Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. τὸν δὲ μάλʼ αἶψʼ ἐνόησε μάχης ἐπʼ ἀριστερὰ πάσης
  2. θαρσύνονθʼ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι·
  3. θεσπέσιον γάρ σφιν φόβον ἔμβαλε Φοῖβος Ἀπόλλων·
  4. βῆ δὲ θέειν, εἶθαρ δὲ παριστάμενος ἔπος ηὔδα.
  5. Αἶαν δεῦρο πέπον, περὶ Πατρόκλοιο θανόντος
  6. σπεύσομεν, αἴ κε νέκυν περ Ἀχιλλῆϊ προφέρωμεν
  7. γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχεʼ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  8. ὣς ἔφατʼ, Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε·
  9. βῆ δὲ διὰ προμάχων, ἅμα δὲ ξανθὸς Μενέλαος.
  10. Ἕκτωρ μὲν Πάτροκλον ἐπεὶ κλυτὰ τεύχεʼ ἀπηύρα,
  11. ἕλχʼ ἵνʼ ἀπʼ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ,
  12. τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη.
  13. Αἴας δʼ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον·
  14. Ἕκτωρ δʼ ἂψ ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθʼ ἑταίρων,
  15. ἐς δίφρον δʼ ἀνόρουσε· δίδου δʼ ὅ γε τεύχεα καλὰ
  16. Τρωσὶ φέρειν προτὶ ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ.
  17. Αἴας δʼ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας
  18. ἑστήκει ὥς τίς τε λέων περὶ οἷσι τέκεσσιν,
  19. ᾧ ῥά τε νήπιʼ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ
  20. ἄνδρες ἐπακτῆρες· ὃ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει,
  21. πᾶν δέ τʼ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων·
  22. ὣς Αἴας περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει.
  23. Ἀτρεΐδης δʼ ἑτέρωθεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  24. ἑστήκει, μέγα πένθος ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων.
  25. Γλαῦκος δʼ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν
  26. Ἕκτορʼ ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ·
  27. Ἕκτορ εἶδος ἄριστε μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο.
  28. ἦ σʼ αὔτως κλέος ἐσθλὸν ἔχει φύξηλιν ἐόντα.
  29. φράζεο νῦν ὅππως κε πόλιν καὶ ἄστυ σαώσῃς
  30. οἶος σὺν λαοῖς τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν·
  31. οὐ γάρ τις Λυκίων γε μαχησόμενος Δαναοῖσιν
  32. εἶσι περὶ πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν
  33. μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπʼ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί.
  34. πῶς κε σὺ χείρονα φῶτα σαώσειας μεθʼ ὅμιλον
  35. σχέτλιʼ, ἐπεὶ Σαρπηδόνʼ ἅμα ξεῖνον καὶ ἑταῖρον
  36. κάλλιπες Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσθαι,
  37. ὅς τοι πόλλʼ ὄφελος γένετο πτόλεΐ τε καὶ αὐτῷ
  38. ζωὸς ἐών· νῦν δʼ οὔ οἱ ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης.
  39. τὼ νῦν εἴ τις ἐμοὶ Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν
  40. οἴκαδʼ ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος.
  41. εἰ γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος πολυθαρσὲς ἐνείη
  42. ἄτρομον, οἷόν τʼ ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ περὶ πάτρης
  43. ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο,
  44. αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω.
  45. εἰ δʼ οὗτος προτὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
  46. ἔλθοι τεθνηὼς καί μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης,
  47. αἶψά κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα καλὰ
  48. λύσειαν, καί κʼ αὐτὸν ἀγοίμεθα Ἴλιον εἴσω·
  49. τοίου γὰρ θεράπων πέφατʼ ἀνέρος, ὃς μέγʼ ἄριστος
  50. Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι θεράποντες.
  51. ἀλλὰ σύ γʼ Αἴαντος μεγαλήτορος οὐκ ἐτάλασσας
  52. στήμεναι ἄντα κατʼ ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν ἀϋτῇ,
  53. οὐδʼ ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο φέρτερός ἐστι.
  54. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  55. Γλαῦκε τί ἢ δὲ σὺ τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπες;
  56. ὢ πόποι ἦ τʼ ἐφάμην σὲ περὶ φρένας ἔμμεναι ἄλλων
  57. τῶν ὅσσοι Λυκίην ἐριβώλακα ναιετάουσι·
  58. νῦν δέ σευ ὠνοσάμην πάγχυ φρένας οἷον ἔειπες,
  59. ὅς τέ με φῂς Αἴαντα πελώριον οὐχ ὑπομεῖναι.
  60. οὔ τοι ἐγὼν ἔρριγα μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων·
  61. ἀλλʼ αἰεί τε Διὸς κρείσσων νόος αἰγιόχοιο,
  62. ὅς τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην
  63. ῥηϊδίως, ὁτὲ δʼ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι.
  64. ἀλλʼ ἄγε δεῦρο πέπον, παρʼ ἔμʼ ἵστασο καὶ ἴδε ἔργον,
  65. ἠὲ πανημέριος κακὸς ἔσσομαι, ὡς ἀγορεύεις,
  66. ἦ τινα καὶ Δαναῶν ἀλκῆς μάλα περ μεμαῶτα
  67. σχήσω ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο θανόντος.
  68. ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  69. Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί,
  70. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς,
  71. ὄφρʼ ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα δύω
  72. καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα κατακτάς.
  73. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ
  74. δηΐου ἐκ πολέμοιο· θέων δʼ ἐκίχανεν ἑταίρους
  75. ὦκα μάλʼ οὔ πω τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών,
  76. οἳ προτὶ ἄστυ φέρον κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος.
