Electra

Sophocles

Sophocles, Volume 2. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1913.

  1. ἀλλʼ ὡς τάχιστα κτεῖνε καὶ κτανὼν πρόθες
  2. ταφεῦσιν, ὧν τόνδʼ εἰκός ἐστι τυγχάνειν,
  3. ἄποπτον ἡμῶν· ὡς ἐμοὶ τόδʼ ἂν κακῶν
  4. μόνον γένοιτο τῶν πάλαι λυτήριον.
Ὀρέστης
  1. χωροῖς ἂν εἴσω σὺν τάχει· λόγων γὰρ οὐ
  2. νῦν ἐστιν ἁγών, ἀλλὰ σῆς ψυχῆς πέρι.
Αἴγισθος
  1. τί δʼ ἐς δόμους ἄγεις με; πῶς, τόδʼ εἰ καλὸν
  2. τοὔργον, σκότου δεῖ κοὐ πρόχειρος εἶ κτανεῖν;
Ὀρέστης
  1. μὴ τάσσε· χώρει δʼ ἔνθαπερ κατέκτανες
  2. πατέρα τὸν ἀμόν, ὡς ἂν ἐν ταὐτῷ θάνῃς.
Αἴγισθος
  1. ἦ πᾶσʼ ἀνάγκη τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν
  2. τά τʼ ὄντα καὶ μέλλοντα Πελοπιδῶν κακά;
Ὀρέστης
  1. τὰ γοῦν σʼ· ἐγώ σοι μάντις εἰμὶ τῶνδʼ ἄκρος.
Αἴγισθος
  1. ἀλλʼ οὐ πατρῴαν τὴν τέχνην ἐκόμπασας.
Ὀρέστης
  1. πόλλʼ ἀντιφωνεῖς, ἡ δʼ ὁδὸς βραδύνεται.
  2. ἀλλʼ ἕρφʼ.
Αἴγισθος
  1. ὑφηγοῦ.
Ὀρέστης
  1. σοὶ βαδιστέον πάρος.
Αἴγισθος
  1. ἦ μὴ φύγω σε;
Ὀρέστης
  1. μὴ μὲν οὖν καθʼ ἡδονὴν