In Porphyrii Isagogen Sive Quinque Voces

Ὃ καὶ ὑπογράφοντες ἀποδεδώκασι.

Δεῖ οὖν ἡμᾶς πρότερον εἰπεῖν, τί ἐστιν ὑπογραφὴ καὶ τί ὅρος, καὶ τί διαφέρει ὁρισμὸς ὑπογραφῆς, εἶθ’ ἑξῆς τὴν αἰτίαν ζητῆσαι, τίνος ἕνεκεν δι’ ὑπογραφῆς αὐτὸ διδάσκει καὶ μὴ δι’ ὁρισμοῦ, καίτοι γε εἰώθασιν οἱ ὁρισμοὶ τὴν οὐσίαν τοῦ ὑποκειμένου σημαίνειν πράγματος καὶ περικλείειν μὲν τὰ οἰκεῖα οὐδὲν δὲ ἀφαιρεῖ|σθαι τῶν ἀλλοτρίων. ῥητέον οὖν ὡς ἕκαστον [*](16v) τῶν πραγμάτων καὶ ἕν ἐστι καὶ πολλά. καὶ διὰ τοῦτο σημαίνεται ἕκαστον καὶ δι’ ὀνόματος καὶ διὰ λόγου· δι’ ὀνόματος μὲν ὅταν ὡς ἕν τι θεωρῆται, διὰ λόγου δὲ ὅταν ὡς πολυμερές. οἷον τὸν ἄνθρωπον σημαίνομεν καὶ διὰ τοῦ ᾿ἄνθρωπος᾿ ὀνόματος καὶ διὰ τοῦ λόγου τοὐ λέγοντος ᾿ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν.’ οὗτος δὲ ὁ λόγος ὁ σημαντικὸς τῶν ὑποκειμένων πραγμάτων ἢ ἐκ τῶν κατ’ οὐσίαν ὑπαρχόντων τοῖς πράγμασιν εἰλημμένος ἐστὶν ἢ ἐκ τῶν συμβεβηκότων αὐτοῖς· εἰ μὲν οὖν ἐκ τῶν οὐσιωδῶς ὑπαρχόντων αὐτοῖς λαμβάνεται, καλεῖται ὁρισμὸς ὡς ζῷον λογικὸν θνητόν (συμπληροῖ) γὰρ ταῦτα τὴν οὐσίαν τοῦ ἀνθρώπου), εἰ δ’ ἐκ τῶν συμβεβηκότων αὐτοῖς εἰλημμένος ᾖ, καλεῖται ὑπογραφή, οἷον ἄνθρωπός ἐστι ζῷον ὀρθοπεριπατητικὸν πλατυώνυχον χερσὶ χρώμενον· ταῦτα γὰρ ἐπισυμβέβηκε τῇ τοῦ ἀνθρώπου οὐσίᾳ· οὐ γὰρ συμπληροῖ ταῦτα τὴν τοῦ ἀνθρώπου οὐσίαν, ἀλλ’ ἐπισυμβέβηκεν αὐτῇ. ταύτῃ οὖν διαφέρει ὁ ὁρισμὸς τῆς ὑπογραφῆς [*](1 τοῦ γένους om. Ε λεγόμενος Ε1 περὶ om. K παραδεδώκασιν F 3 ante ἀπαριθμησάμενος ex Elia, ni fallor, add. οὐ περὶ τῶν ἑτέρων δύο ἐπειδὴ ταῦτα τῶν ἀτόμων εἰσὶ καὶ τῶν καθ’ ἕκαστα. τοῖς φιλοσόφοις οὖν ὁ λόγος οὐ περὶ τῶν ἀτόμων ἀλλὰ τῶν καθόλου. οὐ ζητεῖ τοίνυν πρῶτον τὸ ζητούμενον πᾶσιν εἰ ἔστι καὶ μετὰ ταῦτα τὸ τί ἐστιν, ἐπειδὴ παρῃτήσατο τοῦτο λέγειν, εἴτε ὑφέστηκεν εἴτε καὶ μή· οὐ γὰρ περὶ τούτων πραγματεύεται D ἀπαριθμήσας E 4 εἶναι παρὰ τ. φιλ. coUoc. EFAIVp παρὰ in ras. E: om. V 6 ὑπογραφή] ὑπόγραμμα Ε 7 ὁ ὁρισμὸς p ὑπογραφῆς] ὑπογραμμοῦ E 8 δι’ ὑπογραφῆς] ὑπογραμμαῖς E γε om. FM 9 οὐσίαν] αἰτίαν M πράγματος σημαίνειν colloc. EFMVp 10 ῥητέον] ἰστέον M 11 καὶ (ante ἕν) om. Ε 11 καὶ ἕκαστον F 12 ὅτε . . . θεωρεῖται E: ὅταν . . . θεωρεῖται p 13 σημαίνει D 14 ἄνθρωπος DFVp: ἀνθρώπου M: om. Ε τοῦ λέγοντος λόγου Ε 15 νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν DF: om. EMp (cf. Porph. in Arist. Cat. p. 60,18) ὁ (ante σημαντικὸς) om. E 18 λογικὸν ζῷον καὶ θνητόν V 20 εἰλημμένος] ἡλειμμένος D ἦ DFMV: εἴη Ep 21 πλατυώνυχον D 1EFMV: πλατυόνυχον D2p γὰρ Dp: om. EFMV 22 τοῦ (piiiis) om. Ep τὴν τοῦ ἀνθρ. οὐσίαν] τὴν οὐσίαν τοῦ ἀνθρ. M: αὐτὴν V 33 ὁ ΕΕp: om. DMV τῆς DEFVp: om. M)

Ἐπεὶ οὖν οἱ ὁρισμοὶ λαμβάνονται ἐκ γένους καὶ συστατικῶν διαφορῶν, τοῦ δὲ καθολικωτάτου γένους οὐκ ἔπι γένος, ἵνα ἐξ αὐτοῦ καὶ τῶν διαφορῶν τὸν τοῦ γένους ἀποδῷ ὁρισμόν, περὶ δὲ τοῦ καθολικωτάτου γένους αὐτῷ νῦν ὑπάρχει ὁ λόγος· διὰ τοῦτο μὴ δυνάμενος ὁρισμὸν τοῦ γένους ἀποδοῦναι ὁ Πορφύριος, δι’ ὑπογραφῆς αὐτὸ ἐσήμανεν· ἐφ’ ὧν γὰρ πραγ- μάτων μὴ δυνάμεθα ὁρισμοὺς ἀποδοῦναι, ἀγαπῶμεν δι’ ὑπογραφῆς αὐτὰ σημαίνειν. ἀποροῦμεν δὲ ὁρισμῶν ἐπὶ τοῦ γένους πρῶιον μέν, ὡς ἤδη εἴπομεν, διότι περὶ τοῦ ἀπλῶς γένους ποιούμεθα τὸν λόγον τὸν παντὶ γένει ἐφαρμόσαι δυνάμενον, οὐκ ἔστι δὲ τοῦ καθολικωτάτου γένους εὑρεῖν γένος οὕτω γὰρ οὐκ ἂν εἴη καθολικώτατον), γένους δὲ μὴ ὄντος οὐδὲ ὁρισμὸν ἐνδέχεται εἶναι· πᾶς γὰρ ὁρισμὸς ἐκ γένους σύγκειται καὶ διαφορῶν τῶν συστατικῶν τοῦ ὁριστοῦ, γένους δὲ μὴ ὄντος οὐδὲ τὰς συστατικὰς διαφορὰς ἐνδέχεται εἶναι· αἱ γὰρ συστατικαὶ διαφοραὶ τῶν εἰδῶν αἱ αὐταὶ τῶν γενῶν εἰσι διαιρητικαί, ὡς προϊόντες μαθησόμεθα· οὗ ἄρα μὴ ἔστι γένος, τούτου οὐδὲ συστατικὰς διαφορὰς εἶναι ἐνδέχεται· μήτε οὗν γένους ὄντος μήτε συστατικῶν διαφορῶν τοῦ καθολικωτάτου γένους οὐδ’ ὁρισμὸν αὐτοῦ εἶναί ἐνδέχεται. πρῶτον μὲν οὗν διὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ὁρισμὸν ἀποτῶ [*](1 ex τὸ corr. D τὸν μὲν ὁρισμὸν p (fort. recte) 2 οἷον] οἱονεὶ M 3 γάρ om. V μίμημα] μῆκος F τῆς om. F 4 ἡ om. Μ 4. 5 δηλοῖ—διηρθρωμένως] σκιάν τινα τοῦ πράγματος ἡμὶν παρίστησιν Ε 4 μὲν om. Μ πως om. F 5 ὁ δὲ ὁρισμὸς iterat. F ἡμῖν om. Ε: iteratuin expunx. V 5. 6 τὸ πρᾶγμα σαφῶς EMVp: τὸ πρᾶγμα συντόμως D: συντόμως τὸ πρᾶγμα F 6 παρίστησιν] προτίθησιν E μὲν οὖν Μ μὲν om. Ε τῇ om. M 8 οἱ om. V ἐκ γένους λαμβάνονται colloc. V συστατικῶν διαφορῶν DEV: διαφορῶν FM: διαφορῶν συστατικῶν p 9 καθ. γένους] γένους καθ. ὄντος V αὑτοῦ] αὐτῶν V 10 τὸν τοῦ γένους om. E τῶν τοῦ γένους F ἀποδῷ] ἀποδώσῃ p καθολικωτάτου Vp: καθολικοῦ DEFM 11 νῦν αὐτῷ colloc. EFMVp καὶ διὰ τοῦτο V τοῦ καθολικοῦ γένους E post γένους iter. νῦν αὐτῷ ὑπάρχει ὁ λόγος expunx. E 13 μὴ D: οὐ EFMV: μηδαμῶς p (cf. v. 21) ὁρισμοὺς post πραγμάτων transp. M ἀγαπῴημεν EM1V 14 ὁρισμῶν UF: ὁρισμὸν EMVp post γένους add. ἀποδοῦναι Ep ἤδη om. E 15 εἶπον MV διότι] ὅτι V τὸν om. M 15. 16 τοῦ . . . δυναμένου EFMVp 17 ἂν οὐκ ἂν V 18 εἶναι ἐνδέχ. colloc. EVp σύγκειται] ὄντος V 18. 19 διαφορῶν τῶν συστ. DEFM: συστ. διαφορῶν V: διαφορῶν συστ. p 19 ὁριστοῦ E: ὁρισμοῦ DFV: ὡρισμένου Μ: ὁριζομένου p 20 εἶναι ἐνδεχ. colloc. EFMVp αἱ γὰρ—εἰδῶν in ras. M 21 εἰσι τῶν γενῶν colloc. Μ ὡς] ὥσπερ EM μαθησόμεθα] εἰσόμεθα p 22 τὰς συσὶ. διαφορὰς Ε: τὰς διαφορὰς τὰς συστ. p 24 αὐτοῦ εἶναι D: εἶναι αὐτοῦ EFMV: εἶναι τούτου p πρῶτα p)

