Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- οὐ τῶν πονούντων τοὔργον ἡγοῦνται τόδε,
- ἀλλ’ ὁ στρατηγὸς τὴν δόκησιν ἄρνυται,
- ὃς εἷς μετ’ ἄλλων μυρίων πάλλων δόρυ,
- οὐδὲν πλέον δρῶν ἑνὸς ἔχει πλείω λόγον.
- σεμνοὶ δ’ ἐν ἀρχαῖς ἥμενοι κατὰ πτόλιν
- φρονοῦσι δήμου μεῖζον, ὄντες οὐδένες·
- οἱ δ’ εἰσὶν αὐτῶν μυρίῳ σοφώτεροι,
- εἰ τόλμα προσγένοιτο βούλησίς θ’ ἅμα.
- ὡς καὶ σὺ σός τ’ ἀδελφὸς ἐξωγκωμένοι
- Τροίᾳ κάθησθε τῇ τ’ ἐκεῖ στρατηγίᾳ,
- μόχθοισιν ἄλλων καὶ πόνοις ἐπηρμένοι.
- δείξω δ’ ἐγώ σοι μὴ τὸν Ἰδαῖον Πάριν
- ἥσσω νομίζειν Πηλέως ἐχθρόν ποτε,
- εἰ μὴ φθερῇ τῆσδ’ ὡς τάχιστ’ ἀπὸ στέγης
- καὶ παῖς ἄτεκνος, ἣν ὅ γ’ ἐξ ἡμῶν γεγὼς
- ἐλᾷ δι’ οἴκων τῶνδ’ ἐπισπάσας κόμης·
- ἣ στερρὸς οὖσα μόσχος οὐκ ἀνέξεται
- τίκτοντας ἄλλους, οὐκ ἔχουσ’ αὐτὴ τέκνα.
- ἀλλ’, εἰ τὸ κείνης δυστυχεῖ παίδων πέρι,
- ἄπαιδας ἡμᾶς δεῖ καταστῆναι τέκνων;