Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- ξηρὸν ὑπαὶ δείους ἀκρόχλοονἸφικλῆα·
- Ἀμφιτρύων δὲ τὸν ἄλλον ὑπʼ ἀμνείαν θέτο χλαῖναν
- παῖδα, πάλιν δʼ ἐς λέκτρον ἰὼν ἐμνάσατο κοίτου.
- ὄρνιθες τρίτον ἄρτι τὸν ἔσχατον ὄρθρον ἄειδον·
- Τειρεσίαν τόκα μάντιν ἀλαθέα πάντα λέγοντα
- Ἀλκμήνα καλέσασα τέρας κατέλεξε νεοχμόν,
- καί νιν ὑποκρίνεσθαι, ὅπως τελέεσθαι ἔμελλεν,
- ἠνώγει. μηδʼ εἴ τι θεοὶ νοέοντι πονηρόν,
- αἰδόμενος σύ με κρύπτε· καὶ ὣς οὐκ ἔστιν ἀλύξαι
- ἀνθρώποις ὅ τι Μοῖρα κατὰ κλωστῆρος ἐπείγει.
- ἀλλʼ Εὐηρείδα μάλα σε φρονέοντα διδάσκω.
- τόσσʼ ἔλεγεν βασίλεια· ὁ δʼ ἀνταμείβετο τοίως·
- θάρσει ἀριστοτόκεια γύναι, Περσήιον αἷμα.
- θάρσει· μελλόντων δὲ τὸ λώιον ἐν φρεσὶ θέσθαι.
- ναὶ γὰρ ἐμὸν γλυκὺ φέγγος ἀποιχόμενον πάλαι ὄσσων,
- πολλαὶ Ἀχαιιάδων μαλακὸν περὶ γούνατι νῆμα
- χειρὶ κατατρίψοντι ἀκρέσπερον ἀείδοισαι
- Ἀλκμήναν ὀνομαστί, σέβας δʼ ἔσῃ Ἀργείαισι.
- τοῖος ἀνὴρ ὅδε μέλλει ἐς οὐρανὸν ἄστρα φέροντα
- ἀμβαίνειν τεὸς υἱός, ἀπὸ στέρνων πλατὺς ἥρως,