Ἡ μὲν οὖν ὑπογραφὴ λαμβάνεται ἢ ἐξ ἐτυμολογίας ἢ ἐκ τῆς τῶν συμβεβηκότων συνδρομῆς. ἣ καὶ κυρίως ὑπογραφὴ λέγεται. ἐξ ἐτυμολογίας γίας μὲν οἷον ᾿ἅνθρωπός ἐστι τὸ δυνάμενον ἄνω ἀθρεῖν ἢ ἀναθρεῖν ἃ ὄπωπεν ἢ τὸ ἄνωθεν ἔχον τοὺς ὦπας᾿, ἐκ τῶν συμβεβηκότων δέ, ὡς ἔφθημεν ἤδη εἰπόντες. ὁ δὲ ὁρισμὸς ἢ ἐξ ὕλης λαμβάνεται, ὥσπερ ὁριζόμεθα τὸν θυμὸν ᾿ζέσιν τοῦ περικαρδίου αἵματος᾿, ἢ ἐξ εἴδους ὡς τὸ ᾿ὄρεξις ἀντιλυπήσεως᾿ ἢ ἐκ τοῦ συναμφοτέρου ὡς τὸ ᾿ζέσις ζέσις τοῦ περικαρδίου αἵματος δι’ ὄρεξιν ἀντιλυπήσεως᾿. καὶ ὅτε μὲν ἐξ ὕλης μόνης ἢ ἐξ εἴδους μόνου ἐλήφθη, ἀτελής ἐστιν, ὅτε δὲ ἐκ τοῦ συναμφοτέρου, τότε ἐστὶ τέλειος ὅρος, ἑπειδὴ τὸ συναμφότερον σημαίνει. ἔστι δὲ τέλειος ὅρος ὁ ἐκ γένους καὶ συστατικῶν διαφορῶν·· ἐπέχει γὰρ τὴν μὲν τῆς ὕλης τάξιν τὸ γένος, τὴν δὲ τοῦ εἴδους αἱ διαφοραί. τοῦτον τοίνυν τὸν ὅρον τὰ μέσα τῶν πραγμάτων ἐπιδέχεται, οὔτε δὲ τὰ πρώτιστα οὔτε τὰ ἔσχατα· [*](1 καθ’ ἃ] καθὼς M καὶ (post ἃ) om. E ἡ ὑπογραφὴ γίνεται DFVp: ὑπογραφὴ γίνεται M: ὑπογράφεσθαι λέγεται Ε 2 αὐτὰς scripsi: αὐτὰ DEFVp: αὐτὸν M 3 γὰρ om. E σωμάτων καὶ ἀσωμάτων EM: τοῦ σώματος καὶ τοῦ ἀσωμάτου V 4 τὸ superscr. D 5. 6 καὶ τὸ ποιὸν—αὐτῶν ἐστι om. Ε 6 καὶ ἐπὶ—ὁμοίως om. V 7 ante πάσαις add. καὶ ἐπὶ D 8 τῶν om. M 8. 9 ἀποδοῦναι M 9 γοῦν] οὗν M 10 ἐστι DF: πρόσεστι EMVp 13 κατηγοροῦνται EFMVp 14 ὁμοίως] τοσούτων Vp 14 οὖν om. V 1.3 ἣ] ἡ ΕF 16 δυνάμενον] δυνάμει E ἄνω ἀθρεῖν ἢ om. F ἀναθρεῖν DFMV: ἀναρθρεῖν Ε: τὸ ἀναθεωρεῖν p 17 τῶν om. Ep ante ὡς add. οἷον ἄνθρωπός ἐστι ζῶον ὀρθοπεριπατητικὸν πλατυόνυχον p 18 ἢ Dp: om. EFMV ὕλης μὲν F 18. 19 ὥσπερ ὁριζόμεθα DF: w; ὅταν ὁριζώμεθα Ε: ὡς ὅτε ὁρισόμεθα M: ὥστε ἄν ὁρισώμεθα V: ὡς ὅτε ὁριζόμεθα p 19 περικαρδίου DMVp: περὶ τὴν καρδίαν EF ἡ ἐξ εἴδους DMp: ἐξ εἴδους E: ἐξ εἴδους δὲ FV ὄρεξις] ὄρεξιν p 20. 21 ἢ—ἀντιλυπήσεως om. EV 20 ζέσις F: ζέσιν DMp περικαρδίου DM: περὶ τὴν καρδίαν Fp 21. 22 ἐξ εἴδους μόνου ἡ ἐξ ὕλης μόνης colloc. Ε 23 τέλειος ὅρος καὶ ὁ V 24 τὴν μὲν τῆς ὑαλῆς DEFp: τῆς μὲν ὕλης MV 25 τὴν δὲ τοῦ εἴδους DMVp: τοῦ δὲ εἴδους EF ἡ διαφορά DE τούτων τοίνυν τῶν ὀάρων V 26 ἐπιδέχονται EM δὲ DFMV: γάρ Ep πρώτιστα] πρῶτα Μ post ἔσχατα add. πρώτιστα δὲ τὰ γενικώτατα λέγεται, ἔσχατα τὰ ἄτομα, ὦν ἀτόμων προσεχῶς τἄ εἴδη κατηγοροῦνται, εἰ δὲ καὶ γένη, ἀλλὰ διὰ μέσον τῶν εἰδῶν D)

Ἴva δὲ μάθωμεν τίς ποτέ ἐστιν ἡ ἀποδοθεῖσα ὑπογραφὴ καὶ πόθεν εἴληπται ῥητέον οὕτως (ἅμα δὲ μαθησόμεθα, ὅτι οὐ κατὰ τύχην ὁ Ilop- φύριος τὰς πέντε ταύτας φωνὰς παρέλαβεν, ἀλλ’ ὅτι ἀνάγκη τρόπον τινὰ πᾶσαν φωνὴν ὑπὸ μίαν τούτων ἀνάγεσθαι τῶν φωνῶν). τῶν φωνῶν αἱ [*](1 οὔτε γὰρ τὰ ἔσχατα DF: om. EMVp γένη] γένος M post ἔχει add. τοῦτ’ ἔστι τὰ ἄτομα V μὴν καὶ FV οἷον] οἴα Ε 2 ὅθεν] οἷον V ὑπογραφὴν FV καὶ (ante οὐχ) oin. Μ ἀποδιδόαμεν DEM (j ἔχουσι D 7 συνιστωμἐνου FM ὀλίγου D: βραχέος EFMVp 7. 8 διαφοραί τινων colloc. V 8 γενικω- τέρων FV: γενικωτάτων DEp: γενικῶν M γὰρ DM: γοῦν EFVp U ante συστατικὰ add. καὶ ἄλογον καὶ θνητὸν E συστατικαὶ Ε τοῦ Dp: om. EFMV ’.’. 10 καὶ τὸ θνητὸν καὶ τὸ ἄλογον τοῦ ‘ om. Y. τὸ (ante ἄλογον) om. p 10 τοῦ (ante ἵππου) om. M διαιρετικά DFMp: διαιρετικαί E: διαιρετικόν V ἐστι] εἰσι p δὴ DMV: om. EFp 1Ι ἄρα] οὖν Ε 12 αἱ] καὶ V Ι3 πρε- σβὐτεραι E οὖν om. EMp 14. 15 ὁρισμὸν]̓́χων om. M 15 αὐτοῦ] αὐ- τῶν V 17 ἅμα- ἀνάγεσθαι τῶν φωνῶν (v. Ι9) om. M ἄμα δὲ] ἀλλὰ E 17. 18 πορφὐριος Dp: ἀριστοτέλης EFV (fort, recte cf. p. 62,7) 18 ταύτας om. E ὅτι] ὅταν D U) φωνὴν πᾶσαν colloc. Ε τῶν φωνῶν (prius) om. V τῶν φωνῶν—συμβεβηκός p. 59,7] haec ex D hausta sunt, sed neglexi stemmatis t’ormam, in quam ea redacts sunt, ex parte tmbatam omisique quae extra stemma addita sunt, nempe haec: δοκοῦσι μὲν ταῦτα ὅτι ὄνομά τι δηλοῦσι· ἀλλ’ ὅμως οὔτε δηλοῦσιν οὔτ’ ἔχουσί τι ὄνομα. ἔνθα γὰρ ὄνομα, ἐκεῖ όνοραζόμενον · τοῦ δὲ μὴ ὄντος οὐδὲν ὄνομά ἐστιν · ὅθεν καὶ ἀκατηγόρητα καὶ ἀνώνυμα. ceteri codices plus minus abhorrent; stemma a posterioribus certe confectum multumque abhorrens etiam M praebet, ceterorunique librarii, ni tailor, stemma in exem- plaribus invenerunt, quod cum transcriberent atque in orationeni continuam dissolverent, discrepantiae aequo maiores ortae sunt; velut τῶν φωνῶν αἱ μέν εἰσιν ἄσημοι οἷον κνἄξ βλίωρι (οͅι, superscr. ὂν) αἱ δὲ σημαντικαί. καὶ περὶ μὲν τῶν ἀσήμων λόγος οὐδεὶς τοῖς φιλοσόφοις. τὸν (sic) δὲ σημαντικῶν αἱ μὲν καθ’ ἑνός μόνου tw ἀριθμῶ λέγονται, ὡς Σωκράτης 1Iλάτων καὶ τουτὶ τὸ λευκόν, περὶ d οἱ φιλόσοφοι διὰ τὸ ἄπειρα εἶναι οὐ καταγίνονται, αἱ δὲ κατὰ πλειόνων, αἵτινες ἢ κατὰ διαφερόντων tw εἴδει καὶ ἐν t(L τί ἐστι κα r̓ιγορουνται καὶ ποιοῦσι τὸ γένος ἢ κατὰ διαφερόντων Tib ἀριθμῶ καὶ ἐν Tib τί ἐστι καὶ ποιοῦσι τὸ εἶδος, ἡ καθ’ ἑνὸς μόνου εἴδους καὶ ἐν Tib ὁποῖόν τί ἐστι καὶ ποιοῦσι τὸ ἴδιον. τῶν δέ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων to) εἴδει καὶ ἐν tuj ὁποῖόν τί ἐστι κατηγορουμένων αἱ μὲν οὐσιώδεις εἰσὶ καὶ ποι-)

