Heracleidae
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- τούτων τίς ἂν λέξειε γενναίους λόγους
- μᾶλλον, τίς ἂν δράσειεν ἀνθρώπων ἔτι;
- ὦ τέκνον, οὐκ ἔστʼ ἄλλοθεν τὸ σὸν κάρα,
- ἀλλʼ ἐξ ἐκείνου σπέρμα τῆς θείας φρενὸς
- πέφυκας Ἡράκλειος· οὐδʼ αἰσχύνομαι
- τοῖς σοῖς λόγοισι, τῇ τύχῃ δʼ ἀλγύνομαι.
- ἀλλʼ ᾗ γένοιτʼ ἂν ἐνδικωτέρως φράσω·
- πάσας ἀδελφὰς τῆσδε δεῦρο χρὴ καλεῖν,
- κᾆθʼ ἡ λαχοῦσα θνῃσκέτω γένους ὕπερ·
- σὲ δʼ οὐ δίκαιον κατθανεῖν ἄνευ πάλου.
- οὐκ ἂν θάνοιμι τῇ τύχῃ λαχοῦσʼ ἐγώ·
- χάρις γὰρ οὐ πρόσεστι· μὴ λέξῃς, γέρον.
- ἀλλʼ, εἰ μὲν ἐνδέχεσθε καὶ βούλεσθέ μοι
- χρῆσθαι προθύμως, τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐγὼ
- δίδωμʼ ἑκοῦσα τοῖσδʼ, ἀναγκασθεῖσα δʼ οὔ.
- φεῦ·
- ὅδʼ αὖ λόγος σοι τοῦ πρὶν εὐγενέστερος·
- κἀκεῖνος ἦν ἄριστος· ἀλλʼ ὑπερφέρεις
- τόλμῃ τε τόλμαν καὶ λόγῳ χρηστῷ λόγον.
- οὐ μὴν κελεύω γʼ οὐδʼ ἀπεννέπω, τέκνον,