Philoctetes
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- ἀκτὴ μὲν ἥδε τῆς περιρρύτου χθονὸς
- Λήμνου, βροτοῖς ἄστιπτος οὐδʼ οἰκουμένη,
- ἔνθʼ, ὦ κρατίστου πατρὸς Ἑλλήνων τραφεὶς
- Ἀχιλλέως παῖ Νεοπτόλεμε, τὸν Μηλιᾶ
- Ποίαντος υἱὸν ἐξέθηκʼ ἐγώ ποτε,
- ταχθεὶς τόδʼ ἔρδειν τῶν ἀνασσόντων ὕπο,
- νόσῳ καταστάζοντα διαβόρῳ πόδα·
- ὅτʼ οὔτε λοιβῆς ἡμὶν οὔτε θυμάτων
- παρῆν ἑκήλοις προσθιγεῖν, ἀλλʼ ἀγρίαις
- κατεῖχʼ ἀεὶ πᾶν στρατόπεδον δυσφημίαις,
- βοῶν, στενάζων. ἀλλὰ ταῦτα μὲν τί δεῖ
- λέγειν; ἀκμὴ γὰρ οὐ μακρῶν ἡμῖν λόγων,
- μὴ καὶ μάθῃ μʼ ἥκοντα κἀκχέω τὸ πᾶν
- σόφισμα, τῷ νιν αὐτίχʼ αἱρήσειν δοκῶ.
- ἀλλʼ ἔργον ἤδη σὸν τὰ λοίφʼ ὑπηρετεῖν
- σκοπεῖν θʼ ὅπου ʼστʼ ἐνταῦθα δίστομος πέτρα
- τοιάδʼ, ἵνʼ ἐν ψύχει μὲν ἡλίου διπλῆ
- πάρεστιν ἐνθάκησις, ἐν θέρει δʼ ὕπνον
- διʼ ἀμφιτρῆτος αὐλίου πέμπει πνοή·
- βαιὸν δʼ ἔνερθεν ἐξ ἀριστερᾶς τάχʼ ἂν