Τῶν γὰρ φωνῶν αἱ μέν εἰσιν ἄσημοι, οἷον κνὰξ βλίτυρι σκινδαψός, αἱ δὲ σημαντικαί. καὶ οὐδεὶς ἡμῖν περὶ τῶν ἀσήμων λόγος. λέγονται [*](18r) οὖν αἱ μὲν ἄσημοι ἀκατηγόρητοι ὡς μὴ κατά τινος ἀγορευόμεναι ἢ λεγόμεναι. καὶ τῶν σημαντικῶν αἱ μὲν καθ’ ἑνὸς λέγονται εἶναι ὡς Σωκράτης Πλάτων, αἱ δὲ κατὰ πλειόνων, ὡς τὰ γένη καὶ τὰ εἴδη καὶ αἱ διαφοραὶ φοραὶ καὶ τὰ ἴδια καὶ τὰ συμβεβηκότα. εἴρηται δὲ ὅτι περὶ τῶν μερικῶν οὐδεὶς λόγος τοῖς φιλοσόφοις. τῶν δὲ κατὰ πλειόνων λεγομένων αἱ μὲν οὐσιωδῶς κατηγοροῦνται ὡς τὰ γένη καὶ αἱ διαφοραὶ καὶ τὰ εἴδη συμπληρωτικὰ γάρ ἐστι τῆς οὐσίας), αἱ δὲ οὐκ οὐσιωδῶς ὡς τὰ ἴδια καὶ τὰ συμβεβηκότα· οὐ γὰρ συμπληροῖ ταῦτα τὴν τῶν ὑποκειμένων οὐσίαν. τῶν δὲ οὐσιωδῶς κατηγορουμένων τὰ μὲν κατὰ διαφερόντων τῷ εἴδει λέγεται ὡς τὰ γένη καὶ αἱ διαφοραί, τὰ δὲ κατὰ διαφερόντων τῷ ἀριθμῷ, ὡς τὰ εἴδη τῶν ἀτόμων, ἅτινα διαφέρει ἀλλήλων οὐ τῷ εἴδει ἀλλὰ τῇ ὔλῃ, οἷον Ξάνθον τὸν ἵππον λέγω καὶ Βαλίαν· οὗτοι γὰρ οὐ τῷ εἴδει διαφέρουσιν ἀλλήλων, ἀλλὰ τῇ ὕλῃ. * * καὶ πάλιν ὁ δέκα ἀριθμὸς σύγκειται ἐκ δέκα μονάδων οὐ συγκεχυμένων ἀλλ’ ἀλλήλων ἀποκεχωρισμένων· εἰ γὰρ συνεχέοντο αἱ μονάδες, οὐκ εἴχομεν ἐκ μονάδων λέγειν συγκεῖσθαι τὸν δέκα ἀριθμόν. καὶ τέως ἐκ τούτου ἔχομεν τὴν διαφορὰν τοῦ τε εἴδους καὶ τοῦ [*](1 καὶ τῶν μερικῶν EFM 2 λοιπὸν ἀπομένουσιν DEFM: ὑπομένουσι λοιπὸν V: λοιπὸν καταλείπονται p αἱ om. Ε 3 καὶ τὸ εἶδος DV: καὶ εἶδος E: τὸ εἶδος FMp τὸ ἴδιον EFp: τὸ ἴδιόν τε D: καὶ ἴδιον MV 5 εἴπῃς EVp, ex εἴποις corr. F: εἴποις DM κἂν (alterum)] καὶ V νῦν post εἴρηται transp. FMV: post κεφαλαιωδῶς E: om. p 6 πλατυκὴν M: πλατικὴν DEFV: πλατυκωτέραν p αὐτῶν DEFp: αὐτῆς MV ἐξετάσομεν DFV 7 κνὰξ om. D σκινδαψός D: om. EFMVp (cf. p. 59,1) 8 αἱ δὲ σημαντικαὶ post ἄσημοι transp. Ε: post λόγος V καὶ om. Μ ἀσήμων] ἀσημάντων M 9 οὖν] an γὰρ? ἡ] καὶ MV 10 καὶ τῶν] τῶν δὲ Mp post σημαντικῶν stemma τῆς φωνῆς exhibet V 11 τὰ εἴδη καὶ τὰ γένη colloc. F 12 δὲ] οὑν V περὶ μὲν τῶν M 13 οὐδεὶς] οὐδὲ εἷς DEFV λόγος post φιλοσόφοις trausp. EMV παρὰ τοῖς φιλ. V ὡς καὶ τὰ γένη Μ οὐκ] οὐχὶ Μ οὐ γὰρ] καὶ γὰρ οὐ F λέγονται DMV 18. 19 ὡς τὰ εἴδη τῶν ἀτόμων scripsi: ὡς τὰ ἄτομα DEp: ὡς τὰ εἴδη M: om. FV 19 ἅτινα] ἃ D διαφέρουσιν EFV οὐ post ἅτινα transp. Ε post ὕλῃ add. ἢ τῷ ἀριθμῷ p οἶον—ὕλη (21) om. M 20 ξανθὸν τὸν ἵππον λέγω καὶ βαλίαν (corr. ex βάλιον Ε) EF: ξανθὸν λέγει τὸν ἵππον καὶ βαλλίαν D: τὸν ἵππον ξανθὸν λέγομεν καὶ βαλίαν V: ὁ ξανθὸς ἵππος καὶ ὁ βαλίας p γὰρ] δὲ D 21 τῶ ἀριθμῶ τῇ ὕλη V: τῇ ὕλῃ ἡ τῷ ἀριθμῶ p; sed plura videntur excidisse, quare defectum signilicavi δέκα om. V 24. p. 61, 1 τοῦ τε εἴδους καὶ τοῦ γένους καὶ τῆς διαφορᾶς FMVp: τοῦ γένους καὶ τοῦ εἴδους καὶ τῶν διαφορῶν D: τοῦ τε εἴδους καὶ τῆς διαφορᾶς καὶ τοὐ γένους Ε)

Ἄξιον δὲ ἀπορῆσαι, εἰ ὑπὸ τὴν φωνὴν ὡς γένος ἀνάγονται αί εὶρημέναι [*](18v) πέντε φωναί, τὸ δὲ γένος ὑπὸ ταύτας ἀνάγεται, ἔσται τῶν γενικωτάτων γενῶν γένος, ὅπερ ἄτοπον. φαμὲν οὖν ὅτι οὐχ ὡς πράγματα τὰ γένη ἀνάγεται ὑπὸ ταύτην τὴν διαίρεσιν ἀλλ’ ὡς φωναί, ὡς μέντοι πράγματα τὰ γενικώτατα οὐκέτι ἐπί τι κοινότερον ἀνάγεται.

Τῶν γὰρ κατηγορουμένων τὰ μὲν καθ’ ἑνὸς μόνου λέγεται ὡς τὰ ἄτομα.

Διὰ τούτων δηλοῖ πῶς ἡ ἀποδοθεῖσα τοῦ γένους ὑπογραφὴ χωρίζει αὐτὸ τῶν ἄλλων ἀπάντων.

Καὶ τὸ οὗτος καὶ τὸ τοῦτο.

Καὶ γὰρ ταῦτα μερικὰ ὑπάρχει· καθ’ ἑνὸς γὰρ μόνου λέγεται· δεικνύοντες γάρ φαμεν τοῦτο καὶ ἐκεῖνο καὶ τὸ ἄλλο. καὶ καλῶς οἱ φιλόσοφοι κατὰ τῶν μερικῶν ἤγαγον τὸν λόγον τοῦτον· ταῦτα γὰρ καὶ τῇ δείξει καὶ τῇ αἰσθήσει ὑποπίπτουσιν. ὁ γὰρ καθόλου ἄνθρωπος καὶ τὸ καθόλου ζῷον ταῦτα ἐν τῷ δημιουργῷ ὄντα οὔτε τῇ δείξει οὔτε τῇ αἰσθήσει ὑποπίπτουσι. καλῶς οὖν τὰ καθ’ ἕκαστα ὑπὸ τὴν δεῖξιν ἀνήγαγον, οὐ γὰρ τὰ καθόλου. ἄτομα δὲ λέγεται ταῦτα, ἐπεὶ μὴ τέμνεται μήτε εἰς ὁμοιοειδῆ μήτε εἰς ἀνομοιοειδῆ, ὥσπερ τὰ γένη καὶ τὰ εἴδη, ἀλλ’ ἅμα τῇ τομῇ φθείρεται· τὸ γὰρ ἐν ἐμοὶ ζῷον οὐκ ἔστι κοινόν, ἀλλ’ ἐν ἐμοί περιγέγραπται, ὁμοίως καὶ τὸ λογικόν· καὶ τὸ ἐκ πάντων σύγκριμα ὁ ἄνθρωπος περιώρισται.

Καὶ τὰ συμβεβηκότα κοινῶς, ἀλλὰ μὴ ἰδίως τινί.

