In Porphyrii Isagogen Sive Quinque Voces

Ὁ κοινός τε καὶ εἰδικός.

Κοινὸς ὁ καθόλου, εἰδικὸς δὲ ὁ καθ’ ἕκαστα.

Ὑπογράφουσι δὲ καὶ οὕτως· διαφορά ἐστι τὸ χωρίζειν πεφυκὸς τὰ ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος.

Προσελθὸν γὰρ τὸ λογικὸν καὶ τὸ θνητὸν ἐχώρισε τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τοῦ ἵππου.

Μὴ τὸ τυχόν φασι τῶν χωριζόντων.

Οὐχ ἡ τυχοῦσα γὰρ διαφορά· οὐδὲ γὰρ ἡ κοινῶς οὐδὲ ἡ ἰδίως οὐδὲ [*](6) τὸ καθέζεσθαι καὶ ἑστάναι ἢ τὸ σιμὸν καὶ τὸ γρυπὸν χωρίζει, ἀλλ’ ἡ ἰδιαίτατα ἢ συστατική, τὸ νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικὸν εἶναι· τοῦτο γὰρ μόνῳ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει, ἐπεὶ οὐδὲ θεῷ ὡς κρείττονι πάσης γνώσεως, οὐδὲ τοῖς ἀλόγοις ὡς μηδὲ πεφυκόσι, καὶ πάλιν οὐ τῆσδέ τινος ἐπιστήμης (ἐπεὶ εἰ γραμματικῆς μόνης, γραμματικὸν παραλαμβάνεις), ἀλλὰ ἐπιστήμης.

Καὶ τοῦ τί ἦν εἶναι καὶ ὃ τοῦ πράγματός ἐστι μέρος.

Ἀντὶ τοῦ ‘καὶ εἰς τὸν ὁρισμόν᾿· τὸ γὰρ τί ἦν εἶναι σημαίνει παρὰ Ἀριστοτέλει τὸν ὁρισμόν (ὥσπερ <παρὰ> τοῖς γραμματικοῖς ἡ μῆνις τὴν ὀργήν), ἐπειδὴ ὁ ὁρισμὸς τὸ τί ἐστιν ἑκάστου καὶ τὸ εἶναι σημαίνει. ὃ οὖν μέρος ἐστὶ τοῦ ὁρισμοῦ, ἐκεῖνο διακρίνει· τὸ γὰρ νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικὸν μέρος γίνεται τοῦ ὅρου· διὰ τοῦτο αὕτη ἡ διαφορὰ ἀπὸ τῶν ἄλλων διακρίνει τὸν ἄνθρωπον.

Οὐ γὰρ τὸ πεφυκέναι πλεῖν.

Οὐ λέγει τὸ πλεῖν τὸ νήχεσθαι ἢ τὸ φέρεσθαι ἐπὶ τοῦ ὕδατος (οὕτως γὰρ καὶ τὰ ἄλογα καὶ τὰ ἄψυχα πεφύκασι πλεῖν), ἀλλὰ τὸ ναυτίλλεσθαι· τοῦτο γὰρ ἴδιον ἀνθρώπου. ἀλλ’ οὐ κατὰ τὸ ναυτίλλεσθαι ὁ ἄνθρωπος χαρακτηρίζεται, ἐπεὶ εἰ οὕτω, οἱ μὴ ναυτιλλόμενοι οὐκ ἄν ἦσαν ἄνθρωποι.

Περὶ ἰδίου.

Τὸ δὲ ἴδιον διαιροῦσι τετραχῶς.

Πληρώσας τὸν περὶ τῆς διαφορᾶς λόγον περὶ τοῦ ἰδίου λοιπὸν διαλέγεται· [*](2 γὰρ (post τυχοῦσα) om. MVp γὰρ (post οὐδὲ) om. p 3 τὸ ἑστάναι V καὶ (post σιμὸν)] ἢ FV 4 ἢ] ἡ MV συστατικὸν Fp τὸ V: τοῦ DEFMp 5 οὐδὲ—οὐδὲ] an οὔτε—οὔτε? πάσης γν. κρείττονι colloc. Ep 6 ὡς μηδὲ πεφυκόσι DEFM: ὡς μὴ πεφύκασι V: ἐπεὶ οὐδ’ αὐτοῖς πέφυκε p; cogitando suppleveris ἐπιστήμης δεκτικοῖς εἶναι οὐ] οὐδὲ V 7 ἐπεὶ εἰ EM: ἐπεὶ DF: ἐπειδὴ εἰ V: οὑδὲ p τῆς γραμματικῆς p γραμματικὸν παραλαμβάνεις om. p γραμματικὸν DFV: γραμματικὴν Ε: γραμματικούς M ἀλλὰ πάσης in lac. XII litter om. F 8 καὶ ὃ τοῦ τί ἦν εἶναι τοῦ πρ. Porph., quod etiam hic restitui iubet comm. 10. 11 ὥσπερ—ὀργὴν fort. eicias 10 ὥσπερ παρὰ τοῖς γρ. scripsi: ὥσπερ τοῖς γρ. DEF: ὥσπερ ἐν τοῖς γρ. M (?) p: oblitt. V post μῆνις add. σημαίνει V 11 ἕκαστον V 13 εἶναι δεκτ. V: δεκτ. εἰνὶ p διὰ τοῦτο οὖν M 16 οὐ λέγει—πλεῖν (v. 17) om. F τὸ (ante πλεῖν) om. V νήχεσθαι] πορεύεσθαι V 17 ἄψυχα καὶ τὰ ἄλογα colloc. D ναυτίλεσθαι (ubique) F 18 τοῦ ἀνθρ. V 19 εἰ οὕτω D: οὕτως EFMVp 20 τοῦ ἰδίου Ep 21 διαιροῦσι om. M 22 τῶν διαφορῶν F)

Τοῦτο δ᾿ αὐτῷ ἀεὶ σύμφυτον.

