Heracles
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- κρόουσʼ Ὀλυμπίου Ζηνὸς ἀρβύλῃ πόδα.
- ἔπραξε γὰρ βούλησιν ἣν ἐβούλετο,
- ἄνδρʼ Ἑλλάδος τὸν πρῶτον αὐτοῖσιν βάθροις
- ἄνω κάτω στρέψασα. — τοιαύτῃ θεῷ
- τίς ἂν προσεύχοιθʼ; ἣ γυναικὸς οὕνεκα
- λέκτρων φθονοῦσα Ζηνὶ τοὺς εὐεργέτας
- Ἑλλάδος ἀπώλεσʼ οὐδὲν ὄντας αἰτίους.
- οὐκ ἔστιν ἄλλου δαιμόνων ἀγὼν ὅδε
- ἢ τῆς Διὸς δάμαρτος· εὖ τόδʼ αἰσθάνῃ.
- ---
- παραινέσαιμʼ ἂν μᾶλλον ἢ πάσχειν κακῶς.
- οὐδεὶς δὲ θνητῶν ταῖς τύχαις ἀκήρατος,
- οὐ θεῶν, ἀοιδῶν εἴπερ οὐ ψευδεῖς λόγοι.
- οὐ λέκτρʼ ἐν ἀλλήλοισιν, ὧν οὐδεὶς νόμος,
- συνῆψαν; οὐ δεσμοῖσι διὰ τυραννίδας
- πατέρας ἐκηλίδωσαν; ἀλλʼ οἰκοῦσʼ ὅμως
- Ὄλυμπον ἠνέσχοντό θʼ ἡμαρτηκότες.
- καίτοι τί φήσεις, εἰ σὺ μὲν θνητὸς γεγὼς
- φέρεις ὑπέρφευ τὰς τύχας, θεοὶ δὲ μή;
- Θήβας μὲν οὖν ἔκλειπε τοῦ νόμου χάριν,