Οἶον ἡ λευκότης καὶ ἡ μελανία· τὰ γὰρ μερικὰ οὐ κατὰ πλειόνων λέγεται, οἷον ἡ ἐν τῷδε τῷ σώματι λευκότης ἢ ἡ ἐν τῷ Ὀδυσσεῖ οὐλή, [*](1 γένος] μέρος Ε 2 τὸ δὲ γένος—ἀνάγεται eicias ταύτας] ταύτην F 2. 3 ἔστι τὸ γενικώτατον γένος E: ἔσται τῶν γενικωτάτων γένος V 3 τὰ om. p 5 ἐπί τι EFVp: εἰς D: ὑπό τι Μ 6. 7 μόνου λέγεται EF: μόνου κατηγοροῦνται D: λέγεται μόνου Porph. p 8 παραδοθεῖσα Ε 9 πάντων FMV 10 οὕτος ex οὕτως corr. E 1 1 καὶ γὰρ ταῦτα μερικὰ ὑπάρχει. τὰ δὲ κατὰ πλειόνων ὡς τὰ γένη καὶ τὰ εἴδη καὶ αἳ διαφοραὶ καὶ τὰ ἴδια. καὶ γὰρ καὶ ταῦτα μερικὰ ὑπάρχει D καὶ ταῦτα γὰρ V: καὶ γὰρ καὶ ταῦτα p ὑπάρχει] ὑπάρχουσι Ε: εἰσὶ V λέγεται Mp: λέγονται DEFV 12 καὶ (post τοῦτο)] ἢ M: om. V καὶ καλῶς] καλῶς οὖν M 13 μερικῶν] μερῶν M 14. 15 ὁ γὰρ καθόλου . . . ὑποπίπτουσιν in mrg. suppl. D 14 ὁ γὰρ Dp: οὐ γὰρ EF: οὐ γὰρ ὁ MV καὶ (alterum) DYp: οὐδὲ Ε: οὔτε FM 15 ταῦτα DF: ταῦτα γὰρ EMV: καὶ τὰ λοιπὰ τῶν καθόλου p 15. 16 οὔτε ὑποπίπτ. τῇ αἰσθ. colloc. V 17 μὴ] οὐ p μήτε] εἴτε M: οὔτε p: om. V 17. 18 ὁμοιοειδῆ DF: ὁμοειδῆ EMVp 18 μήτε] οὔτε p ἀνομοιοειδῆ DEFV: ὁμοιοειδῆ M: ἀνομοειδῆ p ὥσπερ] ὡς D τὰ εἴδη καὶ τὰ γένη colloc. FMV ἀλλ’ om. Ε 20 λογικόν] ἀργικόν (?) E ἐκ] ἓν F ὁ om. E 23 οἷον λευκότης μελανία M: οἷον ἡ λευκ. ἡ μελ. V 24 τῷδε τῷ om. V ἣ ἡ ἐν Fp: ἢ ἐν DE1MV: ἡ ἐν Ε2)

Ἔστι δὲ γένος μὲν οἷον τὸ ζῷον, εἶδος δὲ οἷον ὁ ἄνθρωπος.

Ἐσκιαγραφημένην οἷόν τινα περὶ αὐτῶν ποιεῖται διδασκαλίαν διὰ παρα- δείγματος ἕκαστον ἡμᾶς διδάσκων τῶν πέντε.

Τῶν μὲν οὖν καθ’ ἑνὸς μόνου κατηγορουμένων διαφέρει τὰ γένη τῷ ταῦτα κατὰ πλειόνων ἀποδοθέντα κατηγορεῖσθαι. |

Διὰ τούτων δείκνυσι πῶς ὁ ἀποδοθεὶς τοῦ γένους ὁρισμὸς ἤτοι ὑπογραφὴ [*](19r) γραφὴ χωρίζει αὐτὸ τῶν ἄλλων ἀπάντων· κατηγορεῖται μὲν γὰρ καὶ τὸ γένος κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων, ἀλλ’ οὐ τῷ ἀριθμῷ μόνον ἀλλὰ καὶ τῷ εἴδει, τὸ δὲ εἶδος κατὰ διαφερόντων μόνον τῷ ἀριθμῷ. ὥστε δεῖ ποιεῖσθαι ἑκάστης φωνῆς τὸν ὁρισμὸν ἤτοι ὑπογραφὴν οὕτως· ὅτι γένος μέν ἐστι φωνὴ σημαντικὴ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ εἴδει ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορουμένη , διαφορὰ δέ ἐστι σημαντικὴ φωνὴ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ εἴδα ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστι κατηγορουμένη, εἶδος δὲ φωνὴ σημαντικὴ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ ἀριθμῷ ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορουμένη, ἴδιον δὲ ὑπάρχει φωνὴ σημαντικὴ μὴ οὐσιώδης καθ’ ἑνὸς εἴδους κατηγορουμένη, συμβεβηκὸς δὲ πέφυκε φωνὴ σημαντικὴ ἐπουσιώδης κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ εἴδει ἐν τῷ πῶς ἔχον ἐστὶ κατηγορουμένη.

To δὲζῷονγένοςὂνἀνθρώπου καὶβοὸςκαὶἵππου κατη- [*](19v) γορεῖται, οἳ διαφέρουσι καὶ τῷ εἴδει ἀλλ’ οὐ τῷ ἀριθμῷ μόνον.

Ἰστέον δὲ ὅτι τὰ τῷ εἴὸει διαφέροντα ἀλλήλων καὶ τῷ ἀριθμῷ διαφέρει, τὰ δὲ τῷ ἀριθμῷ διαφέροντα οὐκέτι καὶ τῷ εἴδει· οὐδὲ γὰρ ἀντιστρέφει ὁ λόγος. εἰδέναι δὲ δεῖ, ὅτι τὸ ταὐτὸν τριττὸν ὑπάρχει· ἢ γὰρ τῷ γένει ἐστὶ τḍ̔ὐτὸν ἢ τῷ εἴδει ἢ τῷ ἀριθμῷ. καὶ τῷ μὲν γένει ἐστι ταὐτὸν ὡς ἄνθρωπος ἵππος βοῦς (ταῦτα γὰρ τῷ γένε-́ ταὐτὰ ὑπάρχει· ἅπαντα γὰρ ζῷά ἐστι), τῷ δὲ εἴδει ταὐτόν ἐστιν ὡς Θέων καὶ Πλατῶν καὶ Ἀλκιβιάδης (οὗτοι γὰρ οἱ αὐιοὶ καὶ ἓν x(p εἴδει ὑπάρχουσι), τῷ δὲ ἀριθμῷ ταὐτόν ἐστιν ὡς ἄνθρωπος καὶ βροιός, ξίφος καὶ μάχαιρα. εἰ γοῦν τὸ ταὐτὸν τριττὸν ὑπάρχει, ἐξ ἀνάγκης καὶ τὸ ἕτερον τριττὸν ὑπάρ- ὑπάρχει ἢ γὰρ τῷ γένει τινὰ διαφέρει καὶ ἕτερά ἐστιν ἀλλήλων ἢ τῷ εἴδει ἢ τῷ ἀριθμῷ. καὶ τὰ μὲν τῷ γένει διαφέροντα ἀλλήλων πάντως καὶ τῷ εἴδει διαφέρει καὶ τῷ ἀριθμῷ, οἷον τῷ γένει διαφέρει ἀλλήλων ὡς ὁ ἄνθρωπος καὶ τὸ λευκόν (ὁ μὲν γὰρ ἄνθρωπος ζῷον ὑπάρχει, τὸ δὲ λευ- κὸν ποιόν), ἀλλὰ καὶ τῷ εἴδει (ἄλλο γὰρ εἶδος ἀνθρώπου καὶ ἄλλο λευκοῦ· ὁ μὲν γὰρ ἄνθρωπος εἶδός ἐστι τοῦ ζῴου γένους ὄντος, τὸ δὲ λευκὸν εἷ- δός ἐστι τῆς ποιότητος καὶ τοῦ χρώματος), ἀλλὰ δὴ καὶ τιδ ἀριθμῷ· ὁ γὰρ αἰσθητὸς ἄνθρωπος οἷον Σωκράτης ἕτερός ἐστι Πλάτωνος. ὥστε οὖν καλῶς εἰρήκαμεν ὅτι τὰ τῷ γένει ἀλλήλων διαφέροντα καὶ τῷ εἴδει δια- φέρει καὶ τῷ ἀριθμῷ, τὰ δὲ τῷ εἴδει διαφέροντα διαφέοͅε-- μὲν πάντως xto ἀριθμῷ , οὐκέτι δὲ πάντως καὶ τῷ γένει, οἷον ἄνθρωπος ἵππος· ταῦτα γὰρ διαφέρει ἀλλήλων τῷ εἴδει (ἄλλο γὰρ εἶδος ἀνθρώπου καὶ ἄλλο ἵπ- που), ἀλλὰ δὴ καὶ τῷ ἀριθμῷ (ἄλλη γὰρ ὕλη ἀνθρώπου καὶ ἄλλη ἵππου), οὐ μὴν τῷ γένει διαφέρει· ἀμφότερα γὰρ ζῷα ὑπάρχει. τὰ δὲ τῷ ἀριθ- μῷ διαφέροντα οὔτε πάντως τῷ εἴδει οὔτε xdp γένει διαφέρει. διὰ τοῦτο [*](1 καὶ ἵππου καὶ βοὸς coUoc. Ep 2 καὶ om. D εἴδει ἀλλήλων p Porpli. οὐχὶ Porph. μόνω D 3 post ἀριθμῷ add. πάντωςV 3. 4 διαφέρουσι EFMVp 4 οὐδὲ DMV: οὐ EFp f) δὲ DFV: γὰρ EMp 6 ante τῷ γένει et τῷ εἴδει add. ἐν V γένει μὲν colloc. EFVp ἐστὶ (alteram) om. jNI 7 ἵππος |iloi>;D: ŕιππος καὶ κύων καὶ βοῦς EM: ἵππος κύων καὶ βοῦς F: καὶ ἵππος καὶ βοῦς καὶ κύων V: ‘ κύων βοῦς p ιαὑτὰ MV: ταὐτὸν DEFp (cf. v. 0) ὑπάρχει EMVp: εἰσιν D: ὑπάρχουσιν F 8 ζῶον M ἐστι] εἰσί DEp 9 καὶ ἒν V: καὶ ἐν DEF : iv Mp 10 καὶ (ante βροτός) om. F καὶ ξίφος E: ὡς (?) ξίφος M: ἣ to; ξίφος p 11 γοῦν D: οὖν EFMVp 12 διαφέρουσι FV 13 πάντως—ἀλλήλων (14) cm. M 14 6ia!p£pci(prius) D: διαφέρουσι EFVp διαφέρει (alteram) DEVp: διαφέρουσιν F ἀλλήλων ὡς om. V: ὡς om. p IG ποιόν] ποιότης MV ἀλλὰ δὴ καὶ Vp Ι6 ἀνθρ. εIδος colloc. V 18 δὴ om. Ε 19 ὁ σωκρ. p πλάτωνι MV: τοῦ πλάτωνος p 20 τῷ γένει] γένη D 20. 21 διαφέρουσι EFp 21 διαφέρουσι EFV πάντως om. MVp 22 καὶ om. Ε ταῦτα] ταὐτὸν Ε 23 διαφέρουσιν EFMV 24 ἄλλη (prius)] aXXo V ἡ ὕλη F 0ιγ‘ του καὶ ἄλλη ἀνθρ. colloc. EAIVp •2.) καὶ τῷ γένει p διαφέρουσιν EFVp ὑπάρχει EFMp: ἡ (sic) D: εἰσί V 2G οὔτε t(o εἴδει διαὶ οὔτε πάντως τῷ γένει colloc. V διαφέρουσιν EFMV: διαφέρουσιν ἀλλήλων p)

Τῆς δ’ αὗ διαφορᾶς καὶ τῶν κοινῶς συμβεβηκότων διαφερει τὸ γένος.

