Fragmenta
Euripides
Euripides. Fragmenta. Tragicorum Graecorum Fragmenta. Nauck, August, editor. Leipzig: Teubner, 1889.
- οἱ τὰς τέχνας δ’ ἔχοντες ἀθλιώτεροι
- τῆς φαυλότητος· καὶ γὰρ ἐν κοινῷ ψέγειν
- ἅπασι κεῖσθαι δυστυχὲς κοὐκ εὐτυχές.
- ἔα ἔα·
- ὁρῶ γ’ ἐπ’ ἀκταῖς νομάδα κυματοφθόρον
- ἁλιαίετον· τὸν παῖδα χερσεύειν μόρος.
- εἰ μὲν γὰρ ἐκ γῆς εἰς θάλασσαν ἔπτατο
- ὁ κύματ’ οἰκῶν ὄρνις, ἡρμήνευσεν ἂν
- τὸν παῖδ’ ἐν ὑγροῖς κύμασιν τεθνηκέναι·
- νῦν δ’ ἐκλιπὼν ἤθη τε καὶ νομὸν βίου
- δεῦρ’ ἔπτατ’ · οὐκ οὖν ἔσθ’ ὁ παῖς ἐν οἴδμασιν.
- φεῦ φεῦ, τὸ γῆρας ὡς ἔχει πολλὰς νόσους.
- τίς δ’ οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν,
- τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν κάτω νομίζεται;
- μάτην γὰρ οἴκῳ σὸν τόδ’ ἐκβαίη τέλος
- . . .ἀνθρώπων δὲ μαίνονται φρένες,
- δαπάνας ὅταν θανοῦσι πέμπωσιν κενάς.
- πλουτεῖς, τὰ δ’ ἄλλα μὴ δόκει ξυνιέναι·
- ἐν τῷ γὰρ ὄλβῳ φαυλότης ἔνεστί τις,
- πενία δὲ σοφίαν ἔλαχε διὰ τὸ συγγενές.
- οὐ γὰρ παρὰ κρατῆρα καὶ θοίνην μόνον
- τὰ χρήματ’ ἀνθρώποισιν ἡδονὰς ἔχει,
- ἀλλ’ ἐν κακοῖσι δύναμιν οὐ μικρὰν φέρει.
- βαρὺ τὸ φόρημ’ οἴησις ἀνθρώπου κακοῦ.
- ὅταν κακός τις ἐν πόλει πράσσῃ καλῶς,
- νοσεῖν τίθησι τὰς ἀμεινόνων φρένας,
- παράδειγμ’ ἐχόντων τὴν κακῶν ἐξουσίαν.
- συγγνώμονάς τοι τοὺς θεοὺς εἶναι δόκει,
- ὅταν τις ὅρκῳ θάνατον ἐκφυγεῖν θέλῃ
- ἢ δεσμὸν ἢ βίαια πολεμίων κακά,
- ἢ παισὶν αὐθένταισι κοινωνῇ δόμων.
- ἤτἄρα θνητῶν εἰσιν ἀσυνετώτεροι
- ἢ τἀπιεικῆ πρόσθεν ἡγοῦνται δίκης.
- διαβάλλω
- ἄξιος δ’ ἐμὸς
- γαμβρὸς κέκλησαι παῖδά μοι ξυνοικίσας.
- οὐ γὰρ θέμις βέβηλον ἅπτεσθαι δόμων
- πέπονθεν οἷα καὶ σὲ καὶ πάντας μένει.
- πόλλ’ ἐλπίδες ψεύδουσι καὶ λόγοι βροτούς.
- οὐ θαῦμ’ ἔλεξας θνητὸν ὄντα δυστυχεῖν.
- ὦ παῖδες οἷον φίλτρον ἀνθρώποις φρενός
- κοινὸν γὰρ εἶναι χρῆν γυναικεῖον λέχος.
- δυοῖν λεγόντοιν, θατέρου θυμουμένου,
- ὁ μὴ ἀντιτείνων τοῖς λόγοις σοφώτερος.