Declamatio 39

οὐχ ὁρᾶτε καὶ νῦν [*](RIV 579) τινας πρὸς τοὺς αὐτῶν χαλεπούς; τίνας | δὴ τῆς ἀδείας δοθείσης νομίζομεν ἔσεσθαι; μὴ γὰρ ἱκανὸν οἴεσθε, ὦ ἄνδρες δικασταί, δεσμὸν εἶναι τὴν φύσιν, ἀλλὰ κρατεῖ μὲν ὡς τὰ πολλά, ὅταν δὲ τὰ νοσήματα τῆς ψυχῆς ἐρρωμενέστερα γένηται, διακόπτεται καὶ ὁ πατὴρ ἄλλο τι φαίνεται τοῦ τῆς ψυχῆς ἀναγκάζοντος πάθους.

εἰ δὲ σοὶ βούλει πεπηγέναι τὸν νόμον ὅν τέθεικας, εἶκε καὶ τῷδε. ὡς φιλονεικῶν γε κἀκεῖνον κινεῖς. κατέγνωκας γὰρ τῆς γυναικός τινα ἀκρασίαν; σὺ δέ, 0) πάτερ, κατέγνωκάς τινα τοῦ παιδὸς μοχθη- ρίαν; ἀλλ’ ὅμως τὸ μέλλον ὑφορώμενος νομοθετεῖς. ἀνεπίφθονον δὴ κἀμὲ τὸ μέλλον ἀξιῶσαι μείζονός τε καὶ ἀπονωτέρας φροντίδος, ἐπεὶ νῦν γε ἡ γυνὴ μάλα ἐπίπονον τοῖς φυλάττουσιν ἔχει. τιμᾷ γὰρ αὕτη νῦν μὲν ἐμέ, νῦν δὲ τοῦτον. οὐ γὰρ ὁμοῦ τὰς ἐξόδους, ὦ ἄνδρες δικασταί, ποιούμεθα. ἀλλὰ σοφόν τι τοῦτο πρὸς τὴν γυναῖκα εὕρηκεν ὁ πατήρ. ἀγοράζει μὲν αὐτὸς οἴκοι μένοντος ἐμοῦ, διατρίβει δὲ οἴκοι περιπατοῦντος [*](1 ἐργασίαν Ma sed ἐξουσίαν suprascr m 2, Cl 2 ἑαυτῶν Ι edd αὐτῶν reliqui libri 3 δὲ post μὴ inser Ma 2 4 οἰ- έσθω HMo 5 κρατεῖν Ma | ταπολλά MaB 7 ἄλλοτι Μο sed in ἀλλ’ ὅτι corr m 2 9 τέθεικας Cl sed ς add m 3 | καὶ Ma sed ὡς suprascr m 2 10 τὴν Η 11 τινα τοῦ παιδὸς scripsi ex HMoMaCl τοῦ παιδός τινα MBLaurl edd | μοχθηρίας Η μοχθηρίαν γα sed μοχθηρ in ras m 2 1.3 δὴ Ma sed ἡ in ras m 2 δὲ Μο | ἀξιῶσαι Ma sed σαι in marg ὃς add m 2 14 φροντίδας Laur | ἐπεὶ Ι sed ἔασον suprascr 15 ἔχειν Ma sed ει suprascr m 2 Cl | τιμᾷ γὰρ αὕτη Re τιμᾶ ταύτῃ Η τιμᾶ θ’ αὕτη Μο τίνα ταύτην Ma sed τιμᾶ in marg m 2 ClMBLaurl Mor 18 ἀγοράζει — 19 ἐμοῦ praemissis verbis ἀγοράζει ἀντὶ τοῦ εἰς ἀγορὰν διατρίβει. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vindob. s. v. p. 14,8 ed. Nauck | γὰρ post μὲν Laurl 19 διατρίβει — 313, 1 ἐμοῦ om Ι)

ἀλλὰ καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦ- το μέντοι προσήκει τόνδε κυρωθῆναι τὸν νόμον, ἴνα παύσηταί ποτε τῇ γυναικὶ παρακαθήμενος ὁ πατὴρ καὶ μεριμνῶν καὶ πονῶν καὶ τῶν κοινῶν ἀμελῶν. εὐθὺς γὰρ αὐτὸν ἀποστήσει τῆς γυναικὸς οὗτος ὁ νόμος ἱκα- νὸς φύλαξ σωφροσύνης καθιστάμενος.

Ὡς ἔδει γε, ὦ ἄνδρες δικασταί, ζῆν ἡμῖν ἔτι τὴν μητέρα, καὶ οὐδὲν ἂν τῶν νῦν τούτων ἐπράττετο. τί γὰρ ἂν ἔδει μοι νόμου τῶν ἐκείνης ὀφθαλμῶν εἰς φρουρὰν ἀποχρώντων; νῦν δέ, ἐπειδὴ τέθνηκεν, εἰς τοῦτο ἥκω καὶ νομοθετῶ καὶ λύω τῷ τε πατρὶ καὶ ἐμαυτῷ τὰ παρόντα πράγματα.