Τῶν διαφορῶν φησι καὶ τῶν καθόλου συμβεβηκότων διαφέρει τὸ γένος τῷ ταῦτα μὲν ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστιν ἢ πῶς ἔχον κατηγορεῖσθαι, τὸ δὲ γένος ἐν τῷ τί ἐστιν.

Ὣστε τὸ μὲν κατὰ πλειόνων λέγεσθαι τὸ γένος διαστέλλει αὐτὸ ἀπὸ τῶν καθ’ ἑνὸς μόνου τῶν ἀτόμων κατηγορουμένων.

Ἐν συντόμῳ δείκνυσι πῶς ἕκαστον τῶν παραληφθέντων πρὸς τὴν τοῦ γένους ὑπογραφὴν δεόντως εἴληπται.

Ἃ οὐκ ἐν τῷ τί ἐστιν ἀλλ’ ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστιν ἢ πῶς ἔχον ἐστὶ κατηγορεῖται.

Ἡ δὲ διαφορὰ καὶ τὰ συμβεβηκότα οὐ μόνον ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστι κατηγοροῦνται, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ πῶς ἔχον ἐστίν· ἐρωτηθέντες γὰρ πῶς ἔχει Σωκράτης ἀποκρινόμεθα ἢ ὑγιαίνει ἢ νοσεῖ· αἱ γὰρ ἄλλαι διαφοραὶ πρὸς τοῖς συμβεβηκόσιν εἰσὶν οἷον τὸ σιμὸν καὶ τὸ γρυπὸν καὶ τὸ φαλακρόν.

Τὸ δὲ ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι χωρίζει ἀπὸ τῶν διαφορῶν [*](19v) καὶ τῶν κοινῶς συμβεβηκότων, ἃ οὐκ ἐν τῷ τί ἐστιν, ἀλλ’ ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστιν ἢ πῶς ἔχον ἐστὶ κατηγορεῖται ἕκαστον ὧν κατηγορεῖται.

Ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστιν ἡ διαφορὰ κατηγορεῖται, ἐν δὲ τῷ πῶς ἔχον τὰ κοινῇ συμβεβηκότα. φασὶ δέ τινε.ς ὅτι εἰπὼν ἢ πῶς ἔχον περιέλαβε καὶ τὰ ἰδίως τινὶ συμβεβηκότα. λέγομεν οὖν ὅτι εἰ καὶ ἐν τῷ πῶς ἔχον ἐστὶ κατηγορεῖται καὶ αὐτά, ἀλλ’ ὅμως τῶν καθ᾿ ἑνός ἐστι κατηγορουμένων· ἐκείνων δὲ ἄνω ἐχώρισε τὸ γένος εἰρηκὼς τὸ μὲν κατὰ πλειόνων λέγεσθαι γεσθαι τὸ γένος διαστέλλει αὐτὸ ἀπὸ ἀπὸ τῶν καθ᾿ ἑνὸς μόνου τῶν ἀτόμων κατηγορουμένων.

οὐδὲν ἄρα περιττὸν οὐδὲ ἐλλεῖπον περιέχει ἡ τοῦ γένους ῥηθεῖσα ὑπογραφὴ τῆς ἐννοίας.

Οἱ ὁρισμοὶ βούλονται καὶ μόνῳ ἐφαρμόζειν τῷ πράγματι καὶ ὅλον αὐτὸ περιλαμβάνειν· διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ὁρισμοὶ λέγονται, ὡς περιλαμβάνοντες τὸ ὁριστὸν ἀπὸ τῶν ἐν τοῖς χωρίοις ὅρων μετειλημμένοι. κακύνονται δὲ οἱ ὁρισμοὶ κατὰ δύο τρόπους, ἢ περιττεύοντες ἢ ἐλλείποντες· καλῶς γὰρ εἴρηται τοῖς φιλοσόφοις, ὅτι ἑκάστη συμμετρία μία τις οὖσα δύο ἔχει ἀμετρίας παρακειμένας· οὕτω γὰρ καὶ ἡ δικαιοσύνη μία μέν τις ὑπάρχει ἀρετή, παράκειται δὲ αὐτῇ ἡ μειονεξία καὶ ἡ πλεονεξία· καὶ μειονέκτης μέν ἐστιν ὁ ἧττον τοῦ δέοντος ἑαυτῷ τι περιποιῶν, πλεονέκτης δὲ ὁ πλέον τοῦ δέοντος. καὶ πάλιν ἡ σωφροσύνη ἀρετὴ ὑπάρχει, παράκειται δὲ αὐτῇ ἥ τε ἠλιθιότης καὶ ἡ ἀκολασία· καὶ ἠλίθιος μέν ἐστιν ὁ ἧττον ‘κινούμενος [*](2 κοινῶς DEM: κοινὴ F Porph.: κοινῶν Vp 3 ἡ πῶς ἔχον ἐστὶ om. D: post κατηγ. transp. F ἐστι (post ἔχον) MV: om. EFp 5 ἀλλ’ ἐν τῶ ὁποῖον Μ: καὶ ἐν τῶ ὁποῖον V 6 κοίτη DF: κοινῶς EVp: om. M δέ τινες FMVp: τινὲς D: δὲ Ε ἢ om. M 7 τινὶ om. F συμβ. τινί colloc. V εἰ καὶ FVp: καὶ εἰ Ε: εἰ M: om. D 8 αὐτὸ M 10 μόνου om. D μόνου καὶ p 14 ante οἱ ὁρισμοὶ add. καλῶς εἶπε τῆς ἐννοίας ὅτι αἱ ὑπογραφαὶ ἀπὸ τῶν ἐννοιῶν λαμβάνονται καὶ τῶν συμβεβηκότων· ταῦτα γὰρ μόνα (sic) τὴν ἔννοιαν οὐ τὴν φύσιν τοῦ ὑποκειμένου σημαίνουσιν, tum rubro καὶ ἄλλως D καλῶς οἱ ὁρισμοὶ V 16 ὁριστὸν] ὁριστικὸν Ε: ἀόριστον M μετειλημμένον M 16. 17 κακύνονται M: γίνονται DFp: καὶ κακύνονται E: κακίζονται V (cf. p. 08, 23) 17 post ὁρισμοὶ add. ἀσύμμετροι p 19 περικειμένας D1M καὶ ἡ om. M μέν om. D 21 ἑαυτῶ τι FVp: ἐν αὐτῶ τι D: αὐτῶ τι E: τι ἑαυτῶ M 22 καὶ πάλιν] ἀλλὰ μὴν V post πάλιν add. ἡ ἀνδρεία ἀρετὴ ἀπάρχει, παράκειται δὲ αὐτῆ δειλία καὶ θρασύτης ἥ τε δειλία καὶ ἡ θρασύτης Vp) ἀλλὰ καὶ (ἀλλὰ δὴ καὶ Vp) EVp σωφροσύνη in mrg. suppl. et in textu ἀνδρεία del. M ὑπάρχει om. E 23 ἡ om. Ε καὶ ἠλίθιος ·μὲν] ἠλίθιος μὲν γὰρ M: ἠλίθιος μὲν V)

Εἴρηται ὅτι τριττά ἐστι τὰ γένη, τὰ μὲν πρὸ τῶν) πολλῶν τὰ δὲ ἐν [*](1 post κινούμενος add. ἀλλὰ δὴ καὶ ἡ φρόνησις ἀρετή ἐστι, παράκειται δέ αὐτῇ ἥ τε ἀφ·ροσύνη καὶ ἡ ὑπερηφανία p 2 ἐστιν om. F ὁ ἄριστος M ὅρος] ὁρισμὸς p ὁ] ὡς F 5 ἡ (ante ἔλλειψις) om. EM 6 post μὲν et ἐλλείποντες δὲ add. τῆ λέξει Μ 6. 7 τὰ πρ. περιττεύειν ποιοῦσι transp. M 6. 7 τὰ πράγματα MV: τὸ πρᾶγμα DEF: om. p 8 post θνητόν add. νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν D οὗτος] οὕτως 10 πάντων EFM: ζώων D: ἀπάντων Vp 9 ἐλλεῖπον Ε 10 μόνος M γὰρ] δὲ D ζῶον θνητόν om. M 11 ὁ ἵππος καὶ ὁ κύων D: ἵππος καὶ κύων EFMp: ἵππος καὶ ὁ κύων V περιττεύων MVp: τὸ περιττεῦον DF: περιττεῦον Ε 12 ζῶον p: ἄνθρωπος ἐστὶ ζῶον V: om. DEFM 13 πάντας τοὺς ἀνθρ. EM: ἀνθρ. πάντας V περιλαμβ.] λαμβάνει V 14 σύνθετα V στενοῦνται DMV 1.5 πλέον DFM: πλείονα EVp ἐκτείνεται MVp: ἐντείνεται DEF 16 καὶ (post δὴ) D: EFMVp ὄντα post ἀρχῆς transp. F 17 ἐκφέρεται D 17.18 τῷ λογικῷ] τὸ (ex τῶ corr.) λογικὸν V 18 ζῶον ex ζώω corr. F 19 ἐλάττωνα M προστεθῆ] προστεθεῖ F 20 γίνεται MVp: λέγεται DEF μὲν ἐλλείπ. colloc. Ε ἐλλιπόντες D1 post ὁρισμοὶ add. τῶ λόγω M τὰ πράγματα p: τὸ πρᾶγμα codd. (cf. v. 6) περισσεύειν (sed v. 21 περιττεύοντες) V 21 τῶ λόγω ποιοῦσιν M ποιοῦσιν om. p post ἐλλείπειν add. τὸ πρᾶγμα M ἐπισημαινόμενος Vp 22 ὁ ἀποδοθεὶς τ. γ. ὁ ὁρισμὸς (sed prius ὁ superscr. m.2) D ἡ ὑπογραφὴ p τῶν δύο τούτων p 23 τῶν om. M 23. 24 οὕτε γὰρ περιττεύων ποιεῖ ἐλλείπειν τὸ πρᾶγμα οὔτε ἐλλείπων περιττεύειν p post ἐλλείπει add. τῆς ἐννοίας M 2.3 εἴρηται δ’ E τριττά Fp: περιττά DV: τρία ΕΜ τὰ (ante γένη) om. M ἐν] ἐπὶ V)

Περὶ εἴδους.

lo δὲε4̓͂ὸος λέγεται μὲν καὶ ἐπὶ τῆς ἑκάστου μορφῆς.