  77. στὰς δʼ ἀπάνευθε μάχης πολυδακρύου ἔντεʼ ἄμειβεν·
  78. ἤτοι ὃ μὲν τὰ ἃ δῶκε φέρειν προτὶ Ἴλιον ἱρὴν
  79. Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν, ὃ δʼ ἄμβροτα τεύχεα δῦνε
  80. Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες
  81. πατρὶ φίλῳ ἔπορον· ὃ δʼ ἄρα ᾧ παιδὶ ὄπασσε
  82. γηράς· ἀλλʼ οὐχ υἱὸς ἐν ἔντεσι πατρὸς ἐγήρα.
  83. τὸν δʼ ὡς οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς
  84. τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο,
  85. κινήσας ῥα κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν·
  86. ἆ δείλʼ οὐδέ τί τοι θάνατος καταθύμιός ἐστιν
  87. ὃς δή τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ δʼ ἄμβροτα τεύχεα δύνεις
  88. ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι·
  89. τοῦ δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα τε κρατερόν τε,
  90. τεύχεα δʼ οὐ κατὰ κόσμον ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων
  91. εἵλευ· ἀτάρ τοι νῦν γε μέγα κράτος ἐγγυαλίξω,
  92. τῶν ποινὴν ὅ τοι οὔ τι μάχης ἐκνοστήσαντι
  93. δέξεται Ἀνδρομάχη κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος.
  94. ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπʼ ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων.
  95. Ἕκτορι δʼ ἥρμοσε τεύχεʼ ἐπὶ χροΐ, δῦ δέ μιν Ἄρης
  96. δεινὸς ἐνυάλιος, πλῆσθεν δʼ ἄρα οἱ μέλεʼ ἐντὸς
  97. ἀλκῆς καὶ σθένεος· μετὰ δὲ κλειτοὺς ἐπικούρους
  98. βῆ ῥα μέγα ἰάχων· ἰνδάλλετο δέ σφισι πᾶσι
  99. τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου Πηλεΐωνος.
  100. ὄτρυνεν δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενος ἐπέεσσι
  101. Μέσθλην τε Γλαῦκόν τε Μέδοντά τε Θερσίλοχόν τε
  102. Ἀστεροπαῖόν τε Δεισήνορά θʼ Ἱππόθοόν τε
  103. Φόρκυν τε Χρομίον τε καὶ Ἔννομον οἰωνιστήν·
  104. τοὺς ὅ γʼ ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  105. κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων·
  106. οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων
  107. ἐνθάδʼ ἀφʼ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον,
  108. ἀλλʼ ἵνα μοι Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα
  109. προφρονέως ῥύοισθε φιλοπτολέμων ὑπʼ Ἀχαιῶν.
  110. τὰ φρονέων δώροισι κατατρύχω καὶ ἐδωδῇ
  111. λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν ἀέξω.
  112. τώ τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος ἢ ἀπολέσθω
  113. ἠὲ σαωθήτω· ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύς.
  114. ὃς δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπης
  115. Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ, εἴξῃ δέ οἱ Αἴας,
  116. ἥμισυ τῷ ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δʼ αὐτὸς
  117. ἕξω ἐγώ· τὸ δέ οἱ κλέος ἔσσεται ὅσσον ἐμοί περ.
  118. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν
  119. δούρατʼ ἀνασχόμενοι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
  120. νεκρὸν ὑπʼ Αἴαντος ἐρύειν Τελαμωνιάδαο
  121. νήπιοι· ἦ τε πολέσσιν ἐπʼ αὐτῷ θυμὸν ἀπηύρα.
  122. καὶ τότʼ ἄρʼ Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·
  123. ὦ πέπον ὦ Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ
  124. ἔλπομαι αὐτώ περ νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο.
  125. οὔ τι τόσον νέκυος περιδείδια Πατρόκλοιο,
  126. ὅς κε τάχα Τρώων κορέει κύνας ἠδʼ οἰωνούς,
  127. ὅσσον ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια μή τι πάθῃσι,
  128. καὶ σῇ, ἐπεὶ πολέμοιο νέφος περὶ πάντα καλύπτει
  129. Ἕκτωρ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος.
  130. ἀλλʼ ἄγʼ ἀριστῆας Δαναῶν κάλει, ἤν τις ἀκούσῃ.
  131. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
  132. ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·
  133. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  134. οἵ τε παρʼ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ
  135. δήμια πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος
  136. λαοῖς· ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ.
  137. ἀργαλέον δέ μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον
  138. ἡγεμόνων· τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο δέδηεν·
  139. ἀλλά τις αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω δʼ ἐνὶ θυμῷ
  140. Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι.
  141. ὣς ἔφατʼ, ὀξὺ δʼ ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας·
  142. πρῶτος δʼ ἀντίος ἦλθε θέων ἀνὰ δηϊοτῆτα,
  143. τὸν δὲ μετʼ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος
  144. Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ.
  145. τῶν δʼ ἄλλων τίς κεν ᾗσι φρεσὶν οὐνόματʼ εἴποι,
  146. ὅσσοι δὴ μετόπισθε μάχην ἤγειραν Ἀχαιῶν;
  147. Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες· ἦρχε δʼ ἄρʼ Ἕκτωρ.
