Heracles
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- δώματʼ οὐ παρόντος.
- —εἰ δʼ ἐγὼ σθένος ἥβων
- δόρυ τʼ ἔπαλλον ἐν αἰχμᾷ,
- Καδμείων τε σύνηβοι,
- τέκεσιν ἂν προπαρέσταν
- ἀλκᾷ· νῦν δʼ ἀπολείπομαι
- τᾶς εὐδαίμονος ἥβας.
- —ἀλλʼ ἐσορῶ γὰρ τούσδε φθιμένων
- ἔνδυτʼ ἔχοντας, τοὺς τοῦ μεγάλου
- δή ποτε παῖδας τὸ πρὶν Ἡρακλέους,
- ἄλοχόν τε φίλην ὑπὸ σειραίοις
- ποσὶν ἕλκουσαν τέκνα, καὶ γεραιὸν
- πατέρʼ Ἡρακλέους. δύστηνος ἐγώ,
- δακρύων ὡς οὐ δύναμαι κατέχειν
- γραίας ὄσσων ἔτι πηγάς.
- εἶἑν· τίς ἱερεύς, τίς σφαγεὺς τῶν δυσπότμων
- ἢ τῆς ταλαίνης τῆς ἐμῆς ψυχῆς φονεύς;
- ἕτοιμʼ ἄγειν τὰ θύματʼ εἰς Ἅιδου τάδε.
- ὦ τέκνʼ, ἀγόμεθα ζεῦγος οὐ καλὸν νεκρῶν,
- ὁμοῦ γέροντες καὶ νέοι καὶ μητέρες.