Πεπλήρωται ὁ περὶ τοῦ γένους λέγος. δευτέραν οὖν τάσιν ἔχουσιν ἐν τούτοις αἱ διαφοραί· ἀλλ ἐπειδήπερ τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος πρός τι καὶ ἅμα ὑφίσταται καὶ ἅμα νοεῖται, διὰ τοῦτο τὸ εἶδος τῆς διαφορᾶς προέταξεν. οὐ διὰ τὴν φυσικὴν τάξιν ἀλλὰ διὰ τὴν ὃιδασὶίλικr̀ιὶ ἀκολουθίαν, καὶ ὅτι ἐν τῇ τοὺ γένους διδασκαλίᾳ ἐμνημόνευσε τοῦ εἴδους, καὶ ἔδει μὴ ἐπὶ πολὺν χρόνον τούτου ἀνεννόητον εἶναι τὸν ἀκροατήν. τῷ δὲ εἰωθότι καὶ νῦν κανόνι χρώμενος ἀπαριθμεῖται πρότερον τά σημαινόμενα τοῦ εἴδους πάντα, εἶθ’ οὕτως προσδιορίζεται περὶ ποίου ποιεῖται τὸν λόγον· εἰσὶ γὰρ ἕτερα σ hυαινόμενα τοῦ εἴδους, περὶ ὧν οὐ πρόκειται λέγειν, ἀλλ’ ἐκεῖνα μεὶται τοῦ εP̀οους τὰ σημαινόμενα τὰ πρὸς τὴν λογικὴν ἁρμόζοντα πραγματείαν. λέγει οὖν ὅτι διττὸν ὑπάρχει τὸ σημαινόμενον τοῦ εἴδους· εἶδος μὲν γὰρ λέγεται καὶ ἡ ἑκάστου μορφή, καθ’ ὃ σημαινόμενον λέγομεν [*](1 τὰ δὲ ἐπὶ τ. π. DFp: τὰ δὲ μετὰ τὰ πολλὰ M: τὰ δὲ ἐν τοῖς πολλοῖς V: om. E καλοῦνται I)F 2 διανοία ἰόντα M 3 περὶ γενῶν cicias οὕτε πρὸ τῶν πολ- λῶν EY: οὔτε περὶ τῶν πολλῶν F οὔτε ἐν τοῖς π. (περὶ τῶν om.) V 4 ἀλλὰ- πολλοῖς om. E ἐπὶ τοῖς πολλοῖς] μετὰ τὰ πολλὰ M περὶ (ante τῶν ἐννοημ.) um. Ε 5 τοίνυν] οὑν M ἡ ὑπογραφὴ MV ti δὲ] γὰρ V 8 διάννοιαν F ἀναλογιζόμεθα λέγοντες p 1) ὁ (priu.s) om. V post οὖν add. ὅτι expuux. E 10. 1Ι ἡ ὑπογραφὴ τοῦ γένους M 12 tit. om. Ε Ι3 δὲ om. D 1-1 πεπλή- ρωτ- αἰ καὶ E οὖν om. V 14. l.j ἐν τούτοις ante κεχουσιν transp. Μ: post διαφο- Pαί V 15 ἐπειδὴ περὶ Κ καὶ (ante τὸ εἶδος) om. F πρὸς τί ἐστι D; an πρός τι ὄντα? 16 τῶν διαφορῶν MVp 17 ante οὐ add. καὶ ΕF; οὐ-ἀκ͂ολο)̀θίαν eicias ἀλλὰ διδασκ. (διὰ τὴν om.) D διδασκ. ἀκολουθίαν] διδασκαλίαν Ε 18 καὶ τοῦ εἴδους p 19 τούτου om. E: post ἀνεννόητον transp. p 20. 21 χρησά- μ· ἕνος πρῶτον ἀπαριθ. τὸν λόγον (ἵ ρότερον—ποιεῖται om.) Y 21 προδιορ. D εἰσὶ γὰρ—πραγμἁτείαν (24) eicias 23 τοῦ εἰδους περὶ ὦν τὰ σημ. M 23. 24 πραγμα- τείαν ἁρμόζοντα colloc. Ε 25 γὰρ om. D καὶ om. F post σημαινόμενον add. λέγομεν πρῶτον εἶδος ἄξιον τυραννίδος, ἤτοι καθ’ ὃ D)

Τὸ δὲ εἶδος λέγεται μὲν καὶ ἐπὶ τῆς ἐκάστου μορφῆς.

Ὥσπερ καὶ ἐπὶ τοῦ γένους πρὶν διδάξαι τί ποτέ ἐστι γένος ἢ ποῖόν ἐστι, τὴν ὁμωνυμίαν αὐτοῦ διεστείλατο καὶ πρῶτον περὶ ὧν οὐ προέκειτο αὐτῷ ἐδίδασκε σημανομένων τοῦ γένους, εἶθ’ οὕτως περὶ τοὺ προκειμένου, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐνταῦθα τὴν ὁμωνυμίαν πρότερον διαστέλλεται, εἶθ οὕτως τί ἐστιν εἶδος λέγει καὶ ποῖον αὐτοῦ τὸ σημαινόμενον.

Λέγεται δὲ εἶδος καὶ τὸ ταττόμενον ὑπὸ τὸ ἀποδοθὲν γένος, καθ’ ὃ εἰώθαμεν λέγειν τὸν μὲν ἄνθρωπον εἶδος τοῦ ζῳου γένους ὄντος τοῦ ζῴου, τὸ δὲ λευκὸν τοῦ χρώματος εἶδος, τὸ δὲ τρίγωνον τοῦ σχήματος εἰδος.

Εἰρηκὼς τὰ σημαινόμενα τοῦ εἴδους καὶ περὶ οὗ πρόκειται αὐτῷ λέγειν, γειν, νῦν παραδείγματι τὸ προκείμενον τοῦ εἴδους σημαινόμενον διδάσκει, πῶς ὑπὸ τὸ γένος ἀνάγεται τὸ εἶδος. λαμβάνει γὰρ τὸ τρίγωνον καὶ τὸ σχῆμα, τὸ μὲν σχῆμα ὡς γένος τὸ δὲ τρίγωνον ὡς εἶδος. ἐπιλαμβάνονται δέ τινες αὐτοῦ ὡς μὴ κυρίως εἰρηκότος τὸ σχῆμα τοῦ τριγώνου γένος ἢ τὸ τρίγωνον τοῦ σχήματος εἶδος. ἐν οἷς γὰρ πρῶτόν τι καὶ δεύτερόν φασι, τούτων τὸ κοινῶς κατηγορούμενον γένος οὐκ ἔστι· τὸ δὲ τρίγωνον [*](1 οὖσα om. EV 2 μόνῳ om. Ep 3 διάφορα DFp: διαφέρουσιν E: διαφέρει MV (cf. p. 70,25) τούτου EMp οὕτως ἔχει colloc. EM ἐπὶ] τὰ ὑπὸ E 4 τοῦ εἴδους) Ep: om. DFMV διαφέρει DMV 6 ταῦτα] ταύτῃ E μόνῃ τῇ σχέσει colloc. Ε 7 διαφέρουσιν Ε ἐστιν] εἰσιν p ἄρχεσθαι Ε πάλιν om. Ε 8 γνωριμωτάτου (?) F 9 τὸ ἐπὶ DEM: τὸ ἀπὸ F: ἀπὸ Vp 10 τὸ ex ὤν cotr. D: τὰ Mp: om. V 12 τὸ δὲ εἶδος—σημαινόμενον (v. 17) eicias; cf. p. 69, 19 sq. 13 καὶ D: om. EFMVp τὸ γένος EV ὁποῖον V 14 πρῶτον] πρότερον V: om. F 15 σημαίνων Ε1 16 διαστέλλει E 16 17 εἶθ’ οὕτως] μετά δὲ ταῦτα V 17 τί] ποῖόν p λέγει τί ἐστιν εἶδ. colloc. Ε ὁποῖον V αὐτῶ M 18 δὲ om. Ε 19 μὲν om. D 22 τὸ σημαινόμενον F 23 ὡς ἐν παραδ. p 24 τὸ εἶδος eicias 26 αὐτοῦ] αὐτὸ Ε 27 γάρ om. P 28 φασι] φαμεν V: (post κατηγορ. transp.) D οὐκ ἔστι γένος colloc. FMV)

<Εἰ δὲ καὶ τὸ γένος ἀποδιδόντες>.