Τῷ εἰπεῖν σύμφυτον τὴν δύναμιν καὶ τὸ πεφυκέναι ἐδήλωσεν, οὐ τὴν ἐνέργειαν· εἰ γὰρ καὶ μὴ ἀεὶ γελῶμεν, ἀλλὰ γελαστικοὶ εἶναι λεγόμεθα ἀεί· δυνάμει γὰρ ἔχομεν τὸ γελᾶν ἀεὶ καὶ πεφύκαμεν γελᾶν ἀεί. γελαστικοὶ οὖν ἐσμεν οὐ γελῶντες ἀεί· ἄλλο γὰρ τὸ γελᾶν καὶ ἄλλο τὸ γελαστικόν, καὶ ἄλλο τὸ χρεμετίζειν καὶ ἄλλο τὸ χρεμετιστικόν.

Περὶ συμβεβηκότος.

Συμβεβηκὸς δέ ἐστιν ὃ γίνεται καὶ ἀπογίνεται χωρὶς [*](15) τῆς τοῦ ὑποκειμένου φθοράς.

Τῶν προκειμένων πραγμάτων πρὸς τὴν διδασκαλίαν ὑστάτην τάξιν ἔχει τὸ συμβεβηκός· λείπεται τοίνυν περὶ τούτου τὸν λόγον ποιήσασθαι. ἰστέον δὲ ὅτι οὐ κατὰ τὴν εἰωθυῖαν διδασκαλίαν καὶ περὶ τούτου ἐδίδαξεν· ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων φωνῶν πρότερον ἀπηριθμήσατο τὰ διάφορα αὐτῶν σημαινόμενα καὶ τότε ἔλεγε περὶ ποίου τοῖς φιλοσόφοις ὁ λόγος· ἐνταῦθα δὲ οὐ τοῦτο ποιεῖ, ἀλλ’ εὐθὺς τὴν ὑπογραφὴν τοῦ συμβεβηκότος λέγει εἰδὼς ὅτι περὶ πάντων τῶν σημαινομένων τοῦ συμβεβηκότος ὁ λόγος τοῖς φιλοσόφοις. εἰ δὲ τὸ συμβεβηκὸς γίνεται καὶ ἀπογίνεται χωρὶς τῆς τοῦ ὑποκειμένου φθορᾶς, δῆλον ἐντεῦθεν, ὡς οὐκ εἰσὶ σώματα τὰ συμβεβηκότα· εἰ γὰρ ἦσαν σώματα, προστιθέμενα μὲν τοῖς σώμασιν εἶχον αὐτὰ δηλονότι αὔξειν, ἀφαιρούμενα δὲ μειοῦν· εἰ δὲ μήτε προστιθέμενα μήτε ἀφαιρούμενα λυμαίνεται τὰ σώματα, ἀσώματα ἄρα ἐστί. καὶ ἄλλως· εἰ ἦσαν σώματα, ἔμελλεν εἷς τόπος σωμάτων εἶναι περιεκτικὸς πλειόνων, ὅπερ ἀδύνατον· ἐν γὰρ τῷ μήλῳ ἔστι καὶ εὐωδία καὶ χροιὰ καὶ γλυκύτης, καὶ ταῦτα εἰ ἦν σώματα, οὐκ ἔμελλεν ἕνα ἔχειν τόπον, ὅπερ ἀδύνατον· σῶμα γὰρ διὰ σώματος χωρῆσαι ἀδύνατον. καὶ ὅτι μὲν τὰ χωριστὰ συμβεβηκότα τὸ ὑποκείμενον οὐ λυμαίνεται αὐτῷ γινόμενα καὶ ἀπογινόμενα, [*](1 τοῦτο—σύμφυτον MV: τούτω δ’ αὐτῶ ἀεὶ σύμφυτα τέσσαρα DEFp 2 τῷ δὲ εἰπεῖν p σύμφυτον] σύμφυτα D ἐδήλωσεν post σύμφυτον transp. V 3 γελαστικὰ λεγόμεθα εἶναι et ἀεί om.) V 4 ἀεὶ γὰρ ἔχ. τὸ γ. δυνάμει colloc. V ἀεὶ τὸ γελᾶν colloc. Μ καὶ] κἂν μὴ V ἀεὶ γελᾶν colloc. FV 6 χρεμμετίζειν D 8 δέ om. D 10 ὑστάτην scripsi: ὑστέραν libri 11 ποιεῖσθαι FV 12 οὐ MVp: om. DF: superscr. Ε 13 διάφορα] δία iter. V αὐτῶν] τούτων V 15 εὐθέως F 16. 17 τοῖς φιλ. ὁ λόγος colloc. M 18 τὰ om. DE 11) ἦσαν] ἦν M 20. 21 ἀφαιρ. μήτε προστιθ. colloc. V 21 λυμαίνονται MV τοῖς σώμασιν V ἄρα ἀσώμ. ἐστί V: ἄρα τὰ συμβεβηκότα ἀσώμ. ἐστί p εἰσί DEM 22 πλειόνων post τόπος transp. FVp εἶναι σωμ. colloc. F 23 ἐν γὰρ—ὅπερ ἀδύνατον (v. 24) eicias 24 οὐκ] πολλὰ σώματα V 25 χωρίσαι MV 26 τὸ ὑποκείμενον F: τοῦ ὑποκειμένου DEVp: τῶ ὑποκειμένω M αὐτῶ M: αὐτὸ (?) D: αὐτὰ EFp: αὐτοῖς V)

