Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἀλλ’ ἄντομαί σε τῆσδε πρὸς γενειάδος
- γονάτων τε τῶν σῶν ἱκεσία τε γίγνομαι,
- οἴκτιρον οἴκτιρόν με τὴν δυσδαίμονα
- καὶ μή μ’ ἔρημον ἐκπεσοῦσαν εἰσίδῃς,
- δέξαι δὲ χώρᾳ καὶ δόμοις ἐφέστιον.
- οὕτως ἔρως σοὶ πρὸς θεῶν τελεσφόρος
- γένοιτο παίδων, καὐτὸς ὄλβιος θάνοις.
- εὕρημα δ’ οὐκ οἶσθ’ οἷον ηὕρηκας τόδε·
- παύσω δέ σ’ ὄντ’ ἄπαιδα καὶ παίδων γονὰς
- σπεῖραί σε θήσω· τοιάδ’ οἶδα φάρμακα.
- πολλῶν ἕκατι τήνδε σοι δοῦναι χάριν,
- γύναι, πρόθυμός εἰμι, πρῶτα μὲν θεῶν,
- ἔπειτα παίδων ὧν ἐπαγγέλλῃ γονάς·
- ἐς τοῦτο γὰρ δὴ φροῦδός εἰμι πᾶς ἐγώ.
- οὕτω δ’ ἔχει μοι· σοῦ μὲν ἐλθούσης χθόνα,
- πειράσομαί σου προξενεῖν δίκαιος ὤν.
- τόσον γε μέντοι σοι προσημαίνω, γύναι·
- ἐκ τῆσδε μὲν γῆς οὔ σ’ ἄγειν βουλήσομαι,
- αὐτὴ δ’ ἐάνπερ εἰς ἐμοὺς ἔλθῃς δόμους,
- μενεῖς ἄσυλος κοὔ σε μὴ μεθῶ τινι.