Scholia in Iliadem

63, 64. *ὅτι ψεῦδος.

64. οὕτως, ἀνστήσει ὅν, αἱ Ἀριστάρχου· τινὲς δὲ ἀνστήσειεν ἑταῖρον διὰ τοῦ ε. Ζηνόδοτος δὲ ἀπὸ τοῦ “Πηλείδεω Ἀχιλῆος” ἕως τοῦ “λισσομένη τιμῆσαι” (77) οὐδʼ ὅλως ἔγραφεν.

69. *ὅτι οὐχ Ὁμηρικῶς ἡ παλίωξις.

71. *ὅτι νῦν μόνως οὐδετέρως εἴρηται Ἴλιον.

*Ἀρίσταρχος Ἴλιον ἐκπέρσωσιν.

72. *οὕτως Ἀρίσταρχος χωρὶς τοῦ σ, παύω.

77. *ὅτι οὐδαμοῦ τὸν Ἀχιλλέα πτολίπορθον.

80. ὡς δʼ ὅτ’ ἄν ἀΐξῃ νόος ἀνέρος ὥσπερ δὲ νοῦς ἀνδρὸς πολλὴν ἐπεληλυθότος γῆν καὶ πολλὰ ἱστορηκότος ἐν ὑπομνήσει ποιεῖται τὰ ἱστορημένα καὶ ταχέως ἄλλοτε ἐπʼ ἄλλο μεταβαίνει, οὕτω καὶ ἡ Ἥρα τότε ἐκ τῆς Ἴδης ὀξέως παρεγένετο εἰς τὸν Ὅλυμπον.

ὅτι τὸ κατὰ διάνοιαν θεῖον τάχος τῆς ἐπιπτήσεως τῶν τόπων τὸ [*](8. ἐκεῖνος Lehrsius] ἐκείνοις 28. *Πορφυρίου praefixum.) [*](18. ἠθετοῦντο] ἠθέτηντο Bekkerus. 31. *Ἥρα] ἡμέρα Sed conf. schol. ad v. 231. 32. τὸ κατὰ—κινήσει] τὸ θεῖον) [*](19. ὅτι] I. e, ἀθετοῦνται, ὅτι —: τάχος τῆς ἐπιπτήσεως τῶν τόπων τῇ nam versibus 63, 64, obelus est κατὰ διάνοιαν κινήσει Lehrsius. praefixus in textu.)

82, *οὕτως Ἀρίσταρχος ἔνθʼ εἴην, μετὰ του ν, καὶ διὰ τῶν δύο η μενοινήῃσί τε.

86, Ἀρίσταρχος σημειοῦται ὅτι οὕτως μόνως γραπτέον δέπασσιν· φησὶ γοῦν ἐν τοῖς ἑξῆς “Θέμιστι δὲ καλλιπαρῄῳ δέκτο δέπας.” ἐν ἐνίοις δὲ “κάλεόν τέ μιν εἰς ἓ ἕκαστος,” οὐκ εὖ· ἰδίαν γὰρ ἔχει καθέδραν· πῶς οὖν πρὸς ἑαυτὸν ἕκαστος καλεῖ: ἐπὶ μὲν τῆς Ἴριδος ἁρμόζει τῆς πρὸς τοὺς ἀνέμους παραγεγονυίας (ΙΙ 23, 203). ἀλλὰ μὴν οὐδʼ ἐπέεσσι γραπτέον· ἐπιδίδωσι γὰρ ἡ Θέμις αὐτῇ τὸ ποτήριον. ὁ δὲ Θρᾷξ Διονύσιος παρακεῖσθαί φησι τὸ σημεῖον ὅτι διὰ παντὸς τοὺς θεοὺς συνίστησι πίνοντας καὶ ταύτην ἀρίστην διαγωγὴν ἔχοντας, πρὸς τὸ ἐν Ὀδυσσείᾳ “οὐ γὰρ ἔγωγέ τί φημι τέλος χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ” (Od. 9, 5).

*ταὐτὰ ὁ Δίδυμος τῷ Ἀριστονίκῳ λέγει περὶ τῆς γραφῆς τῆς δέπασσι.