Εἴωθε δέ τινα περὶ τοῦ ἀποδιδομένου ὁρισμοῦ ἀπορεῖσθαι· φασὶ γάρ, ὡς ἤδη εἴρηται, μὴ πᾶσιν ἁρμόζειν τοῖς συμβεβηκόσι τὸν ὁρισμὸν ἀλλὰ τοῖς χωριστοῖς, τὸ γίνεσθαι καὶ ἀπογίνεσθαι· τὸ γὰρ ἐν τῷ Αἰθίο|πι [*](31v) ἢ τῷ κόρακι μέλαν ἀδύνατον ἀπογίνεσθαι χωρὶς τῆς τοὺ ὑποκειμένου φθορᾶς. εἴπομεν δὲ ἤδη ὅτι εἰ καὶ μὴ κατ’ ἐνέργειαν ἀπογίνεται, ἀλλ’ οὖν τῇ ἐπινοίᾳ ὁ κόραξ καὶ ὁ Αἰθίοψ λευκός, τοῦ δὲ ἀνθρώπου τὸ ζῷον οὐδὲ τῇ ἐπινοίᾳ χωρίσαι δυνατόν· ἅμα γὰρ τῷ νοῆσαι ἄνθρωπον μὴ εἶναι ζῷον φθείρομεν αὐτόν, ἐπινοήσαντες δὲ τὸν κόρακα μὴ εἶναι μέλανα ἢ τὸν Αἰθίοπα οὐ φθείρομεν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν ὡς κόρακος ἢ ἀνθρώπου. ἀμέλει καὶ εἰ ἀφέλοι τις τοῦ κόρακος τὰ πτερά, οὐδὲν ἧττον ἔσται κόραξ, καὶ τὸν Αἰθίοπα εἰ λευκὸν ἐπινόησεις, οὐδὲν ἧττόν ἐστιν ἄνθρωπος, ὥστε καὶ τὰ ἀχώριστα εἰ καὶ μὴ τῇ ἐνεργείᾳ ἀπογίνεται, ἀλλ’ οὖν τῇ ἐπινοίᾳ. ἀπορεῖται δὲ καὶ τοῦτο, πῶς λέγεται γίνεσθαι καὶ ἀπογίνεσθαι χωρὶς τῆς τοῦ ὑποκειμένου φθορᾶς· ὁ γὰρ πυρετὸς γινόμενος φθείρει τὸν ἄνθρωπον. φαμὲν οὖν ὅτι καθάπερ ἐν ταῖς χορδαῖς ἐπιτεινομένων καὶ ἀνιεμένων τὴν ἁρμονίαν λύεσθαι συμβαίνει, τὸ μέντοι ὑποκείμενον οὐ φθείρεται, οὕτω καὶ ἐνταῦθα θερμότητος ἢ ψύξεως ἀμέτρου γινομένης ἤ τινος τῶν παραπλησίων τὴν μὲν συμμετρίαν καὶ ἁρμονίαν τὴν ἐν τῷ ζῴῳ συμβαίνει φθείρεσθαι, σώζεται δὲ τὸ ὑποκείμενον, τοῦτ’ ἔστι τὸ σῶμα· τὸ γὰρ τῇ θέρμῃ ἢ τῇ ψύξει ὑποκείμενον οὐχ ἁπλῶς τὸ ζῷόν ἐστιν, ἀλλὰ τὸ σῶμα. σύνθετον δὲ τοῦτό ἐστιν ἐκ τῶν ἐναντίων ψυχρῶν καὶ θερμῶν, [*](1 ἤ (ante ἑστάναι)] καὶ FV θερμαίνεσθαι Vp: μελαίνεσθαι DEFM 1.2 γίνεται καὶ ἀπογίνεται FVp 2 οὖν] δὲ FV 3 μὴ superscr. D λυμαιν.] φθείροντα V τῶ ὑποκειμένω M 4 ἡ μελ. ἡ ἐν F ἐν τῶ κόρακι μελ. ἡ om.) colloc. V μὴ καὶ colloc. F 5 γε om. M χωρ. καὶ ταῦτα colloc. V εὐθεῖα ἦ Ε 6 τὴν ῥίνα νοήσῃς colloc. V 7 ἀποδεδομένου F 9 τὸ γίνεσθσι λέγω FVp (fort. recte) καὶ τὸ ἀπογίν. D 10 ἀπογενέσθαι FVp 11 εἴπωμεν V εἰ καὶ μὴ FVp: εἰ μὴ DEM 12 λευκός] τοῦ μέλανος χωρίζεται V 13 τὸ νοῆσαι Dp τὸν ἄνθρ. FVp 14 ἐπινοοῦντες V 15 αὐτοῦ] αὐτῶν V (fort. recte) ἢ ὡς ἀνθρ. V 16 εἰ superscr. D τὰ τοῦ κ. πτερά V πτερά] πτηνά M ἔσται—ἧττον (v. 17) om. ἐστὶ κόραξ superscr.) E ἔσται] ἐστί p 17 ἐπινοήσης p 18 εἰ καὶ μὴ D: εἰ μὴ EFMVp (cf. v. 4. 11) 19 λέγεται om. V 20. 21 τὸν ἄνθρωπον] τὸ ζῶον FVp 21 ante φαρὲν add. φαμὲν τοίνυν ὡς τοῦτο οὐ περὶ οὐκ ἐπὶ p) τοῦ πυρετοῦ πυρέττειν p) μόνον ἔδει ἀπορεῖν, ἀλλὰ καὶ περὶ ἀμέτρου ψύξεως καὶ ξηρότητος καὶ ὑγρότητος· ταῦτα γὰρ πάντα προσγινόμενα φθείρει τὸ ζῶον Vp οὖν] τοίνουν FV 22 ἀνιεμένων F: ἀνειμένων DEMVp τὴν ἁρμονίαν— ὑποκείμενον om. E λύεσθαι] γίνεσθαι p 24 τὴν ἐν τῷ ζῴων om. V 25 σώζεσθαι corr. ex σώζεται Ε δὲ iter. F 26 θέρμει Ε 27 ἐκ] εἰς τὸ V 27. p. 112,1 ψυχρῶν καὶ θερμῶν, ξηρῶν καὶ ὑγρῶν D: φυχρῶν καὶ θερμῶν καὶ ὑγρῶν καὶ ξηρῶν E: θερμῶν καὶ ψυχρῶν, ξηρῶν τε καὶ ὑγρῶν F: ψυχροῦ καὶ θερμοῦ M: ψυχρῶν τε καὶ θερμῶν ξηρῶν τε καὶ ὑγρῶν Vp 1 ἦν ἓν colloc. p ὁ (ante ‘Iπποκρ.) om. FMVp (cf. Περὶ φύσιος ἀνθρώπου c. 3. I 350 Kühn.) 1. 2 οὐκ οὐδέποτ’ ἄν Hippocr. 2 εἰ δὲ καὶ ἤλγεεν DE: εἰ δ’ οὖν καὶ ἀλγήσει Hippocr.: om. FMVp ἓν ἦν] ἦν δ’ ἄν ἓν p: ἀνάγκη ... ἓν εἶναι Hipp. καὶ τὸ ἰώμενον Fp Hippocr.: τὸ ἰώμενον DEMV κραθέντων οὖν V: νῦν δὲ κραθέντων αὐτῶν p 3 ἀλλήλοις scripsi: ἀλλήλων libri post ἁρμοσθέντων add. τῶν τοιούτων στοιχείων V 4 ποιοτήτων post εἰρημένων transp. V συντίθεται D: συντέθειται EFMVp τὸ τοῦ ζ. σῶμα colloc. FVp 6 ποιότης πᾶσα colloc. V 8 συμφθείρει FMVp: φθείρει συμ superscr.) D: φθείρει E 9 αὐτὴν F: ἑαυτὴν DEMVp μὴ om. V 10 οὐχὶ τῷ p 11 καὶ om. Vp τὸν om. p πυρετὸν ex περιττὸν corr. E ὅλως om. V 12 ἐπειδὰν—φθείρεται (25) eicias 13 γοῦν] οὑν FV τῶν ἐν. μίαν colloc. M τούτων om. V κέκραται τὸ σῶμα colloc. p συγκέκραται V 14 συμβαίη DEFM: συμβαίνει V: συμβῇ p 15 καταλαβεῖν] καταβαλεῖν M 15. 16 ὡς ἐν τούτῳ—αὐτῇ Dp: om. EFMV 16 post αὐτῇ add. καὶ ἐναντίαν p ἐξωθήσωσι E ἑαυτῆς V 18 καὶ ἕκαστος F 19 καὶ (ante τοῦ θερμοῦ) EMVp: om. DF τοῦ ψυχροῦ καὶ θερμοῦ colloc. V τοῦ ψυχροῦ M περὶ τὸ αὐτὸ μαχ. colloc. FV 23. 24 ἡ μὲν εὐκρασία καὶ ἁρμονία M 24 φθείρεται] μάχεται D 27 οὐ τὸ ἀπλῶς colloc. M κεκραμμένον EFp: κεκρασμένον V)

