Helen
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- ὃς δόλιον εὐνὴν ἐξέπραξʼ ὑπʼ αἰετοῦ
- δίωγμα φεύγων, εἰ σαφὴς οὗτος λόγος·
- Ἑλένη δʼ ἐκλήθην. ἃ δὲ πεπόνθαμεν κακὰ
- λέγοιμʼ ἄν. ἦλθον τρεῖς θεαὶ κάλλους πέρι
- Ἰδαῖον ἐς κευθμῶνʼ Ἀλέξανδρον πάρα,
- Ἥρα Κύπρις τε διογενής τε παρθένος,
- μορφῆς θέλουσαι διαπεράνασθαι κρίσιν.
- τοὐμὸν δὲ κάλλος, εἰ καλὸν τὸ δυστυχές,
- Κύπρις προτείνασʼ ὡς Ἀλέξανδρος γαμεῖ,
- νικᾷ. λιπὼν δὲ βούσταθμʼ Ἰδαῖος Πάρις
- Σπάρτην ἀφίκεθʼ ὡς ἐμὸν σχήσων λέχος.
- Ἥρα δὲ μεμφθεῖσʼ οὕνεκʼ οὐ νικᾷ θεάς,
- ἐξηνέμωσε τἄμʼ Ἀλεξάνδρῳ λέχη,
- δίδωσι δʼ οὐκ ἔμʼ, ἀλλʼ ὁμοιώσασʼ ἐμοὶ
- εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖσʼ ἄπο,
- Πριάμου τυράννου παιδί· καὶ δοκεῖ μʼ ἔχειν —
- κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων. τὰ δʼ αὖ Διὸς
- βουλεύματʼ ἄλλα τοῖσδε συμβαίνει κακοῖς·
- πόλεμον γὰρ εἰσήνεγκεν Ἑλλήνων χθονὶ
- καὶ Φρυξὶ δυστήνοισιν, ὡς ὄχλου βροτῶν