Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- Θετίδειον αὐδᾷ θεᾶς χάριν νυμφευμάτων.
- ἔνθ’ οἶκον ἔσχε τόνδε παῖς Ἀχιλλέως,
- Πηλέα δ’ ἀνάσσειν γῆς ἐᾷ Φαρσαλίας,
- ζῶντος γέροντος σκῆπτρον οὐ θέλων λαβεῖν.
- κἀγὼ δόμοις τοῖσδ’ ἄρσεν’ ἐντίκτω κόρον,
- πλαθεῖσ’ Ἀχιλλέως παιδί, δεσπότῃ γ’ ἐμῷ.
- καὶ πρὶν μὲν ἐν κακοῖσι κειμένην ὅμως
- ἐλπίς μ’ ἀεὶ προσῆγε σωθέντος τέκνου
- ἀλκήν τιν’ εὑρεῖν κἀπικούρησιν κακῶν·
- ἐπεὶ δὲ τὴν Λάκαιναν Ἑρμιόνην γαμεῖ
- τοὐμὸν παρώσας δεσπότης δοῦλον λέχος,
- κακοῖς πρὸς αὐτῆς σχετλίοις ἐλαύνομαι.
- λέγει γὰρ ὥς νιν φαρμάκοις κεκρυμμένοις
- τίθημ’ ἄπαιδα καὶ πόσει μισουμένην,
- αὐτὴ δὲ ναίειν οἶκον ἀντ’ αὐτῆς θέλω
- τόνδ’, ἐκβαλοῦσα λέκτρα τἀκείνης βίᾳ·
- ἁγὼ τὸ πρῶτον οὐχ ἑκοῦσ’ ἐδεξάμην,
- νῦν δ’ ἐκλέλοιπα· Ζεὺς τάδ’ εἰδείη μέγας,
- ὡς οὐχ ἑκοῦσα τῷδ’ ἐκοινώθην λέχει.
- ἀλλ’ οὔ σφε πείθω, βούλεται δέ με κτανεῖν,