Ἴσως δ’ | ἄν τις ἐνσταίη ἡμῖν πρὸς τὰ εἰρημένα, ὡς τῷ πυρετῷ ὑποκείμενόν [*](32r) ἐστιν οὐχ ἀπλῶς τὸ σῶμα, ἀλλὰ τὸ τοιώσδε κεκραμένον τοῦ

Ἀποροῦσι δὲ καὶ περὶ τῆς φαλάκρας· φασὶ γὰρ φθείρειν τὸ ὑποκείμενον, τὰς τρίχας. ἰστέον τοίνυν, ὅτι οὐχ ὑπόκεινται τῇ φαλάκρᾳ αἱ τρίχες ἀλλ’ ἡ κεφαλή, καὶ αὕτη οὐ φθείρεται.

Τὸ δὲ μέλαν εἶναι ἀχωρίστως τῷ κόρακι καὶ τῷ [*](32r) Αἱθίοπι.

Καλῶς εἶπε τῷ κόρακι καὶ τῷ Αἰθίοπι· εἰσὶ γὰρ πολλὰ μέλανα, ἃ λευκαίνονται. εἶπον δὲ ὅτι καὶ τὰ ἀχώριστα συμβεβηκότα ἔστι χωρίσαι τῇ ἐπινοίᾳ, τὰς δὲ ἰδιαίτατα διαφορὰς οὐδὲ τῇ ἐπινοίᾳ· οὐδὲ γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἐκτὸς τοῦ λογικοῦ ἐννοῆσαι δυνατόν, ἐπεὶ οὐδ’ ἄν εἴη ἄνθρωπος, οὔτε τοὺς ἀγγέλους τοῦ ἀθανάτου, ἐπεὶ οὐκέτι ἄγγελοί εἰσι.

