Electra
Sophocles
Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.
- τοῖς τῆσδε χρῆσθαι, τοῖς δὲ σοῖς αὕτη πάλιν.
- ἐγὼ μέν, ὦ γυναῖκες, ἠθάς εἰμί πως
- τῶν τῆσδε μύθων· οὐδʼ ἂν ἐμνήσθην ποτέ,
- εἰ μὴ κακὸν μέγιστον εἰς αὐτὴν ἰὸν
- ἤκουσʼ, ὃ ταύτην τῶν μακρῶν σχήσει γόων.
- φέρʼ εἰπὲ δὴ τὸ δεινόν· εἰ γὰρ τῶνδέ μοι
- μεῖζόν τι λέξεις, οὐκ ἂν ἀντείποιμʼ ἔτι.
- ἀλλʼ ἐξερῶ σοι πᾶν ὅσον κάτοιδʼ ἐγώ.
- μέλλουσι γάρ σʼ, εἰ τῶνδε μὴ λήξεις γόων,
- ἐνταῦθα πέμψειν ἔνθα μή ποθʼ ἡλίου
- φέγγος προσόψει, ζῶσα δʼ ἐν κατηρεφεῖ
- στέγῃ χθονὸς τῆσδʼ ἐκτὸς ὑμνήσεις κακά.
- πρὸς ταῦτα φράζου καί με μή ποθʼ ὕστερον
- παθοῦσα μέμψῃ· νῦν γὰρ ἐν καλῷ φρονεῖν.
- ἦ ταῦτα δή με καὶ βεβούλευνται ποεῖν;
- μάλισθʼ· ὅταν περ οἴκαδʼ Αἴγισθος μόλῃ.
- ἀλλʼ ἐξίκοιτο τοῦδέ γʼ οὕνεκʼ ἐν τάχει.
- τίνʼ, ὦ τάλαινα, τόνδʼ ἐπηράσω λόγον;
- ἐλθεῖν ἐκεῖνον, εἴ τι τῶνδε δρᾶν νοεῖ.
- ὅπως πάθῃς τί χρῆμα; ποῦ ποτʼ εἶ φρενῶν;