Bacchae
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- τί τὸ σοφόν; ἢ τί τὸ κάλλιον
- παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς
- ἢ χεῖρʼ ὑπὲρ κορυφᾶς
- τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν;
- ὅ τι καλὸν φίλον ἀεί.
- εὐδαίμων μὲν ὃς ἐκ θαλάσσας
- ἔφυγε χεῖμα, λιμένα δʼ ἔκιχεν·
- εὐδαίμων δʼ ὃς ὕπερθε μόχθων
- ἐγένεθʼ· ἑτέρᾳ δʼ ἕτερος ἕτερον
- ὄλβῳ καὶ δυνάμει παρῆλθεν.
- μυρίαι δʼ ἔτι μυρίοις
- εἰσὶν ἐλπίδες· αἳ μὲν
- τελευτῶσιν ἐν ὄλβῳ
- βροτοῖς, αἳ δʼ ἀπέβησαν·
- τὸ δὲ κατʼ ἦμαρ ὅτῳ βίοτος
- εὐδαίμων, μακαρίζω.
- σὲ τὸν πρόθυμον ὄνθʼ ἃ μὴ χρεὼν ὁρᾶν
- σπεύδοντά τʼ ἀσπούδαστα, Πενθέα λέγω,
- ἔξιθι πάροιθε δωμάτων, ὄφθητί μοι,
- σκευὴν γυναικὸς μαινάδος βάκχης ἔχων,