  148. ὡς δʼ ὅτʼ ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο
  149. βέβρυχεν μέγα κῦμα ποτὶ ῥόον, ἀμφὶ δέ τʼ ἄκραι
  150. ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω,
  151. τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  152. ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν ἔχοντες
  153. φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ δʼ ἄρά σφι
  154. λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων ἠέρα πολλὴν
  155. χεῦʼ, ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε πάρος γε,
  156. ὄφρα ζωὸς ἐὼν θεράπων ἦν Αἰακίδαο·
  157. μίσησεν δʼ ἄρα μιν δηΐων κυσὶ κύρμα γενέσθαι
  158. Τρῳῇσιν· τὼ καί οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους.
  159. ὦσαν δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς·
  160. νεκρὸν δὲ προλιπόντες ὑπέτρεσαν, οὐδέ τινʼ αὐτῶν
  161. Τρῶες ὑπέρθυμοι ἕλον ἔγχεσιν ἱέμενοί περ,
  162. ἀλλὰ νέκυν ἐρύοντο· μίνυνθα δὲ καὶ τοῦ Ἀχαιοὶ
  163. μέλλον ἀπέσσεσθαι· μάλα γάρ σφεας ὦκʼ ἐλέλιξεν
  164. Αἴας, ὃς περὶ μὲν εἶδος, περὶ δʼ ἔργα τέτυκτο
  165. τῶν ἄλλων Δαναῶν μετʼ ἀμύμονα Πηλεΐωνα.
  166. ἴθυσεν δὲ διὰ προμάχων συῒ εἴκελος ἀλκὴν
  167. καπρίῳ, ὅς τʼ ἐν ὄρεσσι κύνας θαλερούς τʼ αἰζηοὺς
  168. ῥηϊδίως ἐκέδασσεν, ἑλιξάμενος διὰ βήσσας·
  169. ὣς υἱὸς Τελαμῶνος ἀγαυοῦ φαίδιμος Αἴας
  170. ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας
  171. οἳ περὶ Πατρόκλῳ βέβασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα
  172. ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύειν καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
  173. ἤτοι τὸν Λήθοιο Πελασγοῦ φαίδιμος υἱὸς
  174. Ἱππόθοος ποδὸς ἕλκε κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην
  175. δησάμενος τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν ἀμφὶ τένοντας
  176. Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα δʼ αὐτῷ
  177. ἦλθε κακόν, τό οἱ οὔ τις ἐρύκακεν ἱεμένων περ.
  178. τὸν δʼ υἱὸς Τελαμῶνος ἐπαΐξας διʼ ὁμίλου
  179. πλῆξʼ αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου·
  180. ἤρικε δʼ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς ἀκωκῇ
  181. πληγεῖσʼ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ παχείῃ,
  182. ἐγκέφαλος δὲ παρʼ αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς
  183. αἱματόεις· τοῦ δʼ αὖθι λύθη μένος, ἐκ δʼ ἄρα χειρῶν
  184. Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε
  185. κεῖσθαι· ὃ δʼ ἄγχʼ αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ
  186. τῆλʼ ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι
  187. θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
  188. ἔπλεθʼ ὑπʼ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.
  189. Ἕκτωρ δʼ αὖτʼ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·
  190. ἀλλʼ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος
  191. τυτθόν· ὃ δὲ Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν
  192. Φωκήων ὄχʼ ἄριστον, ὃς ἐν κλειτῷ Πανοπῆϊ
  193. οἰκία ναιετάασκε πολέσσʼ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων,
  194. τὸν βάλʼ ὑπὸ κληῗδα μέσην· διὰ δʼ ἀμπερὲς ἄκρη
  195. αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε·
  196. δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  197. Αἴας δʼ αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν
  198. Ἱπποθόῳ περιβάντα μέσην κατὰ γαστέρα τύψε·
  199. ῥῆξε δὲ θώρηκος γύαλον, διὰ δʼ ἔντερα χαλκὸς
  200. ἤφυσʼ· ὃ δʼ ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.
  201. χώρησαν δʼ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ·
  202. Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς
  203. Φόρκυν θʼ Ἱππόθοόν τε, λύοντο δὲ τεύχεʼ ἀπʼ ὤμων.
  204. ἔνθά κεν αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπʼ Ἀχαιῶν
  205. Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες,
  206. Ἀργεῖοι δέ κε κῦδος ἕλον καὶ ὑπὲρ Διὸς αἶσαν
  207. κάρτεϊ καὶ σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλʼ αὐτὸς Ἀπόλλων
  208. Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας Περίφαντι ἐοικὼς
  209. κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς οἱ παρὰ πατρὶ γέροντι
  210. κηρύσσων γήρασκε φίλα φρεσὶ μήδεα εἰδώς·
  211. τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
  212. Αἰνεία πῶς ἂν καὶ ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε
  213. Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς δὴ ἴδον ἀνέρας ἄλλους
  214. κάρτεΐ τε σθένεΐ τε πεποιθότας ἠνορέῃ τε
  215. πλήθεΐ τε σφετέρῳ καὶ ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας·
  216. ἡμῖν δὲ Ζεὺς μὲν πολὺ βούλεται ἢ Δαναοῖσι
  217. νίκην· ἀλλʼ αὐτοὶ τρεῖτʼ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε.
  218. ὣς ἔφατʼ, Αἰνείας δʼ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα
  219. ἔγνω ἐς ἄντα ἰδών, μέγα δʼ Ἕκτορα εἶπε βοήσας·
  220. Ἕκτόρ τʼ ἠδʼ ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ ἠδʼ ἐπικούρων
  221. αἰδὼς μὲν νῦν ἥδε γʼ ἀρηϊφίλων ὑπʼ Ἀχαιῶν
  222. Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας.
