Fragmenta
Euripides
Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.
- οὐκ ἐγγυῶμαι, ζημίαν φιλεγγύων
- σκοπῶν· τὰ Πυθοῖ δ’ οὐκ ἐᾷ με γράμματα.
- μή μοι λεπτῶν θίγγανε μύθων, ψυχῇ
- τί περισσὰ φρονεῖς; εἰ μὴ μέλλεις
- σεμνύνεσθαι παρ’ ὁμοίοις.
- γλώσσῃ διαψαίρουσα μυκτήρων πόρους
- ἔνδον γυναικῶν καὶ παρ’ οἰκέταις λόγος
- οὐ γὰρ ἀσφαλὲς
- περαιτέρω τὸ κάλλος ἢ μέσον λαβεῖν.
- ἑῷος ἡνίχ’ ἱππότης ἐξέλαμψεν ἀστήρ
- οἴμοι, δράκων μου γίγνεται τὸ ἥμισυ·
- τέκνον, περιπλάκηθι τῷ λοιπῷ πατρί.
- λωτίνας ἀηδόνας
- Αἰγυπτία ἐμπολή
- βάσκανον μέγιστον ψυχαγωγόν
- νοῦν ἔχοντος 〈ἦν ἄρα〉
- φίλον πρίασθαι χρημάτων πολλῶν σαφῆ.
- ἀλλ’ ὦ φίλιπποι Τρῶες
- οὔκ· ἀλλ’ ἔτ’ ἔμπνουν Ἀίδης μ’ ἐδέξατο.
- μὴ κτεῖνε· τὸν ἱκέτην γὰρ οὐ θέμις κτανεῖν.
- νῦν οὖν ἕκατι ῥημάτων κτενεῖτέ με;
- ὦ παγκάκιστα χθόνια γῆς παιδεύματα
- τί δ’ ἔστι; πρὸς χορὸν γὰρ οἰκείων ἐρεῖς.
- ὁρᾷς τὸν ὑψοῦ τόνδ’ ἄπειρον αἰθέρα
- καὶ γῆν πέριξ ἔχονθ’ ὑγραῖς ἐν ἀγκάλαις;
- τοῦτον νόμιζε Ζῆνα, τόνδ’ ἡγοῦ θεόν.
- πυριγενὴς δὲ δράκων ὁδὸν ἡγεῖται [ταῖς] τετραμόρφοις
- ὥραις ζευγνὺς ἁρμονίᾳ πολύκαρπον ὄχημα.
- καὶ Γαῖα μῆτερ· Ἑστίαν δέ σ’ οἱ σοφοὶ
- βροτῶν καλοῦσιν ἡμένην ἐν αἰθέρι.