Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἢ πτηνὸς ἄνω μεταβὰς βίοτον
- πήματος ἔξω πόδα τοῦδ’ ἀνέχεις;
- ὡς ἔν γ’ ἀγαθοῖς ἀνδράσιν οὔ σοι
- κτητὸν βιότου μέρος ἐστίν.
- ἄκουε, Θησεῦ, σῶν κακῶν κατάστασιν·
- καίτοι προκόψω γ’ οὐδέν, ἀλγυνῶ δέ σε.
- ἀλλ’ ἐς τόδ’ ἦλθον, παιδὸς ἐκδεῖξαι φρένα
- τοῦ σοῦ δικαίαν, ὡς ὑπ’ εὐκλείας θάνῃ,
- καὶ σῆς γυναικὸς οἶστρον ἢ τρόπον τινὰ
- γενναιότητα· τῆς γὰρ ἐχθίστης θεῶν
- ἡμῖν, ὅσαισι παρθένειος ἡδονή,
- δηχθεῖσα κέντροις παιδὸς ἠράσθη σέθεν.
- γνώμῃ δὲ νικᾶν τὴν Κύπριν πειρωμένη
- τροφοῦ διώλετ’ οὐχ ἑκοῦσα μηχαναῖς,
- ἣ σῷ δι’ ὅρκων παιδὶ σημαίνει νόσον.
- ὃ δ’, ὥσπερ ὢν δίκαιος, οὐκ ἐφέσπετο
- λόγοισιν, οὐδ’ αὖ πρὸς σέθεν κακούμενος
- ὅρκων ἀφεῖλε πίστιν, εὐσεβὴς γεγώς.
- ἣ δ’ εἰς ἔλεγχον μὴ πέσῃ φοβουμένη
- ψευδεῖς γραφὰς ἔγραψε καὶ διώλεσεν