Ion

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. νῦν δὲ γενειάσιν παρὰ σέθεν πνέω
  2. μακαριωτάτας τυχοῦσʼ ἡδονᾶς.
Ἴων
  1. τοὐμὸν λέγουσα καὶ τὸ σὸν κοινῶς λέγεις.
Κρέουσα
  1. ἄπαιδες οὐκέτʼ ἐσμὲν οὐδʼ ἄτεκνοι·
  2. δῶμʼ ἑστιοῦται, γᾶ δʼ ἔχει τυράννους·
  3. ἀνηβᾷ δʼ Ἐρεχθεύς,
  4. ὅ τε γηγενέτας δόμος οὐκέτι νύκτα δέρκεται,
  5. ἀελίου δʼ ἀναβλέπει λαμπάσιν.
Ἴων
  1. μῆτερ, παρών μοι καὶ πατὴρ μετασχέτω
  2. τῆς ἡδονῆς τῆσδʼ ἧς ἔδωχʼ ὑμῖν ἐγώ.
Κρέουσα
  1. ὦ τέκνον,
  2. τί φῄς; οἷον οἷον ἀνελέγχομαι.
Ἴων
  1. πῶς εἶπας;
Κρέουσα
  1. ἄλλοθεν γέγονας, ἄλλοθεν.
Ἴων
  1. ὤμοι· νόθον με παρθένευμʼ ἔτικτε σόν;
Κρέουσα
  1. οὐχ ὑπὸ λαμπάδων οὐδὲ χορευμάτων
  2. ὑμέναιος ἐμός,
  3. τέκνον, ἔτικτε σὸν κάρα.
Ἴων
  1. αἰαῖ· πέφυκα δυσγενής. μῆτερ, πόθεν;
Κρέουσα
  1. ἴστω Γοργοφόνα ---