Εἰ δέ <φησι> καὶ τὸ γένος ἀποδιδόντες τοῦ εἴδους ἐμεμνήμεθα εἰπόντες τὸ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ εἴδει ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορούμενον καὶ τὸ εἶδος ὁριζόμενοι πάλιν γένους ἐμεμνήμεθα φάσκοντες εἶδός ἐστι τὸ ὑπὸ τὸ ἀποδοθὲν γένος, μηδεὶς μέμφοιτο. κατὰ ἀλήθειαν γὰρ ταῦτα λέγων ὁ Πορφύριος νομίζεται τῇ διαλλήλῳ δείξει κεχρῆσθαι. ἡ δὲ διάλληλος δεῖξις διαβέβληται παρὰ τοῖς φιλοσόφοις ὡς τὰ αὐτὰ καὶ πρῶτα ποιοῦσα καὶ δεύτερα καὶ ἀμείβουσα τὴν τάξιν τῶν προτάσεων καὶ τῶν συμπερασμάτων· ποιεῖ γὰρ τὸ μὲν δεύτερον πρῶτον καὶ τὸ πρῶτον δεύτερον, καὶ τὰ αὐτὰ τῶν αὐτῶν σαφέστερά τε ποιεῖ καὶ ἀσαφέστερα. οἷον ἐὰν εἴπῃ μοί τις, ὅτι ἡ ψυχὴ ἀθάνατος, λέγω ὅτι ναί· πῶς; ὅτι ἡ ψυχὴ αὐτοκίνητος, τὸ αὐτοκίνητον ἀεικίνητον, τὸ ἀεικίνητον ἀθάνατον, ἡ ψυχὴ ἄρα ἀθάνατος. ἐὰν δὲ εἴπῃ μοι, πόθεν δῆλον ὅτι αὐτοκίνητος ἡ ψυχή; εἶτα τοῦτο δεῖξαι βουλόμενος εἴπω, ὅτι ἡ ψυχὴ ἀθάνατος, τὸ ἀθάνατον ἀεικίνητον, τὸ ἀεὶ κίνητον αὐτοκίνητον, ἡ ψυχὴ ἄρα αὐτοκίνητος· ἡ τοιαύτη διάλληλος λέγεται ται δεῖξις. βουλόμενος γὰρ δεῖξαι ὅτι ἡ ψυχὴ ἀθάνατος ἔλαβον τὸ αὐτοκίντον πρῶτον, συνεπέρανα δὲ τὸ ἀθάνατον, βουλόμενος δὲ πάλιν δεῖξαι ὅτι ἡ ψυχὴ αὐτοκίνητος ἔλαβον πρῶιον τὸ ὕστερον λεχθὲν τὸ ἀθάνατον καὶ συνεπέρανα ὅτι αὐτοκίνητος, τὸ πρῶτον ὕστερον ποιήσας. ὥστε διάλληλος δεῖξίς ἐστιν ἡ τὰς προτάσεις συμπεράσματα ποιοῦσα καὶ πάλιν τὰ συμπεράσματα προτάσεις, ὅθεν καὶ διαβέβληται· πάσα γὰρ ἀπόδειξις τὰς μὲν προτάσεις σαφεῖς καὶ ὁμολογουμένας λαμβάνει, τὸ δὲ συμπέρασμα [*](1 ἤδη DV: ἢ Ep: εἴδη Μ 2 εἶναι αὐτοῦ colloc. p φύσει D: τῇ φύσει p: om. EMV 3 εἶπεν post. σχῆμα transp. D εἶναι om. V τριγώτου] τετραγώτου p 4 lemma et φησι (post, εἰ δέ) ex editioiie Veneta a. 1545 apposui, nisi quod in ilia editioiie lemma usque ad ἀμφοτέροις (Porph. p. 4, 9) coutiriuatum est. codices et editio priuceps εἰ δὲ καὶ τὸ γένος—μέμφοιτο (v. 8) lemmatis loco scripta praebeut, ita ut illa plena habeant DEp, ἐμεμνήμεθα (v. 5)—μέμφοιτο omittat M, τοῦ εἴδους (v. 5) — τὸ ἀποδοθὲν γένος (v. 8) omittat V 7 γένους πάλιν colloc. D 8 post ἐστι add. καὶ Ep: om. D μέμφοιτο E: μέμψοιτο DVp 9 ταῦτα λέγων Dp: λέγων Ε: λέγων ταῦτα E 10 τοῖς om. MV 11 καὶ πρῶτα ποιοῦσα καὶ δεύτερα MVp: πρῶτα ποιοῦσα καὶ δεύτερα D: καὶ δεύτερα καὶ πρῶτα ποιοῦσα E 13 τε post ποιεῖ transp. E: om. V 14 εἴπῃ D2EV2p: εἴποι D1MV1 μοι om. V λέγω ὅτι ναί DE: λέγω ναί MV2: λέγων V1: λέγω αὐτῷ ναί p πῶς λέγει M 16 εἴπη D2EVp: εἴποι D1M μοι superscr. D ὅτι πόθεν M: καὶ πόθεν V 18. 19 δεῖξις λέγεται διάλληλος colloc. M: διάλλ. δεῖξις λέγ. V: δεῖξις διάλλ. λέγ. p 19. 22 βουλόμενοι . . . ἐλάβομεν . . . συνεπεράναμεν (utrobique) M 21 αὐτοκίνητος—ἀθάνατον in ras. D 22 ὅτι αὐτοκ.] τὸ αὐτοκίνητον M ποιήσαντες M 23 ἡ τὰς προτάσεις συμπέρασμα ποιοῦσα E: ἡ τὸ συμπέρασμα ποιοῦσα προτάσεις V 23. 24 καὶ πάλιν—προτάσεις om. Ε καὶ πάλιν τὰς προτάσεις συμπέρασμα V: καὶ πάλιν τὰ συμπ. ποιοῦσα προτ. p)

εἶδός ἐστι τὸ ταττόμενον ὑπὸ τὸ γένος καὶ οὗ τὸ γένος ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται.

Δύο ὑπογραφὰς ἀποδίδωσι τοῦ εἴδους, τῷ μὲν ὑποκειμένῳ τὰς αὐτάς (ἀμφότεραι γὰρ κατὰ πλειόνων κατηγοροῦνται), τῇ σχέσει δὲ διαφόρους, ὡς ἡ ἀνάβασις καὶ ἡ κατάβασις τῷ μὲν ὑποκειμένῳ μία οὖσαι τῇ σχέσει διάφοροί εἰσιν· ἄνωθεν γὰρ ἀρχόμενοι κατάβασιν αὐτὴν λέγομεν, κάτωθεν δὲ ἀνάβασιν. ὡσαύτως ἰαὶ ἐνταῦθα σχέσεις εἰσὶ δύο, τοὐ τε εἴδους πρὸς τὸ γένος, καθὸ ὑπ’ αὐτό ἐστι, καὶ τοῦ γένους πρὸς τὸ εἶδος, καθὸ περι- εκτικὸν αὐτοῦ ἐστι. καὶ ἔοικεν ἡ σχέσις ἡ ἀπὸ τοῦ γένους ἐπὶ τὸ εἶδος καταβάσει, ἡ δ’ ἀπὸ τοῦ εἴδους ἐπὶ τὸ γένος ἀναβάσει. καὶ αὗται μὲν ὁλοσχερέστεραι ὑπογραφαί· ἑξῆς δὲ μετὰ ταῦτα τὴν τελείαν ὑπογραφὴν ἀποδίδωσι τὴν ἀπὸ τῆς διαιρέσεως τῶν φωνῶν ληφθεῖσαν ὅτι εἶδός ἐστι τὸ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ ἀριθμῷ ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορούμενον.

Ἄξιον δὲ ζητῆσαι, δι’ ἣν αἰτίαν καὶ ἐπὶ τοῦ εἴδους ὑπογραφῇ ὁ Πορφύριος κέχρηται· οὐκέτι γὰρ χώραν ἔχει ἡ ῥηθεῖσα ἐπὶ τοῦ γένους αἰτία· ἔχει γὰρ τὸ εἶδος γένος. ῥητέον τοίνυν τὴν ἀκριβεστάτην καὶ κοινὴν αἰτὸ [*](1 εἶδος παρέλ. colloc. V ἔμπαλιν] πάλιν p τῆ] τῶ E 2 ἀπελογίσατο D1p 4 περὶ τοῦ γένους M καὶ (post μνημον.) om. Μ 5 περὶ εἴδους λέγοντα D: περὶ εἴδους λέγοντος Ε: περὶ τοῦ εἴδους λέγοντα Mp: τοῦ εἴδους διδάσκοντα V 5 μνησθῆναι] μνημονεῦσαι M 6 νοῆται p 8 πᾶσα D: ἦν V: om. EMp τὸν] ἐν τῆ M: τῶν V 9 διδασκαλία ποιούμενον om.) M μεμνῆσθαι Μ 13 δύο om. V ἀποδίδ. ὑπογρ. colloc V 14 ἀμφότερα D κατηγορεῖται DE1 διαφόρους DV: διαφέρουσιν Ep: διαφέρει M 15 καὶ κατάβασις E οὖσι Mp: οὖσα DEV τῆ δὲ σχέσει Mp: τῆ σχέσει δὲ V 16 διάφοροί εἰσιν] διάφορός ἐστιν DM: διάφορά ἐστιν E: διάφορος V: διάφοροι p ἀρχομένω V post αὐτὴν add. εἶναι V 17 post ὡσαύτως add. δὲ MV καὶ om. V 18 καθὸ ὐπ’ αὐτό ἐστι om M καθὸ] καθὰ p (utrobique) 20 ἡ δ’ ἀπὸ τοῦ γένους ἐπὶ τὸ εἶδος (ut in superiore V.) E μὲν om. E 21 μετὰ ταῦτα om. p (recte) ἀπογραφὴν E 23. 24 ἐν τῶ τί ἐστι κατ. om. V κατηγορουμέννω Ε 25 ἐστι D καὶ om. V 26 ῥηθεῖσα post γένους transp. MVp 27 τοίνον] οὖν M post τοίνυν add. καὶ Ep)

Εἰδός ἐστι τὸ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ ἀριθμῷ.

Ἑτέραν ὑπογραφὴν ἀποδίδωσι τοῦ εἴδους, ὁμοίαν τῇ προλεχθείσῃ τῇ ἀπὸ τοῦ γένους ἀποδοθείσῃ.

Ἀλλ᾿ αὕτη μὲν ἡ ἀπόδοσις τοῦ εἰδικωτάτου ἂν εἴη καὶ ὅ ἐστι μόνον εἶδος, αἱ δ’ ἄλλαι εἶεν ἂν καὶ τῶν μὴ εἰδικωτάτων.