Συμβεβηκός ἐστιν ὃ ἐνδέχεται τῷ αὐτῷ ὑπάρχειν ἢ μὴ ὑπάρχειν·

Ἄλλην ὑπογραφὴν ἀποδίδωσι τοῦ συμβεβηκότος ἀκριβεστέραν τῆς προτέρας· μᾶλλον γὰρ ἐφαρμόζει καὶ τοῖς ἀχωρίστοις τὸ εἰπεῖν ὃ ἐνδέχεται τῷ αὐτῷ ὑπάρχειν ἢ μὴ ὑπάρχειν.

Ἢ ὃ οὔτε γένος ἐστὶν οὔτε διαφορὰ οὔτε εἶδος οὔτε ἴδιον, ἀεὶ δέ ἐστιν ἐν ὑποκειμένῳ ὑφιστάμενον.

Ἄλλην ὑπογραφὴν ἀποδίδωσι τοῦ συμβεβηκότος δυναμένην καὶ ἐπὶ ταῖς τέσσαρσι φωναῖς ἀποδίδοσθαι, ἐκ τῆς τῶν λοιπῶν ἀναιρέσεως· καὶ γὰρ γένος ἐστὶ ὃ μήτε εἶδός ἐστι μήτε διαφορὰ μήτε ἴδιον μήτε συμβεβηκός, καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ὁμοίως. ἀλλ’ ἐκείνας οὕτως οὐχ ὡρίσατο, ἐπειδὴ ἄγνωστοι ἦσαν αἱ | ἐφεξῆς φωναί, νῦν δὲ μετὰ τὸ πάσας διδάξαι εἰκότως 32v οὕτως ὡρίσατο τὸ συμβεβηκός. ἐπειδὴ δὲ ἡ τῶν τεσσάρων ἀναίρεσις οὐ μόνον τὸ συμβεβηκὸς εἰσφέρει, ἀλλὰ καὶ τραγέλαφον καὶ ἄλλα πλεῖστα, προσέθηκεν ὅτι ἀεὶ δὲ ἐν ὑποκειμένῳ τὸ εἶναι ἔχει.

Ἀεὶ δέ ἐστιν ἐν ὑποκειμένῳ ὑφιστάμενον.

Ἐπειδὴ εἶπε τί οὐκ ἔστιν (ἐξ ἀποφάσεως γὰρ ἐποιήσατο τὴν ὑπογραφῆν [*](3 —Αἰθίοπι om. Ε καλῶς δὲ V 4 εἶπα M 5 post ἐπινοία add. δυνατόν p ἰδιαιτάτας E1M 6 νοῆσαι D1: ἐπινοῆσαι F 7 οὔτε τοὺς ἀγγέλους—ἄγγελοί εἰσι eicias ἐπειδὴ V ἄγγελοι iter. V 10 ἀκριβεστέραν—συμβεβηκότος (v. 15) om. MV 12 post ὑπάρχειν add. ἡ τὸ γίνεται καὶ ἀπογίνεται p 13 ἡ om. D 16 ταῖς om. E τέτρασι EFMVp 16. 18 καὶ γὰρ ὃ μὴ γένος ἐστὶ φησὶ μήτε εἶδος μήτε διαφορὰ μήτε ἴδιον μήτε συμβεβηκός, ἀεὶ δέ ἐστιν ἐν ὑποκειμένῳ ὑφιστάμενον. ἔχει τοίνυν εἰπεῖν τις καὶ ἐπ’ ἐκείνας (sic) οἷον ἐπὶ τοῦ γένους· ὃ μήτε διαφορά ἐστι μήτ’ ἴδιον μήτε συμβεβηκός, ἀεὶ δὲ ὑφέστηκε. καὶ ἀπλῶς ἐπὶ πασῶν. οὐχ ὡρίσατο δὲ ἐκείνας οὕτως p 19 αἱ om. F διδάξαι πάσας colloc. p 20 οὕτως F: om. DEMVp ἐπειδὴ] ἐπεὶ p δὲ om. M 22 ὅτι om. D ἀεὶ δέ ἐστιν ἐν ὑποκειμένω ὑφιστάμενον p 23 δὲ om. M 24 ante ἐπειδὴ lemmate omisso add. εἰπὼν (εἰπὼν δὲ p) ἀεὶ ἐν ἐστὶν ὑφιστάμενον τὸ συμβεβηκὸς ἐξέωσε τὸν τραγέλαφον· οὐχ ὑφίσταται γὰρ ἐν ὑποκειμένῳ, ἀλλ’ ἔστιν ἐν ψιλῇ ἐπινοία Vp ἐπειδὴ δὲ οὐκ εἶπε τί ἐστιν p τί ἐστινι οὐκ ἔστιν Ε γὰρ om. FVp)

Κοινὸν μὲν δὴ πάντων τὸ κατὰ πλείονων κατηγορεῖσθαι.

