Heracles
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- ἀτὰρ πόνων δὴ μυρίων ἐγευσάμην·
- ὧν οὔτʼ ἀπεῖπον οὐδένʼ οὔτʼ ἀπʼ ὀμμάτων
- ἔσταξα πηγάς, οὐδʼ ἂν ᾠόμην ποτὲ
- ἐς τοῦθʼ ἱκέσθαι, δάκρυʼ ἀπʼ ὀμμάτων βαλεῖν·
- νῦν δʼ, ὡς ἔοικε, τῇ τύχῃ δουλευτέον.
- εἶἑν· γεραιέ, τὰς ἐμὰς φυγὰς ὁρᾷς,
- ὁρᾷς δὲ παίδων ὄντα μʼ αὐθέντην ἐμῶν·
- δὸς τούσδε τύμβῳ καὶ περίστειλον νεκροὺς
- δακρύοισι τιμῶν — ἐμὲ γὰρ οὐκ ἐᾷ νόμος —
- πρὸς στέρνʼ ἐρείσας μητρὶ δούς τʼ ἐς ἀγκάλας,
- κοινωνίαν δύστηνον, ἣν ἐγὼ τάλας
- διώλεσʼ ἄκων. γῇ δʼ ἐπὴν κρύψῃς νεκρούς,
- οἴκει πόλιν τήνδʼ, ἀθλίως μέν, ἀλλʼ ὅμως
- ψυχὴν βιάζου τἀμὰ συμφέρειν κακά.
- ὦ τέκνʼ, ὁ φύσας καὶ τεκὼν ὑμᾶς πατὴρ
- ἀπώλεσʼ, οὐδʼ ὤνασθε τῶν ἐμῶν καλῶν,
- ἁγὼ παρεσκεύαζον ἐκμοχθῶν βίᾳ
- εὔκλειαν ὑμῖν, πατρὸς ἀπόλαυσιν καλήν.
- σέ τʼ οὐχ ὁμοίως, ὦ τάλαινʼ, ἀπώλεσα
- ὥσπερ σὺ τἀμὰ λέκτρʼ ἔσῳζες ἀσφαλῶς,
- μακρὰς διαντλοῦσʼ ἐν δόμοις οἰκουρίας.
- οἴμοι δάμαρτος καὶ τέκνων, οἴμοι δʼ ἐμοῦ,
- ὡς ἀθλίως πέπραγα κἀποζεύγνυμαι
- τέκνων γυναικός τʼ· ὦ λυγραὶ φιλημάτων
- τέρψεις, λυγραὶ δὲ τῶνδʼ ὅπλων κοινωνίαι.