  223. ἀλλʼ ἔτι γάρ τίς φησι θεῶν ἐμοὶ ἄγχι παραστὰς
  224. Ζῆνʼ ὕπατον μήστωρα μάχης ἐπιτάρροθον εἶναι·
  225. τώ ῥʼ ἰθὺς Δαναῶν ἴομεν, μηδʼ οἵ γε ἕκηλοι
  226. Πάτροκλον νηυσὶν πελασαίατο τεθνηῶτα.
  227. ὣς φάτο, καί ῥα πολὺ προμάχων ἐξάλμενος ἔστη·
  228. οἳ δʼ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν.
  229. ἔνθʼ αὖτʼ Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ
  230. υἱὸν Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον.
  231. τὸν δὲ πεσόντʼ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης,
  232. στῆ δὲ μάλʼ ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,
  233. καὶ βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν
  234. ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ δʼ ὑπὸ γούνατʼ ἔλυσεν,
  235. ὅς ῥʼ ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει,
  236. καὶ δὲ μετʼ Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι.
  237. τὸν δὲ πεσόντʼ ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος,
  238. ἴθυσεν δὲ καὶ ὃ πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι·
  239. ἀλλʼ οὔ πως ἔτι εἶχε· σάκεσσι γὰρ ἔρχατο πάντῃ
  240. ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ δούρατʼ ἔχοντο.
  241. Αἴας γὰρ μάλα πάντας ἐπῴχετο πολλὰ κελεύων·
  242. οὔτέ τινʼ ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει
  243. οὔτέ τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν ἔξοχον ἄλλων,
  244. ἀλλὰ μάλʼ ἀμφʼ αὐτῷ βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι.
  245. ὣς Αἴας ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν
  246. δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ δʼ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον
  247. νεκροὶ ὁμοῦ Τρώων καὶ ὑπερμενέων ἐπικούρων
  248. καὶ Δαναῶν· οὐδʼ οἳ γὰρ ἀναιμωτί γε μάχοντο,
  249. παυρότεροι δὲ πολὺ φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ αἰεὶ
  250. ἀλλήλοις ἀνʼ ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν.
  251. ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρός, οὐδέ κε φαίης
  252. οὔτέ ποτʼ ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε σελήνην·
  253. ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης ἐπί θʼ ὅσσον ἄριστοι
  254. ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι.
  255. οἳ δʼ ἄλλοι Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  256. εὔκηλοι πολέμιζον ὑπʼ αἰθέρι, πέπτατο δʼ αὐγὴ
  257. ἠελίου ὀξεῖα, νέφος δʼ οὐ φαίνετο πάσης
  258. γαίης οὐδʼ ὀρέων· μεταπαυόμενοι δὲ μάχοντο
  259. ἀλλήλων ἀλεείνοντες βέλεα στονόεντα
  260. πολλὸν ἀφεσταότες. τοὶ δʼ ἐν μέσῳ ἄλγεʼ ἔπασχον
  261. ἠέρι καὶ πολέμῳ, τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ
  262. ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν· δύο δʼ οὔ πω φῶτε πεπύσθην
  263. ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε
  264. Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος, ἀλλʼ ἔτʼ ἔφαντο
  265. ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι.
  266. τὼ δʼ ἐπιοσσομένω θάνατον καὶ φύζαν ἑταίρων
  267. νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ ὣς ἐπετέλλετο Νέστωρ
  268. ὀτρύνων πόλεμον δὲ μελαινάων ἀπὸ νηῶν.
  269. τοῖς δὲ πανημερίοις ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει
  270. ἀργαλέης· καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ
  271. γούνατά τε κνῆμαί τε πόδες θʼ ὑπένερθεν ἑκάστου
  272. χεῖρές τʼ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν
  273. ἀμφʼ ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο.
  274. ὡς δʼ ὅτʼ ἀνὴρ ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην
  275. λαοῖσιν δώῃ τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ·
  276. δεξάμενοι δʼ ἄρα τοί γε διαστάντες τανύουσι
  277. κυκλόσʼ, ἄφαρ δέ τε ἰκμὰς ἔβη, δύνει δέ τʼ ἀλοιφὴ
  278. πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται δέ τε πᾶσα διὰ πρό·
  279. ὣς οἵ γʼ ἔνθα καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ
  280. εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
  281. Τρωσὶν μὲν ἐρύειν προτὶ Ἴλιον, αὐτὰρ Ἀχαιοῖς
  282. νῆας ἔπι γλαφυράς· περὶ δʼ αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει
  283. ἄγριος· οὐδέ κʼ Ἄρης λαοσσόος οὐδέ κʼ Ἀθήνη
  284. τόν γε ἰδοῦσʼ ὀνόσαιτʼ, οὐδʼ εἰ μάλα μιν χόλος ἵκοι·
  285. τοῖον Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων
  286. ἤματι τῷ ἐτάνυσσε κακὸν πόνον· οὐδʼ ἄρα πώ τι
  287. ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα δῖος Ἀχιλλεύς·
  288. πολλὸν γὰρ ῥʼ ἀπάνευθε νεῶν μάρναντο θοάων
  289. τείχει ὕπο Τρώων· τό μιν οὔ ποτε ἔλπετο θυμῷ
  290. τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν
  291. ἂψ ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν
  292. ἐκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν αὐτῷ·
  293. πολλάκι γὰρ τό γε μητρὸς ἐπεύθετο νόσφιν ἀκούων,
  294. ἥ οἱ ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο νόημα.
  295. δὴ τότε γʼ οὔ οἱ ἔειπε κακὸν τόσον ὅσσον ἐτύχθη
  296. μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθʼ ἑταῖρος.
