Alcestis
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- οὔκουν δοκεῖ σοι τήνδε μοι δοῦναι χάριν;
- οὐ δῆτʼ· ἐπίστασαι δὲ τοὺς ἐμοὺς τρόπους.
- ἐχθρούς γε θνητοῖς καὶ θεοῖς στυγουμένους.
- οὐκ ἂν δύναιο πάντ’ ἔχειν ἃ μή σε δεῖ.
- ἦ μὴν σὺ παύσῃ καίπερ ὠμὸς ὢν ἄγαν·
- τοῖος Φέρητος εἶσι πρὸς δόμους ἀνήρ,
- Εὐρυσθέως πέμψαντος ἵππειον μέτα
- ὄχημα Θρῄκης ἐκ τόπων δυσχειμέρων,
- ὃς δὴ ξενωθεὶς τοῖσδ’ ἐν Ἀδμήτου δόμοις
- βίᾳ γυναῖκα τήνδε σ’ ἐξαιρήσεται.
- κοὔθ’ ἡ παρ’ ἡμῶν σοι γενήσεται χάρις
- δράσεις θ’ ὁμοίως ταῦτʼ, ἀπεχθήσῃ τ’ ἐμοί.
- πόλλ’ ἂν σὺ λέξας οὐδὲν ἂν πλέον λάβοις·
- ἡ δ’ οὖν γυνὴ κάτεισιν εἰς Ἅιδου δόμους.
- στείχω δ’ ἐπ’ αὐτήν, ὡς κατάρξωμαι ξίφει·
- ἱερὸς γὰρ οὗτος τῶν κατὰ χθονὸς θεῶν
- ὅτου τόδ’ ἔγχος κρατὸς ἁγνίσῃ τρίχα.
- —τί ποθ’ ἡσυχία πρόσθεν μελάθρων;
- —τί σεσίγηται δόμος Ἀδμήτου;
- —ἀλλ’ οὐδὲ φίλων πέλας οὐδείς,