Antigone

Sophocles

Sophocles, Volume 1. Storr, Francis, editor. London; New York: William Heinemann Ltd.; The Macmillan Company, 1912.

  1. ἀλλʼ εἶκε καὶ θυμῷ μετάστασιν δίδου.
  2. γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπʼ ἐμοῦ νεωτέρου
  3. πρόσεστι, φήμʼ ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ
  4. φῦναι τὸν ἄνδρα πάντʼ ἐπιστήμης πλέων·
  5. εἰ δʼ οὖν, φιλεῖ γὰρ τοῦτο μὴ ταύτῃ ῥέπειν,
  6. καὶ τῶν λεγόντων εὖ καλὸν τὸ μανθάνειν.
Χορός
  1. ἄναξ, σέ τʼ εἰκός, εἴ τι καίριον λέγει,
  2. μαθεῖν, σέ τʼ αὖ τοῦδʼ· εὖ γὰρ εἴρηται διπλῇ.
Κρέων
  1. οἱ τηλικοίδε καὶ διδαξόμεσθα δὴ
  2. φρονεῖν ὑπʼ ἀνδρὸς τηλικοῦδε τὴν φύσιν;
Αἵμων
  1. μηδὲν τὸ μὴ δίκαιον· εἰ δʼ ἐγὼ νέος,
  2. οὐ τὸν χρόνον χρὴ μᾶλλον ἢ τἄργα σκοπεῖν.
Κρέων
  1. ἔργον γάρ ἐστι τοὺς ἀκοσμοῦντας σέβειν;
Αἵμων
  1. οὐδʼ ἂν κελεύσαιμʼ, εὐσεβεῖν εἰς τοὺς κακούς.
Κρέων
  1. οὐχ ἥδε γὰρ τοιᾷδʼ ἐπείληπται νόσῳ;
Αἵμων
  1. οὔ φησι Θήβης τῆσδʼ ὁμόπτολις λεώς.
Κρέων
  1. πόλις γὰρ ἡμῖν ἁμὲ χρὴ τάσσειν ἐρεῖ;
Αἵμων
  1. ὁρᾷς τόδʼ ὡς εἴρηκας ὡς ἄγαν νέος;
Κρέων
  1. ἄλλῳ γὰρ ἢ ʼμοὶ χρή με τῆσδʼ ἄρχειν χθονός;
Αἵμων
  1. πόλις γὰρ οὐκ ἔσθʼ ἥτις ἀνδρός ἐσθʼ ἑνός.