὶ θυμὸν ἀχεύων.
  462. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις·
  463. θάρσει· μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων.
  464. αἲ γάρ μιν θανάτοιο δυσηχέος ὧδε δυναίμην
  465. νόσφιν ἀποκρύψαι, ὅτε μιν μόρος αἰνὸς ἱκάνοι,
  466. ὥς οἱ τεύχεα καλὰ παρέσσεται, οἷά τις αὖτε
  467. ἀνθρώπων πολέων θαυμάσσεται, ὅς κεν ἴδηται.
  468. ὣς εἰπὼν τὴν μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δʼ ἐπὶ φύσας·
  469. τὰς δʼ ἐς πῦρ ἔτρεψε κέλευσέ τε ἐργάζεσθαι.
  470. φῦσαι δʼ ἐν χοάνοισιν ἐείκοσι πᾶσαι ἐφύσων
  471. παντοίην εὔπρηστον ἀϋτμὴν ἐξανιεῖσαι,
  472. ἄλλοτε μὲν σπεύδοντι παρέμμεναι, ἄλλοτε δʼ αὖτε,
  473. ὅππως Ἥφαιστός τʼ ἐθέλοι καὶ ἔργον ἄνοιτο.
  474. χαλκὸν δʼ ἐν πυρὶ βάλλεν ἀτειρέα κασσίτερόν τε
  475. καὶ χρυσὸν τιμῆντα καὶ ἄργυρον· αὐτὰρ ἔπειτα
  476. θῆκεν ἐν ἀκμοθέτῳ μέγαν ἄκμονα, γέντο δὲ χειρὶ
  477. ῥαιστῆρα κρατερήν, ἑτέρηφι δὲ γέντο πυράγρην.
  478. ποίει δὲ πρώτιστα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε
  479. πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δʼ ἄντυγα βάλλε φαεινὴν
  480. τρίπλακα μαρμαρέην, ἐκ δʼ ἀργύρεον τελαμῶνα.
  481. πέντε δʼ ἄρʼ αὐτοῦ ἔσαν σάκεος πτύχες· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ
  482. ποίει δαίδαλα πολλὰ ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν.
  483. ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξʼ, ἐν δʼ οὐρανόν, ἐν δὲ θάλασσαν,
  484. ἠέλιόν τʼ ἀκάμαντα σελήνην τε πλήθουσαν,
  485. ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τά τʼ οὐρανὸς ἐστεφάνωται,
  486. Πληϊάδας θʼ Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος
  487. Ἄρκτόν θʼ, ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν,
  488. ἥ τʼ αὐτοῦ στρέφεται καί τʼ Ὠρίωνα δοκεύει,
  489. οἴη δʼ ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο.
  490. ἐν δὲ δύω ποίησε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων
  491. καλάς. ἐν τῇ μέν ῥα γάμοι τʼ ἔσαν εἰλαπίναι τε,
  492. νύμφας δʼ ἐκ θαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων
  493. ἠγίνεον ἀνὰ ἄστυ, πολὺς δʼ ὑμέναιος ὀρώρει·
  494. κοῦροι δʼ ὀρχηστῆρες ἐδίνεον, ἐν δʼ ἄρα τοῖσιν
  495. αὐλοὶ φόρμιγγές τε βοὴν ἔχον· αἳ δὲ γυναῖκες
  496. ἱστάμεναι θαύμαζον ἐπὶ προθύροισιν ἑκάστη.
  497. λαοὶ δʼ εἰν ἀγορῇ ἔσαν ἀθρόοι· ἔνθα δὲ νεῖκος
  498. ὠρώρει, δύο δʼ ἄνδρες ἐνείκεον εἵνεκα ποινῆς
  499. ἀνδρὸς ἀποφθιμένου· ὃ μὲν εὔχετο πάντʼ ἀποδοῦναι
  500. δήμῳ πιφαύσκων, ὃ δʼ ἀναίνετο μηδὲν ἑλέσθαι·
  501. ἄμφω δʼ ἱέσθην ἐπὶ ἴστορι πεῖραρ ἑλέσθαι.
  502. λαοὶ δʼ ἀμφοτέροισιν ἐπήπυον ἀμφὶς ἀρωγοί·
  503. κήρυκες δʼ ἄρα λαὸν ἐρήτυον· οἳ δὲ γέροντες
  504. εἵατʼ ἐπὶ ξεστοῖσι λίθοις ἱερῷ ἐνὶ κύκλῳ,
  505. σκῆπτρα δὲ κηρύκων ἐν χέρσʼ ἔχον ἠεροφώνων·
  506. τοῖσιν ἔπειτʼ ἤϊσσον, ἀμοιβηδὶς δὲ δίκαζον.
  507. κεῖτο δʼ ἄρʼ ἐν μέσσοισι δύω χρυσοῖο τάλαντα,
  508. τῷ δόμεν ὃς μετὰ τοῖσι δίκην ἰθύντατα εἴποι.
  509. τὴν δʼ ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύω στρατοὶ ἥατο λαῶν
  510. τεύχεσι λαμπόμενοι· δίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή,
  511. ἠὲ διαπραθέειν ἢ ἄνδιχα πάντα δάσασθαι
  512. κτῆσιν ὅσην πτολίεθρον ἐπήρατον ἐντὸς ἔεργεν·
  513. οἳ δʼ οὔ πω πείθοντο, λόχῳ δʼ ὑπεθωρήσσοντο.
  514. τεῖχος μέν ῥʼ ἄλοχοί τε φίλαι καὶ νήπια τέκνα
  515. ῥύατʼ ἐφεσταότες, μετὰ δʼ ἀνέρες οὓς ἔχε γῆρας·
  516. οἳ δʼ ἴσαν· ἦρχε δʼ ἄρά σφιν Ἄρης καὶ Παλλὰς Ἀθήνη
  517. ἄμφω χρυσείω, χρύσεια δὲ εἵματα ἕσθην,
  518. καλὼ καὶ μεγάλω σὺν τεύχεσιν, ὥς τε θεώ περ
  519. ἀμφὶς ἀριζήλω· λαοὶ δʼ ὑπολίζονες ἦσαν.
  520. οἳ δʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκανον ὅθι σφίσιν εἶκε λοχῆσαι
  521. ἐν ποταμῷ, ὅθι τʼ ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν,
  522. ἔνθʼ ἄρα τοί γʼ ἵζοντʼ εἰλυμένοι αἴθοπι χαλκῷ.
  523. τοῖσι δʼ ἔπειτʼ ἀπάνευθε δύω σκοποὶ εἵατο λαῶν
  524. δέγμενοι ὁππότε μῆλα ἰδοίατο καὶ ἕλικας βοῦς.
  525. οἳ δὲ τάχα προγένοντο, δύω δʼ ἅμʼ ἕποντο νομῆες
  526. τερπόμενοι σύριγξι· δόλον δʼ οὔ τι προνόησαν.