Helen

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. πεδίων ἄπειροι βαρβάρου τʼ ὄντες χθονός;
Μενελέως
  1. ἀδύνατον εἶπας. φέρε, τί δʼ, εἰ κρυφθεὶς δόμοις
  2. κτάνοιμʼ ἄνακτα τῷδε διστόμῳ ξίφει;
Ἑλένη
  1. οὐκ ἄν σʼ ἀνάσχοιτʼ οὐδὲ σιγήσειεν ἂν
  2. μέλλοντʼ ἀδελφὴ σύγγονον κατακτενεῖν.
Μενελέως
  1. ἀλλʼ οὐδὲ μὴν ναῦς ἔστιν ᾗ σωθεῖμεν ἂν
  2. φεύγοντες· ἣν γὰρ εἴχομεν θάλασσʼ ἔχει.
Ἑλένη
  1. ἄκουσον, ἤν τι καὶ γυνὴ λέξῃ σοφόν.
  2. βούλῃ λέγεσθαι, μὴ θανών, λόγῳ θανεῖν;
Μενελέως
  1. κακὸς μὲν ὄρνις· εἰ δὲ κερδανῶ, λέγειν
  2. ἕτοιμός εἰμι μὴ θανὼν λόγῳ θανεῖν.
Ἑλένη
  1. καὶ μὴν γυναικείοις σʼ ἂν οἰκτισαίμεθα
  2. κουραῖσι καὶ θρήνοισι πρὸς τὸν ἀνόσιον.
Μενελέως
  1. σωτηρίας δὲ τοῦτʼ ἔχει τί νῷν ἄκος;
  2. παλαιότης γὰρ τῷ λόγῳ γʼ ἔνεστί τις.
Ἑλένη
  1. ὡς δὴ θανόντα σʼ ἐνάλιον κενῷ τάφῳ
  2. θάψαι τύραννον τῆσδε γῆς αἰτήσομαι.
Μενελέως
  1. καὶ δὴ παρεῖκεν· εἶτα πῶς ἄνευ νεὼς
  2. σωθησόμεσθα κενοταφοῦντʼ ἐμὸν δέμας;
Ἑλένη
  1. δοῦναι κελεύσω πορθμίδʼ, ᾗ καθήσομαι