Helen

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. τὸ δʼ ἄθλιον κεῖνʼ εὐτυχὲς τάχʼ ἂν πέσοι.
Μενελέως
  1. πότερα δʼ ἐς οἴκους σοὶ συνεισελθεῖν με χρὴ
  2. ἢ πρὸς τάφῳ τῷδʼ ἥσυχοι καθώμεθα;
Ἑλένη
  1. αὐτοῦ μένʼ· ἢν γὰρ καί τι πλημμελές σε δρᾷ,
  2. τάφος σʼ ὅδʼ ἂν ῥύσαιτο φάσγανόν τε σόν.
  3. ἐγὼ δʼ ἐς οἴκους βᾶσα βοστρύχους τεμῶ
  4. πέπλων τε λευκῶν μέλανας ἀνταλλάξομαι
  5. παρῇδί τʼ ὄνυχα φόνιον ἐμβαλῶ χροός.
  6. μέγας γὰρ ἁγών, καὶ βλέπω δύο ῥοπάς·
  7. ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ μʼ, ἢν ἁλῶ τεχνωμένη,
  8. ἢ πατρίδα τʼ ἐλθεῖν καὶ σὸν ἐκσῷσαι δέμας.
  9. ὦ πότνιʼ ἣ Δίοισιν ἐν λέκτροις πίτνεις
  10. Ἥρα, δύʼ οἰκτρὼ φῶτʼ ἀνάψυξον πόνων,
  11. αἰτούμεθʼ ὀρθὰς ὠλένας πρὸς οὐρανὸν
  12. ῥίπτονθʼ, ἵνʼ οἰκεῖς ἀστέρων ποικίλματα.
  13. σύ θʼ, ἣ ʼπὶ τὠμῷ κάλλος ἐκτήσω γάμῳ,
  14. κόρη Διώνης Κύπρι, μή μʼ ἐξεργάσῃ.
  15. ἅλις δὲ λύμης ἥν μʼ ἐλυμήνω πάρος
  16. τοὔνομα παρασχοῦσʼ, οὐ τὸ σῶμʼ, ἐν βαρβάροις.
  17. θανεῖν δʼ ἔασόν μʼ, εἰ κατακτεῖναι θέλεις,