Alcestis
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἢν δ’ ἐγγὺς ἔλθῃ θάνατος, οὐδεὶς βούλεται
- θνῄσκειν, τὸ γῆρας δ’ οὐκέτ’ ἔστ’ αὐτοῖς βαρύ.
- παύσασθʼ· ἅλις γὰρ ἡ παροῦσα συμφορά·
- ὦ παῖ, πατρὸς δὲ μὴ παροξύνῃς φρένας.
- ὦ παῖ, τίν’ αὐχεῖς, πότερα Λυδὸν ἢ Φρύγα
- κακοῖς ἐλαύνειν ἀργυρώνητον σέθεν;
- οὐκ οἶσθα Θεσσαλόν με κἀπὸ Θεσσαλοῦ
- πατρὸς γεγῶτα γνησίως ἐλεύθερον;
- ἄγαν ὑβρίζεις, καὶ νεανίας λόγους
- ῥίπτων ἐς ἡμᾶς οὐ βαλὼν οὕτως ἄπει.
- ἐγὼ δέ σ’ οἴκων δεσπότην ἐγεινάμην
- κἄθρεψʼ, ὀφείλω δ’ οὐχ ὑπερθνῄσκειν σέθεν·
- οὐ γὰρ πατρῷον τόνδ’ ἐδεξάμην νόμον,
- παίδων προθνῄσκειν πατέρας, οὐδ’ Ἑλληνικόν.
- σαυτῷ γὰρ εἴτε δυστυχὴς εἴτ’ εὐτυχὴς
- ἔφυς· ἃ δ’ ἡμῶν χρῆν σε τυγχάνειν, ἔχεις.
- πολλῶν μὲν ἄρχεις, πολυπλέθρους δέ σοι γύας
- λείψω· πατρὸς γὰρ ταὔτ’ ἐδεξάμην πάρα.
- τί δῆτά σ’ ἠδίκηκα; τοῦ σ’ ἀποστερῶ;
- μὴ θνῇσχ’ ὑπὲρ τοῦδ’ ἀνδρός, οὐδ’ ἐγὼ πρὸ σοῦ.