  297. οἳ δʼ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατʼ ἔχοντες
  298. νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον·
  299. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·
  300. ὦ φίλοι οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι
  301. νῆας ἔπι γλαφυράς, ἀλλʼ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα
  302. πᾶσι χάνοι· τό κεν ἧμιν ἄφαρ πολὺ κέρδιον εἴη
  303. εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν
  304. ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύσαι καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
  305. ὣς δέ τις αὖ Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν·
  306. ὦ φίλοι, εἰ καὶ μοῖρα παρʼ ἀνέρι τῷδε δαμῆναι
  307. πάντας ὁμῶς, μή πώ τις ἐρωείτω πολέμοιο.
  308. ὣς ἄρα τις εἴπεσκε, μένος δʼ ὄρσασκεν ἑκάστου.
  309. ὣς οἳ μὲν μάρναντο, σιδήρειος δʼ ὀρυμαγδὸς
  310. χάλκεον οὐρανὸν ἷκε διʼ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο·
  311. ἵπποι δʼ Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες
  312. κλαῖον, ἐπεὶ δὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο
  313. ἐν κονίῃσι πεσόντος ὑφʼ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο.
  314. ἦ μὰν Αὐτομέδων Διώρεος ἄλκιμος υἱὸς
  315. πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο θείνων,
  316. πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δʼ ἀρειῇ·
  317. τὼ δʼ οὔτʼ ἂψ ἐπὶ νῆας ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον
  318. ἠθελέτην ἰέναι οὔτʼ ἐς πόλεμον μετʼ Ἀχαιούς,
  319. ἀλλʼ ὥς τε στήλη μένει ἔμπεδον, ἥ τʼ ἐπὶ τύμβῳ
  320. ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ γυναικός,
  321. ὣς μένον ἀσφαλέως περικαλλέα δίφρον ἔχοντες
  322. οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα δέ σφι
  323. θερμὰ κατὰ βλεφάρων χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν
  324. ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ δʼ ἐμιαίνετο χαίτη
  325. ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν.
  326. μυρομένω δʼ ἄρα τώ γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων,
  327. κινήσας δὲ κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν·
  328. ἆ δειλώ, τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι
  329. θνητῷ, ὑμεῖς δʼ ἐστὸν ἀγήρω τʼ ἀθανάτω τε;
  330. ἦ ἵνα δυστήνοισι μετʼ ἀνδράσιν ἄλγεʼ ἔχητον;
  331. οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς
  332. πάντων, ὅσσά τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει.
  333. ἀλλʼ οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν
  334. Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ ἐάσω.
  335. ἦ οὐχ ἅλις ὡς καὶ τεύχεʼ ἔχει καὶ ἐπεύχεται αὔτως;
  336. σφῶϊν δʼ ἐν γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδʼ ἐνὶ θυμῷ,
  337. ὄφρα καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ πολέμοιο
  338. νῆας ἔπι γλαφυράς· ἔτι γάρ σφισι κῦδος ὀρέξω
  339. κτείνειν, εἰς ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται
  340. δύῃ τʼ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ·
  341. ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ.
  342. τὼ δʼ ἀπὸ χαιτάων κονίην οὖδας δὲ βαλόντε
  343. ῥίμφα φέρον θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς.
  344. τοῖσι δʼ ἐπʼ Αὐτομέδων μάχετʼ ἀχνύμενός περ ἑταίρου
  345. ἵπποις ἀΐσσων ὥς τʼ αἰγυπιὸς μετὰ χῆνας·
  346. ῥέα μὲν γὰρ φεύγεσκεν ὑπʼ ἐκ Τρώων ὀρυμαγδοῦ,
  347. ῥεῖα δʼ ἐπαΐξασκε πολὺν καθʼ ὅμιλον ὀπάζων.
  348. ἀλλʼ οὐχ ᾕρει φῶτας ὅτε σεύαιτο διώκειν·
  349. οὐ γάρ πως ἦν οἶον ἐόνθʼ ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ
  350. ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους.
  351. ὀψὲ δὲ δή μιν ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν
  352. Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο·
  353. στῆ δʼ ὄπιθεν δίφροιο καὶ Αὐτομέδοντα προσηύδα·
  354. Αὐτόμεδον, τίς τοί νυ θεῶν νηκερδέα βουλὴν
  355. ἐν στήθεσσιν ἔθηκε, καὶ ἐξέλετο φρένας ἐσθλάς;
  356. οἷον πρὸς Τρῶας μάχεαι πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ
  357. μοῦνος· ἀτάρ τοι ἑταῖρος ἀπέκτατο, τεύχεα δʼ Ἕκτωρ
  358. αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο.
  359. τὸν δʼ αὖτʼ Αὐτομέδων προσέφη Διώρεος υἱός·
  360. Ἀλκίμεδον τίς γάρ τοι Ἀχαιῶν ἄλλος ὁμοῖος
  361. ἵππων ἀθανάτων ἐχέμεν δμῆσίν τε μένος τε,
  362. εἰ μὴ Πάτροκλος θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος
  363. ζωὸς ἐών; νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.
  364. ἀλλὰ σὺ μὲν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα
  365. δέξαι, ἐγὼ δʼ ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι.
