Electra
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- δίκαια μέν νυν ἥδʼ ἔχει, σὺ δʼ οὐχὶ δρᾷς·
- Φοῖβός τε, Φοῖβος — ἀλλʼ ἄναξ γάρ ἐστʼ ἐμός,
- σιγῶ· σοφὸς δʼ ὢν οὐκ ἔχρησέ σοι σοφά.
- αἰνεῖν δʼ ἀνάγκη ταῦτα· τἀντεῦθεν δὲ χρὴ
- πράσσειν ἃ Μοῖρα Ζεύς τʼ ἔκρανε σοῦ πέρι.
- Πυλάδῃ μὲν Ἠλέκτραν δὸς ἄλοχον ἐς δόμους,
- σὺ δʼ Ἄργος ἔκλιπʼ· οὐ γὰρ ἔστι σοι πόλιν
- τήνδʼ ἐμβατεύειν, μητέρα κτείναντι σήν.
- δειναὶ δὲ κῆρές σʼ αἱ κυνώπιδες θεαὶ
- τροχηλατήσουσʼ ἐμμανῆ πλανώμενον.
- ἐλθὼν δʼ Ἀθήνας Παλλάδος σεμνὸν βρέτας
- πρόσπτυξον· εἵρξει γάρ νιν ἐπτοημένας
- δεινοῖς δράκουσιν ὥστε μὴ ψαύειν σέθεν,
- γοργῶφʼ ὑπερτείνουσα σῷ κάρᾳ κύκλον.
- ἔστιν δʼ Ἄρεώς τις ὄχθος, οὗ πρῶτον θεοὶ
- ἕζοντʼ ἐπὶ ψήφοισιν αἵματος πέρι,
- Ἁλιρρόθιον ὅτʼ ἔκτανʼ ὠμόφρων Ἄρης,
- μῆνιν θυγατρὸς ἀνοσίων νυμφευμάτων,
- πόντου κρέοντος παῖδʼ, ἵνʼ εὐσεβεστάτη
- ψῆφος βεβαία τʼ ἐστὶν ἔκ τε τοῦ θεοῖς.