Αὕτη ἡ ὑστέρα, φησίν, ἀποδοθεῖσα τοῦ εἴδους ὑπογραφὴ οὐ παντὶ ἐφαρμόζει ἀλλὰ μόνοις τοῖς εἰδικωτάτοις. ἵνα δὲ μάθωμεν τίνα ἐστὶ τὰ εἰδικώτατα εἴδη, κέχρηται διαιρέσει τοιαύτῃ· τῆς οὐσίας τὸ μέν ἐστι σῶμα τὸ δὲ ἀσώματον, καὶ τοὐ σώματος τὸ μέν ἐστιν ἔμψυχον τὸ δὲ ἄψυχον, καὶ τοὐ ἐμψύχου τὸ μὲν ζῷον τὸ δὲ φυτὸν τὸ δὲ ζωόφυτον (τὸ μὲν γὰρ φυτὸν τὰς τρεῖς ἔχει δυνάμεις μόνας, τὴν θρεπτικὴν τὴν αὐξητικὴν καὶ [*](22v) τὴν γεννητικήν, τὸ δὲ ζῷον πρὸς ταύταις ἔχει καὶ τὴν αἰσθητικὴν δύναμιν καὶ τὴν μεταβατικὴν τὴν ἀπὸ τόπου εἰς τόπον· τὸ οὖν ζωόφυτον μέσον ἐστὶν ἀμφοτέρων, ἔχει γὰρ πρὸς ταῖς τρισὶ δυνάμεσι καὶ τὴν ἁπτικὴν αἴσθησιν, οὐκέτι μέντοι ἀπὸ τόπου ἐπὶ τόπον ἀμείβει, οἷά ἐστι τὰ ὄστρεα καὶ οἱ σπόγγοι· προσπεφύκασι μὲν γὰρ ταῖς πέτραις, προσιόντος δέ τινος [*](1 πράγματος Ε εἰσὶν] ἐστὶν Ε1 2 τὸ δὲ γένος E: τὰ γὰρ γένη Μ φύσιν ἀφωρισμένην colloc. V 3. 4 θεωρεῖται—ποιῷ καὶ om. Ε 4 καὶ (post γὰρ) om. Mp ἐν τῷ ποσῷ καὶ ἐν τῇ οὐσίᾳ colloc. V ποιῷ καὶ ἐν τῷ ποσῷ colloc. p 4. 5 καὶ ταῖς λοιπαῖς D: καὶ ἐν πάσαις ταῖς λοιπαῖς M et, ut videtur, Ε: καὶ ἐν ταῖς λοιπαῖς Vp 5 καὶ (ante γένη) om. V 6 πράγματα ἀλλά oin. EM 6. 7 πραγμάτων] πράγματος E 6. 7 ὡς εἴρηται ante οἱ ὁρισμοὶ transp. E: post εἰσὶν V: om. M 7 ὁρισμοί D: om. EMVp 8 ἀποδοῦναι] ποιεῖν M 9 lemma εἶδος—ἀριθμῷ post ἀποδοθείσῃ transpositum cum posteriore coniunx. D: om. Ep 10 ἑτέραν οὖν Ep 11 ἀπὸ] ἐπὶ V 12 ἡ ἀπόδοσις om. p ἀπόδοσις ἥτις V 12. 13 καὶ ὅ—εἶδος om. Ep 14 ἡ om. M ἀποδοθεῖσα τῆ τ. εἴδ. ὑπογραφὴ Ε παντὶ εἴδει Vp 15 δὲ om. M 16 χρῆται M 18 τὸ δὲ φυτὸν post ζωόφυτον. transp. p 19 post δυνάμεις ταύτας M: ante δυνάμεις Vp μόνον p 19.20 τὴν (ter) om. MVp 19 καὶ om. MVp 20 post γεννητικήν add. τοῦ ὁμοίου E (fort, recte, cf. p. 79, 6) ἔχει πρὸς ταύταις colloc. V τὴν (ante αἰσθ.) Mp: om. DEV 21 εἰς] ἐπὶ M 22 ἀμφοτέροις V γὰρ om. V 23 οὐκέτι] οὑ Ε ἀπὸ τόπου ἐπὶ τ. DE: ἐκ. τ. ἐπὶ τ. Mp: ἐκ τοῦ τ. εἰς τ. V ἀμοίβει D ὄστρεια MV 24 μὲν γὰρ DEM: γὰρ V: μὲν p προ·ἰόντος DE1M δὲ] γὰρ V)

Γενέσθω δὲ ἐπὶ μιᾶς κατηγορίας σαφὲς τὸ λεγόμενον.

ἐπὶ πασῶν γὰρ τῶν κατηγοριῶν ἐστὶ γένη καὶ εἴδη, ἀλλ’ ἡ μὲν οὐσία γένος ἐστὶ γενικώτατον, ὑπὸ δὲ ταύτην ἐστὶ τὸ σῶμα καὶ ὑπὸ τὸ σῶμα τὸ ἔμψυχον (τοῦτο γὰρ τὸ μέρος ἔλαβε τῆς διαιρέσεως παραλείψας τὸ τοῦ ἀσωμάτου, ἐπειδὴ τὰ αἰσθητὰ ἡμῖν γνωριμώτερα), καὶ ὑπὸ τὸ ἔμψυχον τὸ ζῷον καὶ ὑπὸ τοῦτο τὸ λογικὸν καὶ ὑπὸ τοῦτο ὁ ἄνθρωπος. ἀλλ’ ἔστιν ἡ μὲν οὐσία τὸ γενικώτατον καὶ ὃ μόνον γένος (οὐδὲν γὰρ πρότερον τῆς [*](1 μὲν post συστ. transp. Vp: om. E ἡδέος] ἀπιόντος V 2 ἐστι om. M 3 δὲ (prius) om. V τῶν ἀνθρώπων MVp τὸ (utrobique)] ὁ V μέν ἐστι MVp 4 οὐδεὶς] οὐ δεῖ V λόγος om. V τούτων λόγος colloc. M καθὼς M 5 πρῶτον EMV: πρώτη Dp 6 μέσα] καλούμενα V 6. 7 λέγεται πρὸς ἄλλο καὶ ἄλλο λαμβανόμενα V 7 δέ (prius)] οὗν Vp 9 παραβαμβανόμενα Mp γὰρ om. D 10 μέν ἐστιν D 10. 11 τοῦ ζῴου— γένος δὲ om. E καὶ τὸ ζῷον] τὸ δὲ ζῶον V 11 εἶδος ex γένος corr. D τῶν ἀνθρώπων p 12 post γένος add. φησί EVp: φασί Μ: om. D a verbis οὐ διαφερόντων rursus inc. F 13 σωκράτης, ἀλκιβιάδης DEF 14 post ἄτομον add. τὸ εἶδος, διότι οὐκ εἰς εἴδη τέμνεται Ε ἐπειδὴ DE1Mp: ἐπεὶ δὲ E2FV 15 εἶναι εἰδικώτ. colloc. F 16 ὑπογρ. ὑστέρα] ἑτέρα ὑπογραφή V παντί τῶ εἴδει M 17 μόνον V 18 ἃ καὶ μόνως Μ 19 γινέσθω Porph. 20 καὶ γένη Mp γένος καὶ εἶδος F 21 γένος post ἐστι colloc. FM: om. V ἐστι τὸ σῶμα] τὸ σῶμα F: ἐστὶ σῶμα MV 22 post ἔμψυχον add. σῶμα V γὰρ] δὲ superscr. F1 ante τῆς διαιρ. add. τὸ p 23 γνωριμ. ἡμῖν colloc. p post γνβριμ. add. τὸ ἔμψυχον V 24 καὶ ὁ ὑπὸ τοῦτο ὁ ἄνθρ. Μ 25 post μόνον add. ἐστὶ FMVp post γὰρ add. ἐστι Mp 25 p. 79,1 πρότερον τῆς οὐσίας DEF: ὑπὲρ τὴν οὐσίαν MV: πρότερον οὐσίας p)

Καὶ πᾶν τὸ πρὸ τῶν ἀτόμων προσεχῶς κατηγορούμενον εἶδος ἂν εἴη μόνον, οὐκέτι δὲ καὶ γένος.

Προσεχῶς | ἀντὶ τοῦ εὐθέως καὶ ἀμέσως· ἔστι γὰρ πρὸ τῶν ἀτόμων [*](23r) μῶν καὶ τὸ ζῷον, ἀλλ’ οὐκ ἀμέσως, ἀλλὰ διὰ μέσου τοῦ ἀνθρώπου. ὁ ἄνθρωπος οὖν προσεχῶς ἐστι πρὸ τῶν ἀτόμων καὶ ἔστιν εἶδος μόνον.

Ὥστε ταῦτα δύο ἔχει σχέσεις.

Η οὐσία μίαν ἔχει σχέσιν τὴν πρὸς τὰ μετ’ αὐτήν·· ἰὴν γὰρ πρὸς [*](1 post μόνον add. ἐστὶ M οὐδὲν] οὐδὲ M 2 ἐν -Co καθόλου M 3 τοὐ ἐμφύχου—γένος δὲ (v. 4) post αὐξα| (v. 5) colloc. V 4 ζῷον γὰρ — αἰσθάνεσθαι (v. 11) eicias; cf. p. 77,18 sq. 5 ante αἰσθήσεως add. τὸ p 6 αὐτῶ DEM 7 ἔμψυχα] ἔμψα D οὐ μέντοι—ἔμψυχά τέ ἐστι (v. 8) iter. Ε καὶ (ante ζῷα) om. MVp ὄστρεα Ep: ὄστρεια DMV (cf. p. 77,23) 8 τέ p: μὲν codd. ἐστι DE (priore loco), MVp: εἰσι Ε (altero l.), F post μετέχει add. καὶ V 9 προϊόντος EF συστέλλεται V ἥδονται] ἥδεται F: εἴδεται V; ex Elia conicias ἐκτείνονται; nisi malis διαχέονται (cf. p. 78.1) 10 καὶ κατὰ μὲν τὸ ἐρ. καὶ τρέφ. τοῖς φυτοῖς ὁμοῖά εἰσι V ἐρριψῶσιθαι Μ1 καὶ (alterum)] τὸ EF καὶ τρέφεσθαι post αἰσθάνεσθαι (11) transp. p 11 κατά τι δὲ — αἰσθάνεσθαι om. EF τὸ (ante αἰσθ.) om. V αἰσθ. δηλονότι τοῖς ζώοις MV τὸ ζῷον—τοῦ λογικοῦ (12) καὶ suppl. p: om. codd. 12. 13 τὸ λογικὸνἀνθρώπου] quia θνητόν non est species λογικοῦ, conicias τὸ λογικὸν εἶδος μὲν τοῦ ζώου, γένος δὲ τοῦ ἀνθρώπου (cf. p. 78,24 et Porph. p. 4,29) τὸ λογικὸν εἶδος μέν ἐστι ἀνθρ. εἶδος δὲ τ. λογ. colloc. FMV 14 post ἀνθρώπου add. ὁ δὲ ἄνθρωπος εἶδος μὲν τοῦ λογικοῦ, οὐκέτι δὲ γένος σωκράτους ἢ πλάτωνος p 16 εἶδος μὲν p 17 προσεχῶς Mp: τὸ προσεχῶς V: μ. DEF post προσεχῶς add. φησιν Vp 19 οὖν ἄνθρ. colloc. p 19 πρὸ DM: om. EFVp 20 ταῦτα μὲν Porph., quod reponas σχέσεις ἔχει colloc. M 21 ἡ οὐσία F: ἡ δὲ οὐσία DEMVp post σχέσιν add. φημὶ M)