  366. ὣς ἔφατʼ, Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον ἅρμʼ ἐπορούσας
  367. καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν,
  368. Αὐτομέδων δʼ ἀπόρουσε· νόησε δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ,
  369. αὐτίκα δʼ Αἰνείαν προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  370. Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων
  371. ἵππω τώδʼ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο
  372. ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι·
  373. τώ κεν ἐελποίμην αἱρησέμεν, εἰ σύ γε θυμῷ
  374. σῷ ἐθέλεις, ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐφορμηθέντε γε νῶϊ
  375. τλαῖεν ἐναντίβιον στάντες μαχέσασθαι Ἄρηϊ.
  376. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο.
  377. τὼ δʼ ἰθὺς βήτην βοέῃς εἰλυμένω ὤμους
  378. αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δʼ ἐπελήλατο χαλκός.
  379. τοῖσι δʼ ἅμα Χρομίος τε καὶ Ἄρητος θεοειδὴς
  380. ἤϊσαν ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
  381. αὐτώ τε κτενέειν ἐλάαν τʼ ἐριαύχενας ἵππους
  382. νήπιοι, οὐδʼ ἄρʼ ἔμελλον ἀναιμωτί γε νέεσθαι
  383. αὖτις ἀπʼ Αὐτομέδοντος. ὃ δʼ εὐξάμενος Διὶ πατρὶ
  384. ἀλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο φρένας ἀμφὶ μελαίνας·
  385. αὐτίκα δʼ Ἀλκιμέδοντα προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον·
  386. Ἀλκίμεδον μὴ δή μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους,
  387. ἀλλὰ μάλʼ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ· οὐ γὰρ ἔγωγε
  388. Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι ὀΐω,
  389. πρίν γʼ ἐπʼ Ἀχιλλῆος καλλίτριχε βήμεναι ἵππω
  390. νῶϊ κατακτείναντα, φοβῆσαί τε στίχας ἀνδρῶν
  391. Ἀργείων, ἤ κʼ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη.
  392. ὣς εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο καὶ Μενέλαον·
  393. Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε καὶ Μενέλαε
  394. ἤτοι μὲν τὸν νεκρὸν ἐπιτράπεθʼ οἵ περ ἄριστοι
  395. ἀμφʼ αὐτῷ βεβάμεν καὶ ἀμύνεσθαι στίχας ἀνδρῶν,
  396. νῶϊν δὲ ζωοῖσιν ἀμύνετε νηλεὲς ἦμαρ·
  397. τῇδε γὰρ ἔβρισαν πόλεμον κάτα δακρυόεντα
  398. Ἕκτωρ Αἰνείας θʼ, οἳ Τρώων εἰσὶν ἄριστοι.
  399. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται·
  400. ἥσω γὰρ καὶ ἐγώ, τὰ δέ κεν Διὶ πάντα μελήσει.
  401. ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  402. καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην·
  403. ἣ δʼ οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός,
  404. νειαίρῃ δʼ ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν.
  405. ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ
  406. κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο
  407. ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν, ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν,
  408. ὣς ἄρʼ ὅ γε προθορὼν πέσεν ὕπτιος· ἐν δέ οἱ ἔγχος
  409. νηδυίοισι μάλʼ ὀξὺ κραδαινόμενον λύε γυῖα.
  410. Ἕκτωρ δʼ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·
  411. ἀλλʼ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος·
  412. πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ δʼ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν
  413. οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δʼ οὐρίαχος πελεμίχθη
  414. ἔγχεος· ἔνθα δʼ ἔπειτʼ ἀφίει μένος ὄβριμος Ἄρης.
  415. καί νύ κε δὴ ξιφέεσσʼ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην
  416. εἰ μή σφωʼ Αἴαντε διέκριναν μεμαῶτε,
  417. οἵ ῥʼ ἦλθον καθʼ ὅμιλον ἑταίρου κικλήσκοντος·
  418. τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν πάλιν αὖτις
  419. Ἕκτωρ Αἰνείας τʼ ἠδὲ Χρομίος θεοειδής,
  420. Ἄρητον δὲ κατʼ αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ
  421. κείμενον· Αὐτομέδων δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ
  422. τεύχεά τʼ ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·
  423. ἦ δὴ μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντος
  424. κῆρ ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων.
  425. ὣς εἰπὼν ἐς δίφρον ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα
  426. θῆκʼ, ἂν δʼ αὐτὸς ἔβαινε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν
  427. αἱματόεις ὥς τίς τε λέων κατὰ ταῦρον ἐδηδώς.
  428. ἂψ δʼ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη
  429. ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη
  430. οὐρανόθεν καταβᾶσα· προῆκε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς
  431. ὀρνύμεναι Δαναούς· δὴ γὰρ νόος ἐτράπετʼ αὐτοῦ.
  432. ἠΰτε πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι τανύσσῃ
  433. Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι ἢ πολέμοιο
  434. ἢ καὶ χειμῶνος δυσθαλπέος, ὅς ῥά τε ἔργων
  435. ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ κήδει,
  436. ὣς ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτὴν
  437. δύσετʼ Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε δὲ φῶτα ἕκαστον.
  438. πρῶτον δʼ Ἀτρέος υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα
  439. ἴφθιμον Μενέλαον· ὃ γάρ ῥά οἱ ἐγγύθεν ἦεν·
  440. εἰσαμένη Φοίνικι δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν·
  441. σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδος
  442. ἔσσεται εἴ κʼ Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ πιστὸν ἑταῖρον
  443. τείχει ὕπο Τρώων ταχέες κύνες ἑλκήσουσιν.
  444. ἀλλʼ ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα.
  445. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
  446. Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ Ἀθήνη
  447. δοίη κάρτος ἐμοί, βελέων δʼ ἀπερύκοι ἐρωήν·
  448. τώ κεν ἔγωγʼ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν
  449. Πατρόκλῳ· μάλα γάρ με θανὼν ἐσεμάσσατο θυμόν.
