Electra

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. ἤρου τόδʼ; αἰσχρόν γʼ εἶπας· οὐ γὰρ νῦν ἀκμή;
Ὀρέστης
  1. ἐλθὼν δὲ δὴ πῶς φονέας ἂν κτάνοι πατρός;
Ἠλέκτρα
  1. τολμῶν ὑπʼ ἐχθρῶν οἷʼ ἐτολμήθη πατήρ.
Ὀρέστης
  1. ἦ καὶ μετʼ αὐτοῦ μητέρʼ ἂν τλαίης κτανεῖν;
Ἠλέκτρα
  1. ταὐτῷ γε πελέκει τῷ πατὴρ ἀπώλετο.
Ὀρέστης
  1. λέγω τάδʼ αὐτῷ, καὶ βέβαια τἀπὸ σοῦ;
Ἠλέκτρα
  1. θάνοιμι μητρὸς αἷμʼ ἐπισφάξασʼ ἐμῆς.
Ὀρέστης
  1. φεῦ·
  2. εἴθʼ ἦν Ὀρέστης πλησίον κλύων τάδε.
Ἠλέκτρα
  1. ἀλλʼ, ὦ ξένʼ, οὐ γνοίην ἂν εἰσιδοῦσά νιν.
Ὀρέστης
  1. νέα γάρ, οὐδὲν θαῦμʼ, ἀπεζεύχθης νέου.
Ἠλέκτρα
  1. εἷς ἂν μόνος νιν τῶν ἐμῶν γνοίη φίλων.
Ὀρέστης
  1. ἆρʼ ὃν λέγουσιν αὐτὸν ἐκκλέψαι φόνου;
Ἠλέκτρα
  1. πατρός γε παιδαγωγὸς ἀρχαῖος γέρων.
Ὀρέστης
  1. ὁ κατθανὼν δὲ σὸς πατὴρ τύμβου κυρεῖ;
Ἠλέκτρα
  1. ἔκυρσεν ὡς ἔκυρσεν, ἐκβληθεὶς δόμων.
Ὀρέστης
  1. οἴμοι, τόδʼ οἷον εἶπας· — αἴσθησις γὰρ οὖν
  2. κἀκ τῶν θυραίων πημάτων δάκνει βροτούς.
  3. λέξον δʼ, ἵνʼ εἰδὼς σῷ κασιγνήτῳ φέρω
  4. λόγους ἀτερπεῖς, ἀλλʼ ἀναγκαίους κλύειν.