Ion
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- ὦ ξένε, τὸ μὲν σὸν οὐκ ἀπαιδεύτως ἔχει
- ἐς θαύματʼ ἐλθεῖν δακρύων ἐμῶν πέρι·
- ἐγὼ δʼ ἰδοῦσα τούσδʼ Ἀπόλλωνος δόμους
- μνήμην παλαιὰν ἀνεμετρησάμην τινά·
- οἴκοι δὲ τὸν νοῦν ἔσχον ἐνθάδʼ οὖσά που.
- ὦ τλήμονες γυναῖκες· ὦ τολμήματα
- θεῶν. τί δῆτα; ποῖ δίκην ἀνοίσομεν,
- εἰ τῶν κρατούντων ἀδικίαις ὀλούμεθα;
- τί χρῆμʼ ἀνερμήνευτα δυσθυμῇ, γύναι;
- οὐδέν· μεθῆκα τόξα· τἀπὶ τῷδε δὲ
- ἐγώ τε σιγῶ, καὶ σὺ μὴ φρόντιζʼ ἔτι.
- τίς δʼ εἶ; πόθεν γῆς ἦλθες; ἐκ ποίας πάτρας
- πέφυκας; ὄνομα τί σε καλεῖν ἡμᾶς χρεών;
- Κρέουσα μέν μοι τοὔνομʼ, ἐκ δʼ Ἐρεχθέως
- πέφυκα, πατρὶς γῆ δʼ Ἀθηναίων πόλις.
- ὦ κλεινὸν οἰκοῦσʼ ἄστυ γενναίων τʼ ἄπο
- τραφεῖσα πατέρων, ὥς σε θαυμάζω, γύναι.
- τοσαῦτα κεὐτυχοῦμεν, ὦ ξένʼ, οὐ πέρα.
- πρὸς θεῶν ἀληθῶς, ὡς μεμύθευται βροτοῖς --- ;
- τί χρῆμʼ ἐρωτᾷς, ὦ ξένʼ, ἐκμαθεῖν θέλων;