  450. ἀλλʼ Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδʼ ἀπολήγει
  451. χαλκῷ δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει.
  452. ὣς φάτο, γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
  453. ὅττί ῥά οἱ πάμπρωτα θεῶν ἠρήσατο πάντων.
  454. ἐν δὲ βίην ὤμοισι καὶ ἐν γούνεσσιν ἔθηκε,
  455. καί οἱ μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν ἐνῆκεν,
  456. ἥ τε καὶ ἐργομένη μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο
  457. ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ οἱ αἷμʼ ἀνθρώπου·
  458. τοίου μιν θάρσευς πλῆσε φρένας ἀμφὶ μελαίνας,
  459. βῆ δʼ ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ.
  460. ἔσκε δʼ ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς υἱὸς Ἠετίωνος
  461. ἀφνειός τʼ ἀγαθός τε· μάλιστα δέ μιν τίεν Ἕκτωρ
  462. δήμου, ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην φίλος εἰλαπιναστής·
  463. τόν ῥα κατὰ ζωστῆρα βάλε ξανθὸς Μενέλαος
  464. ἀΐξαντα φόβον δέ, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε·
  465. δούπησεν δὲ πεσών· ἀτὰρ Ἀτρεΐδης Μενέλαος
  466. νεκρὸν ὑπʼ ἐκ Τρώων ἔρυσεν μετὰ ἔθνος ἑταίρων.
  467. Ἕκτορα δʼ ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων
  468. Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος, ὅς οἱ ἁπάντων
  469. ξείνων φίλτατος ἔσκεν Ἀβυδόθι οἰκία ναίων·
  470. τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων·
  471. Ἕκτορ τίς κέ σʼ ἔτʼ ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν;
  472. οἷον δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας, ὃς τὸ πάρος γε
  473. μαλθακὸς αἰχμητής· νῦν δʼ οἴχεται οἶος ἀείρας
  474. νεκρὸν ὑπʼ ἐκ Τρώων, σὸν δʼ ἔκτανε πιστὸν ἑταῖρον
  475. ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι Ποδῆν υἱὸν Ἠετίωνος.
  476. ὣς φάτο, τὸν δʼ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα,
  477. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.
  478. καὶ τότʼ ἄρα Κρονίδης ἕλετʼ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
  479. μαρμαρέην, Ἴδην δὲ κατὰ νεφέεσσι κάλυψεν,
  480. ἀστράψας δὲ μάλα μεγάλʼ ἔκτυπε, τὴν δὲ τίναξε,
  481. νίκην δὲ Τρώεσσι δίδου, ἐφόβησε δʼ Ἀχαιούς.
  482. πρῶτος Πηνέλεως Βοιώτιος ἦρχε φόβοιο.
  483. βλῆτο γὰρ ὦμον δουρὶ πρόσω τετραμμένος αἰεὶ
  484. ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρις
  485. αἰχμὴ Πουλυδάμαντος· ὃ γάρ ῥʼ ἔβαλε σχεδὸν ἐλθών.
  486. Λήϊτον αὖθʼ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρʼ ἐπὶ καρπῷ
  487. υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε δὲ χάρμης·
  488. τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ
  489. ἔγχος ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν.
  490. Ἕκτορα δʼ Ἰδομενεὺς μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα
  491. βεβλήκει θώρηκα κατὰ στῆθος παρὰ μαζόν·
  492. ἐν καυλῷ δʼ ἐάγη δολιχὸν δόρυ, τοὶ δὲ βόησαν
  493. Τρῶες· ὃ δʼ Ἰδομενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο
  494. δίφρῳ ἐφεσταότος· τοῦ μέν ῥʼ ἀπὸ τυτθὸν ἅμαρτεν·
  495. αὐτὰρ ὃ Μηριόναο ὀπάονά θʼ ἡνίοχόν τε
  496. Κοίρανον, ὅς ῥʼ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης ἕπετʼ αὐτῷ·
  497. πεζὸς γὰρ τὰ πρῶτα λιπὼν νέας ἀμφιελίσσας
  498. ἤλυθε, καί κε Τρωσὶ μέγα κράτος ἐγγυάλιξεν,
  499. εἰ μὴ Κοίρανος ὦκα ποδώκεας ἤλασεν ἵππους·
  500. καὶ τῷ μὲν φάος ἦλθεν, ἄμυνε δὲ νηλεὲς ἦμαρ,
  501. αὐτὸς δʼ ὤλεσε θυμὸν ὑφʼ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο·
  502. τὸν βάλʼ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔατος, ἐκ δʼ ἄρʼ ὀδόντας
  503. ὦσε δόρυ πρυμνόν, διὰ δὲ γλῶσσαν τάμε μέσσην.
  504. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, κατὰ δʼ ἡνία χεῦεν ἔραζε.
  505. καὶ τά γε Μηριόνης ἔλαβεν χείρεσσι φίλῃσι
  506. κύψας ἐκ πεδίοιο, καὶ Ἰδομενῆα προσηύδα·
  507. μάστιε νῦν εἷός κε θοὰς ἐπὶ νῆας ἵκηαι·
  508. γιγνώσκεις δὲ καὶ αὐτὸς ὅ τʼ οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν.
  509. ὣς ἔφατʼ, Ἰδομενεὺς δʼ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
  510. νῆας ἔπι γλαφυράς· δὴ γὰρ δέος ἔμπεσε θυμῷ.
