Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- Σιμιχίδα, πᾷ δὴ τὸ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις,
- ἁνίκα δὴ καὶ σαῦρος ἐν αἱμασιαῖσι καθεύδει,
- οὐδʼ ἐπιτυμβίδιαι κορυδαλλίδες ἠλαίνοντι;
- ἦ μετὰ δαῖτα κλητὸς ἐπείγεαι; ἤ τινος ἀστῶν
- λανὸν ἔπι θρώσκεις; ὥς τοι ποσὶ νισσομένοιο
- πᾶσα λίθος πταίοισα ποτʼ ἀρβυλίδεσσιν ἀείδει.
- τὸν δʼ ἐγὼ ἀμείφθην· Λυκίδα φίλε, φαντί τυ πάντες
- συριγκτὰν ἔμεναι μέγʼ ὑπείροχον ἔν τε νομεῦσιν
- ἔν τʼ ἀμητήρεσσι. τὸ δὴ μάλα θυμὸν ἰαίνει
- ἁμέτερον· καί τοι κατʼ ἐμὸν νόον ἰσοφαρίζειν
- ἔλπομαι. ἁ δʼ ὁδὸς ἅδε θαλυσιάς· ἦ γὰρ ἑταῖροι
- ἀνέρες εὐπέπλῳ Δαμάτερι δαῖτα τελεῦντι
- ὄλβω ἀπαρχόμενοι· μάλα γάρ σφισι πίονι μέτρῳ
- ἁ δαίμων εὔκριθον ἀνεπλήρωσεν ἀλωάν.
- ἀλλʼ ἄγε δή—ξυνὰ γὰρ ὁδός, ξυνὰ δὲ καὶ ἀώς—
- βουκολιασδώμεσθα· τάχʼ ὥτερος ἄλλον ὀνασεῖ.
- καὶ γὰρ ἐγὼ Μοισᾶν καπυρὸν στόμα, κἠμὲ λέγοντι
- πάντες ἀοιδὸν ἄριστον· ἐγὼ δέ τις οὐ ταχυπειθής,
- οὐ Δᾶν· οὐ γάρ πω κατʼ ἐμὸν νόον οὔτε τὸν ἐσθλὸν
- Σικελίδαν νίκημι τὸν ἐκ Σάμω οὔτε Φιλητᾶν