’Ev πᾶσι τοῖς πράγμασι τρία ταῦτα θεωροῦνται, οὐσία ταὐτότης ἑτερότης, οὐσίαν λέγω οὐ τὴν ἀντικειμένην τοῖς συμβεβηκόσιν, ἀλλὰ τὴν ἑκάστου ὕπαρξιν, διὸ καὶ ὄντα λέγεται. ἔχει δὲ καὶ ταὐτότητα· ἐπεὶ γὰρ μία τῶν πάντων ἀρχή, ἀνάγκη τὰ πάντα κοινωνίαν τινὰ ἔχειν πρὸς ἄλληλα. πάλιν ἐπειδὴ καὶ πολλά ἐστι πάντα τὰ ὄντα, ἀνάγκη καὶ ἑτερότητά τινα ἔχειν, ἵνα καὶ πολλὰ ᾖ· ὅπου γάρ τι πλῆθος, ἐκεῖ καὶ ἑτερότης. δεῖ οὖν καὶ ἐπὶ τῶν προκειμένων πέντε ζητεῖν οὐσίαν ταὐτότητα καὶ ἑτερότητα. ἀλλὰ περὶ τῆς οὐσίας ἤδη προείρηται (ἔφη γὰρ τὴν ὕπαρξιν αὐτῶν)· δὲ τῆς ταὐτότητος καὶ ἑτερότητος νῦν λέγει, κατὰ τί κοινωνοῦσι καὶ κατὰ τί διαφέρουσι. καὶ δύνανται μὲν οἱ εὐφυεστέρως διακείμενοι ἐκ τῶν ἤδη ῥηθέντων τούτοις ἐπιστῆσαι, ἀλλ’ ἐπειδὴ τὸ βιβλίον πρός τινα τῶν ἐπιπολαιοτέρων γράφει (τοῦτο δὲ δῆλον ἐκ τοῦ τὰ ἐπιπόλαια τῶν θεωρημάτων πρὸς αὐτὸν γράφειν), αὐτὸς ἐκ τῶν ῥηθέντων ἐκλεξάμενος ταῦτα λέγει. καὶ πρότερον μὲν λέγει τὰ κοινὰ παρὰ πἆσι παρακολουθοῦντα, ἵν’ ἓν ἕκαστον λοιπὸν παραβάλλῃ πρὸς τὰ λοιπὰ τέσσαρα καὶ λέγῃ κατὰ τί μὲν κοινωνοῦσι, κατὰ τί δὲ διαφέρουσιν.

Ἰστέον δὲ ὅτι εἰ ὅρων τινῶν ὁπωσοῦν ὑποκειμένων θελήσομεν μαθεῖν, πόσας ποιοῦσιν οὗτοι διαφορὰς τῶν πρὸς ἀλλήλους συμπλοκῶν, μεθόδω τοιαύτῃ ὀφείλομεν χρήσασθαι· δεῖ γὰρ λαμβάνειν τὸν μονάδι ἐλάττονα ἀριθμὸν καὶ πολυπλασιάζειν ἐπὶ τὸν ἐξ ἀρχῆς προκείμενον καὶ τὸν γενόμενον μερίζειν δίχα, καὶ τοσαύτας συμπλοκὰς λέγειν γίνεσθαι. οἷον πέντε εἰσὶν αἱ φωναὶ αἱ νῦν συγκρινόμεναι πρὸς ἀλλήλας· λαβὲ τὸν μονάδι ἐλάττονα τοῦ πέντε τὸν τέσσαρα καὶ ποίησον τετράκις πέντε. καὶ γίνονται [*](1 λέγειν M 3 ante κοινὸν add. tit. περὶ κοινοῦ D: περὶ τῶν κοινῶν Ε: περὶ κοινονίας τῶν φωνῶν F: περὶ κοινωνίας τῶν πέντε φωνῶν p: om. MV (cf. p. 117,2 118,9 sq.) post πλειόνων add. ὡς εἴρηται DE: post κατηγ. Mp: om. F Porph. 4 τοῖς οὖσι πράγμ. V θεωρεῖται FV 5 οὐσίαν δὲ p 5. 6 ἑκάστου πράγματος p 6 ὕπαρξίν τινα FV ἐπεί] ἐπειδὴ V 7 ἀπάντων F 8 πάλιν δὲ M ἐπειδὴ] ἐπεὶ Dp τὰ ὄντα πάντα colloc. FV 9 ἔχειν DEM: εἶναι FVp ᾖ] εἴη M τι πλῆθος V: τὸ πλῆθος DEFM: πλῆθος p ἡ ἑτερότης F 10 πέντε φωνῶν p καὶ (ante ἑτερ.) om. p 11 ἀλλὰ καὶ Vp εἴρηται M αὐτῶν] αὐτῆς M 12 καὶ κατὰ τί κοίνων. p 14 ἐπειδὴ] ἐπεὶ V 14. 15 ἐπιπαλαιοτέρων E 15 γράφει] γράφειν M: ἔγραφε V 16 καὶ αὐτὸς F λέγει] γράφει V πρότερον] πρῶτον M παρὰ om. V 18 λοιπὸν DF: αὐτῶν V: om. EMp παραβάλλῃ] παραλάβη M παραβάλλῃ post τέσσαρα transp. V λέγῃ scripsi: λέγει libri ὅρων V Elias: διαφορῶν DEFMp (cf. p. 122,26) 20 post τινῶν add. ἤγουν ἁπλῶν φωνῶν V ἐθελήσομεν Vp 21 οὗτοι] αὗται libri πρὸς ἀλλήλους F: πρὸς ἀλλήλας DEMVp συμπλοκῶν Vp: om. DEFM 23 πολλαπλασιάζειν F 26 τοῦ πέντα om. FV τέσσαρα] τέταρτον p ποίησον] ποίει M 8*)

Ἀλλὰ προηγουμένως μὲν τῶν ἀτόμων, κατὰ δὲ δεύτερον λόγον καὶ τῶν περιεχόντων τὰ ἄτομα.

Πάνυ ἀναγκαῖον ἐν τούτοις ὁ Πορφύριος λέγει· φησὶ γάρ· καὶ τὰ γένη καὶ αἱ διαφοραὶ κατηγοροῦνται τῶν εἰδῶν καὶ τῶν ἀτόμων (λέγεται γὰρ ζῷον ὁ ἄνθρωπος καὶ ὁ Σωκράτης), ἀλλὰ προηγουμένως μὲν τῶν εἰδῶν κατηγοροῦνται, κατὰ δὲ δεύτερον λόγον διὰ ταῦτα καὶ τῶν ἀτόμων· ἐπειδὴ γὰρ ὁ ἄνθρωπος ζῷον, καὶ ὁ Σωκράτης ζῷον, καὶ ἐπειδὴ ὁ ἄνθρωπος λογικόν, καὶ ὁ Σωκράτης λογικόν. κατηγορεῖται δὲ καὶ τὰ ἴδια καὶ τὰ συμβεβηκότα καὶ τῶν εἰδῶν καὶ τῶν ἀτόμων (λέγεται γὰρ γελαστικὸς ἄνθρωπος καὶ ὁ Σωκράτης καὶ λευκὸς ὁ ἄνθρωπος καὶ ὁ Σωκράτης), ἀλλὰ προηγουμένως μὲν τῶν ἀτόμων, κατὰ δὲ δεύτερον λόγον καὶ τῶν εἰδῶν· οὐ γὰρ τῷ τὸν καθόλου ἄνθρωπον εἶναι γελαστικὸν λέγομεν γελαστικοὺς καὶ πάντας τοὺς κατὰ μέρος (ὁ γὰρ καθόλου ἄνθρωπος ἀσώματός ἐστι οὐχ ὑπάρχει γελαστικός), ἀλλὰ τῷ τοὺς κατὰ μέρος ἀνθρώπους εἶναι [*](1 λαβὲ] αὖθις p 2 τὰς om. M τε om. D 3 ἐλάττονα FV αὐτὸ] αὐτὸ libri παραβάλλεται] παραλαμβάνεται M 4 ἀλλὰ om. M ἀλλήλας M πολυπλ. D: πολλαπλ. EFVp: πολαπλ. Μ 5 post ζητοῦρεν add. εἶτ’ οὖν τὴν διαφοράν p 5. 6 τὸ ἥμισυ λαμβ. colloc. V 7 παραβ. πρὸς ἄλληλα colloc. Ep: παραλαμβάνεσθαι πρὸς ἄλληλα Μ γὰρ] δὲ V πέντε] τριῶν F 8 καὶ om. D 10 post παραβολὴν add. ἤγουν διαφορὰν p 12. 13 δὲ δεύτερον DEp: δεύτερον δὲ M Porph.: δεύτερον F 13 καὶ superscr. D 14 post τούτοις add. θεώρημα p (fort. recte) 15 καὶ αἱ διαφοραὶ om. F καὶ τῶν εἰδῶν M 16 ζῶον ὁ ἄνθρ. καὶ ὁ σωκρ. V: καὶ ζῶον καὶ ἄνθρ. ὁ σωκρ. DEMp: ὁ σωκρ. καὶ ζῶον καὶ ἄνθρ. F μὲν om. M 17 κατηγορεῖται FMV 17. 22 δεύτερον δὲ colloc. F διὰ ταῦτα om. M τῶν superscr. D 18. 19 ὁ σωκρ. λογικὸν, καὶ ὁ ἄνθρ. λογικόν colloc. M 19 καὶ (ante τὰ ἴδια) om. E 20 καὶ τῶν εἰδῶν DM: τῶν εἰδῶν EFp: τῶν εἰδῶν τε V γελαστικὸν V 20. 21 καὶ ὁ ἄνθρ. D 21 post σωκρ. add. γελαστικὸν V καὶ λευκὸς—σωκράτης om. D λευκὸν V 22 μὲν om. M καὶ superscr. D 23 τῷ τὸν καθόλου—γελαστικὸν post μέρος (v. 24) transp. EM τὸν om. p γελ. ἢ λευκὸν p 23. 24 λέγομεν καὶ τὸν σωκράτην γελαστικόν καὶ πάντας V 24 καὶ (ante πάντας) om. p post μέρος add. ἡ λευκοὺς p ἀσώματον FM ἐστι om. V 25 γελαστικόν V)

Κοινὸν δὲ γένους καὶ διαφορᾶς τὸ περιεκτικὸν τῶν εἰδῶν.

Μετὰ τὸ τὰς πέντε ὁμοῦ παραβαλεῖν ἀλλήλαις χἀ εἰπεῖν, κατὰ τί μὲν κοινωνοῦσι κατὰ τί δὲ διαφέρουσι, βούλεται λαβεῖν ἓν ἕκαστον αὐτῶν καὶ παραβαλεῖν πρὸς τὰ λοιπὰ τέσσαρα καὶ δεῖξαι, κατὰ τί μὲν κοινωνεῖ τὸ ἓν τῶν πολλῶν καὶ τοῖς τέσσαρσι κατὰ τί δὲ διαφέρει.

Κοινὸν δὲ γένους καὶ διαφορᾶς τὸ περιεκτικὸν τῶν εἰδῶν.

Νῦν ἓν ἕκαστον λαμβάνει καὶ παραβάλλει πρὸς ἕκαστον τῶν λοιπῶν ἰδίᾳ καθ’ ἕν. καὶ πρῶτον τὸ γένος παραβάλλει πρὸς τὴν διαφορὰν καὶ λέγει, κατὰ τί τε κοινωνοῦσι καὶ κατὰ τί διαφέρουσιν.

Ὅσα τε κατηγορεῖται τοῦ γένους γένους.

Ὅσα γὰρ κατηγορεῖται τοῦ ζῴου, ταῦτα καὶ τῶν μετὰ τὸ ζῷον εἰδῶν καὶ ἀτόμων. ὁμοίως καὶ ἐπὶ τῆς διαφοράς. ἆρα οὖν ἐπειδὴ τοῦ ζῴου κατηγορεῖται τὸ γένος λέγομεν γὰρ τὸ ζῷον γένος), διὰ τοῦτο καὶ εἴδους καὶ ἀτόμου κατηγορηθήσεται; εἰ γὰρ τοῦτο, καὶ ἄνθρωπος καὶ ὁ Σωκράτης γένος, ὅπερ οὐκ ἔστι, καὶ ἐπειδὴ τὸ γένος δισύλλαβον, ἄρα καὶ ὁ ἄνθρωπος. ῥητέον τοίνυν, ὅτι διὰ τοῦτο κοινῶς ὁ Πορφύριος προσέθηκε τὸ ὡς γένους ἀντὶ τοῦ ὡς πράγματος· οὐ γὰρ ὡς σχέσιν ἔχοντος· τὸ γὰρ γένος καὶ τὸ δισύλλαβον καὶ ὅσα τοιαῦτα τὴν σχέσιν τοῦ ζῴου δηλοῖ. ὅσα οὖν τοὐ ζῴου ὡς ζῴου κατηγορεῖται (τοῦτο γὰρ αὐτὸ δηλοῖ τὸ ὡς ταῦτα πάντως καὶ τῶν εἰδῶν καὶ τῶν ἀτόμων κατηγορεῖται. τὸ δὲ γένος τοῦ ζῴου οὐχ ὡς ζῴου κατηγορεῖται, ἀλλὰ σχετικῶς· λέγεται γὰρ οὐ μόνον τὸ ζῷον γένος τοὐ ἀνθρώπου καὶ τοῦ ἵππου καὶ τῶν λοιπῶν, ἀλλὰ καὶ τὸ χρῶμα γένος λευκοῦ καὶ μέλανος καὶ τῶν ἄλλων. ὁμοίως καὶ ἐν [*](1 γελ. ἢ λευκούς p 2 tit. Ti κοινὸν γένους καὶ διαφορᾶς in mrg. add. D: περὶ κοι νωνίας γένους καὶ διαφορᾶς Fp: om. EMV 5 ὁμοῦ om. D παραβάλλειν D 6 καὶ om. V 7 παραβάλλειν D: παραβάλλειν p 8 πολλῶν] λοιπῶν F DEM: ἤγουν p: om. FV 9 κοινὸν δὲ— διαφέρουσιν (v. 13) om. Μ (recte) post περιεκτικὸν add. εἶναι DE: om. Fp Porph. 11 παραλαμβάνει p 13 κατὰ τί μὲν κ. κατὰ τί δὲ δ. V τε om. p 14 τε] δὲ M: γὰρ V κατηγορεῖται FMVp: κατ·ηγοροῦσι DE ὡς γένος E1 (corr. eadem m.) 16 post ὁμοίως add. δὲ EMVp: om. DF 17 κατηγοροῦμεν FV τό γένος κατ. colloc. M τὸ γένος om. E 18 ὁ ἄνθρ. MVp 19. 22 δισσύλλαβον EMp 20 κοινῶς om. M 21 ὡς γένος DE 23 αὐτῶ F ὡς γένος F 24 τῶν (ante ἀτόμων) om. FV 24. 24. τὸ δὲ γένος—κατηγορεῖται om. DEM 26 τοῦ (ante ἀνθρ.) om. V)

Κοινὸν δὲ καὶ τὸ ἀναιρεθέντος. |

Δύο κανόνες εἰσὶ τῶν φύσει προτέρων, τό τε συναναιρεῖν μὲν μὴ [*](33v) συναναιρεῖσθαι δέ, καὶ τὸ συνεισφέρεσθαι μὲν μὴ συνεισφέρειν δέ.

ἴδιον δὲ τοῦ γένους καὶ τὸ ἐπὶ πλειόνων κατηγορεῖσθαι ἤπερ ἡ διαφορά.

Εἰπὼν κατὰ τί κοινωνοῦσι τὸ γένος καὶ ἡ διαφορὰ νῦν λέγει κατὰ τί διαφέρουσιν ἀλλήλων. δεῖ δὲ τὰς διαφορὰς διχῶς λαμβάνειν ἐνταῦθα· εἴρηται γὰρ ὅτι αἱ διαφοραὶ διχῶς θεωροῦνται, ἢ ὡς συστατικαὶ καὶ συμπληρωτικαὶ τῶν εἰδῶν ἢ ὡς διαιρετικαὶ τῶν γενῶν. δεῖ οὖν φησι διαφορὰς λαμβάνειν οὐ τὰς συστατικάς (ἐκεῖναι γὰρ οὐκέτι ὡς γενῶν εἰσι ἀλλ’ ὡς εἰδῶν), δεῖ οὖν τὰς διαιρετικὰς λαμβάνειν· αὗται γάρ εἰσι τῶν γενῶν. καὶ ἁπλῶς δεῖ τὰς διαιρετικὰς λαμβάνειν· τούτων γὰρ ἐπὶ πλέον ἐστὶ τὸ ζῷον, ἐπεὶ τῶν συμπληρωτικῶν καὶ ἐπ’ ἔλαττόν ἐστι.

Καὶ τὸ συμβεβηκὸς ὁμοίως ἐπ᾿ ἐλαττόνων.

Καὶ μὴν τὸ συμβεβηκὸς ἐπὶ πλειόνων τοῦ γένους παραλαμβάνεται· τὸ γὰρ μέλαν, εἰ τύχοι, οὐκ ἐπὶ ζώων μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἀψύχ‘ων. πῶς οὖν ἐπ’ ἔλαττον; φαμὲν ὅτι τὰ ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος οἷον τὸ συμβεβηκὸς τὸ ἐν ζῴοις ἐπ’ ἔλαττον τοῦ ζῴου· τὸ γὰρ μέλαν οὐ πᾶσι τοῖς ζῴοις ὑπάρχει, καὶ τὸ ἐν φυτοῖς ἐπ’ ἔλαττον τοῦ φυτοῦ.