  511. οὐδʼ ἔλαθʼ Αἴαντα μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον
  512. Ζεύς, ὅτε δὴ Τρώεσσι δίδου ἑτεραλκέα νίκην.
  513. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
  514. ὢ πόποι ἤδη μέν κε καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστι
  515. γνοίη ὅτι Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς αὐτὸς ἀρήγει.
  516. τῶν μὲν γὰρ πάντων βέλεʼ ἅπτεται ὅς τις ἀφήῃ
  517. ἢ κακὸς ἢ ἀγαθός· Ζεὺς δʼ ἔμπης πάντʼ ἰθύνει·
  518. ἡμῖν δʼ αὔτως πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε.
  519. ἀλλʼ ἄγετʼ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
  520. ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
  521. χάρμα φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες,
  522. οἵ που δεῦρʼ ὁρόωντες ἀκηχέδατʼ, οὐδʼ ἔτι φασὶν
  523. Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους
  524. σχήσεσθʼ, ἀλλʼ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.
  525. εἴη δʼ ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα
  526. Πηλεΐδῃ, ἐπεὶ οὔ μιν ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι
  527. λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι οἱ φίλος ὤλεθʼ ἑταῖρος.
  528. ἀλλʼ οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν·
  529. ἠέρι γὰρ κατέχονται ὁμῶς αὐτοί τε καὶ ἵπποι.
  530. Ζεῦ πάτερ ἀλλὰ σὺ ῥῦσαι ὑπʼ ἠέρος υἷας Ἀχαιῶν,
  531. ποίησον δʼ αἴθρην, δὸς δʼ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι·
  532. ἐν δὲ φάει καὶ ὄλεσσον, ἐπεί νύ τοι εὔαδεν οὕτως.
  533. ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα·
  534. αὐτίκα δʼ ἠέρα μὲν σκέδασεν καὶ ἀπῶσεν ὀμίχλην,
  535. ἠέλιος δʼ ἐπέλαμψε, μάχη δʼ ἐπὶ πᾶσα φαάνθη·
  536. καὶ τότʼ ἄρʼ Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·
  537. σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι
  538. ζωὸν ἔτʼ Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν,
  539. ὄτρυνον δʼ Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι θᾶσσον ἰόντα
  540. εἰπεῖν ὅττι ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθʼ ἑταῖρος.
  541. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
  542. βῆ δʼ ἰέναι ὥς τίς τε λέων ἀπὸ μεσσαύλοιο,
  543. ὅς τʼ ἐπεὶ ἄρ κε κάμῃσι κύνας τʼ ἄνδρας τʼ ἐρεθίζων,
  544. οἵ τέ μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι
  545. πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων
  546. ἰθύει, ἀλλʼ οὔ τι πρήσσει· θαμέες γὰρ ἄκοντες
  547. ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν,
  548. καιόμεναί τε δεταί, τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ·
  549. ἠῶθεν δʼ ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ·
  550. ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος
  551. ἤϊε πόλλʼ ἀέκων· περὶ γὰρ δίε μή μιν Ἀχαιοὶ
  552. ἀργαλέου πρὸ φόβοιο ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν.
  553. πολλὰ δὲ Μηριόνῃ τε καὶ Αἰάντεσσʼ ἐπέτελλεν·
  554. Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε Μηριόνη τε
  555. νῦν τις ἐνηείης Πατροκλῆος δειλοῖο
  556. μνησάσθω· πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχος εἶναι
  557. ζωὸς ἐών· νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.
  558. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος,
  559. πάντοσε παπταίνων ὥς τʼ αἰετός, ὅν ῥά τέ φασιν
  560. ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν,
  561. ὅν τε καὶ ὑψόθʼ ἐόντα πόδας ταχὺς οὐκ ἔλαθε πτὼξ
  562. θάμνῳ ὑπʼ ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά τʼ ἐπʼ αὐτῷ
  563. ἔσσυτο, καί τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο θυμόν.
  564. ὣς τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε φαεινὼ
  565. πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνος ἑταίρων,
  566. εἴ που Νέστορος υἱὸν ἔτι ζώοντα ἴδοιτο.
  567. τὸν δὲ μάλʼ αἶψʼ ἐνόησε μάχης ἐπʼ ἀριστερὰ πάσης
  568. θαρσύνονθʼ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι,
  569. ἀγχοῦ δʼ ἱστάμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
  570. Ἀντίλοχʼ εἰ δʼ ἄγε δεῦρο διοτρεφὲς ὄφρα πύθηαι
  571. λυγρῆς ἀγγελίης, ἣ μὴ ὤφελλε γενέσθαι.
  572. ἤδη μὲν σὲ καὶ αὐτὸν ὀΐομαι εἰσορόωντα
  573. γιγνώσκειν ὅτι πῆμα θεὸς Δαναοῖσι κυλίνδει,
  574. νίκη δὲ Τρώων· πέφαται δʼ ὤριστος Ἀχαιῶν
  575. Πάτροκλος, μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται.
  576. ἀλλὰ σύ γʼ αἶψʼ Ἀχιλῆϊ θέων ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  577. εἰπεῖν, αἴ κε τάχιστα νέκυν ἐπὶ νῆα σαώσῃ
  578. γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχεʼ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  579. ὣς ἔφατʼ, Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας·
  580. δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε, τὼ δέ οἱ ὄσσε
  581. δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.
  582. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε,
  583. βῆ δὲ θέειν, τὰ δὲ τεύχεʼ ἀμύμονι δῶκεν ἑταίρῳ
  584. Λαοδόκῳ, ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππους.
  585. τὸν μὲν δάκρυ χέοντα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο
  586. Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα.