Electra
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- ὡς οὐ δίκῃ γʼ ἔκτεινας, ἀλλά σʼ ἔσπασεν
- πειθὼ κακοῦ πρὸς ἀνδρός, ᾧ τανῦν ξύνει.
- ἐροῦ δὲ τὴν κυναγὸν Ἄρτεμιν, τίνος
- ποινὰς τὰ πολλὰ πνεύματʼ ἔσχʼ ἐν Αὐλίδι·
- ἢ ʼγὼ φράσω· κείνης γὰρ οὐ θέμις μαθεῖν.
- πατήρ ποθʼ οὑμός, ὡς ἐγὼ κλύω, θεᾶς
- παίζων κατʼ ἄλσος ἐξεκίνησεν ποδοῖν
- στικτὸν κεράστην ἔλαφον, οὗ κατὰ σφαγὰς
- ἐκκομπάσας ἔπος τι τυγχάνει βαλών.
- κἀκ τοῦδε μηνίσασα Λητῴα κόρη
- κατεῖχʼ Ἀχαιούς, ὡς πατὴρ ἀντίσταθμον
- τοῦ θηρὸς ἐκθύσειε τὴν αὑτοῦ κόρην.
- ὧδʼ ἦν τὰ κείνης θύματʼ· οὐ γὰρ ἦν λύσις
- ἄλλη στρατῷ πρὸς οἶκον οὐδʼ εἰς Ἴλιον.
- ἀνθʼ ὧν, βιασθεὶς πολλὰ κἀντιβάς, μόλις
- ἔθυσεν αὐτήν, οὐχὶ Μενέλεω χάριν.
- εἰ δʼ οὖν, ἐρῶ γὰρ καὶ τὸ σόν, κεῖνον θέλων
- ἐπωφελῆσαι ταῦτʼ ἔδρα, τούτου θανεῖν
- χρῆν αὐτὸν οὕνεκʼ ἐκ σέθεν; ποίῳ νόμῳ;
- ὅρα τιθεῖσα τόνδε τὸν νόμον βροτοῖς