Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἀλλ’ αὑτὸς οὐ παροῦσι κἀγγὺς ὢν φίλοις.
- ἑνὸς δ’ ἄθικτος, ᾧ με νῦν ἑλεῖν δοκεῖς·
- λέχους γὰρ ἐς τόδ’ ἡμέρας ἁγνὸν δέμας·
- οὐκ οἶδα πρᾶξιν τήνδε πλὴν λόγῳ κλύων
- γραφῇ τε λεύσσων· οὐδὲ ταῦτα γὰρ σκοπεῖν
- πρόθυμός εἰμι, παρθένον ψυχὴν ἔχων.
- καὶ δὴ τὸ σῶφρον τοὐμὸν οὐ πείθει σ’· ἴτω·
- δεῖ δή σε δεῖξαι τῷ τρόπῳ διεφθάρην.
- πότερα τὸ τῆσδε σῶμ’ ἐκαλλιστεύετο
- πασῶν γυναικῶν; ἢ σὸν οἰκήσειν δόμον
- ἔγκληρον εὐνὴν προσλαβὼν ἐπήλπισα;
- μάταιος ἆρ’ ἦν, οὐδαμοῦ μὲν οὖν φρενῶν.
- ἀλλ’ ὡς τυραννεῖν ἡδύ; τοῖσι σώφροσιν
- ἥκιστά γ’, εἰ μὴ τὰς φρένας διέφθορεν
- θνητῶν ὅσοισιν ἁνδάνει μοναρχία.
- ἐγὼ δ’ ἀγῶνας μὲν κρατεῖν Ἑλληνικοὺς
- πρῶτος θέλοιμ’ ἄν, ἐν πόλει δὲ δεύτερος
- σὺν τοῖς ἀρίστοις εὐτυχεῖν ἀεὶ φίλοις.
- πράσσειν τε γὰρ πάρεστι, κίνδυνός τ’ ἀπὼν
- κρείσσω δίδωσι τῆς τυραννίδος χάριν.