Declamatio 34

ἐν- τεῦθεν οἱ προσιόντες λυπεῖσθαι μάτην πως ἐδόκουν ἐμοὶ ἀγνοοῦντες τὸ ἐκ τούτου κέρδος ἡμῖν. ἐφθέγγετό [*](1 Philem. com. IV 62, 198 M (II 630, 191 K)) [*](1 κατάλλην La | γὰρ om Macar | δαιμονίζεται scripsi e Phi- lemone μερίζεται libri edd χειμάζεται Nauck Mèkabges Greco- Rom. V 239 3 τί HVVaLaB edd | ἔφερέ — 5 ἐχρῆν ad ver- sus comoediae Atticae ἀλλ’ ἔφερέ μοι καὶ κέρδος ἡ νόσος· οὔτε γὰρ | εἰς κόρον ἐδείπνουν οὔτε παντοίοις τότε | ὄψοις ἐχρώμην οὐδ’ ἀναλίσκειν ἐχρῆν revocabat Kockias 1. 1. 6 τὰ om MVa Ferr et γρ in marg Mor 7 ὑπελάμβανον scripsi ex HVLaB et γρ in marg Mor ἐνόμιζον MVa edd scriptura in Cr in- certa 9 παραβάλλοντες HV scriptura in Cr incerta 10 δ’ La | μένων M sed v(2) eras 13 ἐκθεῖναί Mor | ἐφιλο- νείκουν HVLaB om MVa edd scriptura in Cr incerta can- cellavi 14 εἰσιόντες post προσιόντες HVVaLaB et γρ in marg Mor om M edd scriptura in Cr incerta | συλλυπεῖσθαι M | μάτην inserui om libri edd sed „fort. μάτην πως aut την- άλλως“ Re | πῶς Jja 15 γρ τοῦ κέρδους in marg Mor „num τὸ ἐκ τοῦ κέρδους ἡδὺ id est ἐκ τοῦ κέρδους ἡδονήν?“ Re | τού- των Va)

τί ταῦτα, | ἔφην, ὦ παῖ; τί τὴν ἐκείνων ἡμῖν ἀπάτην ἀπει- λεῖς ἡμᾶς σώζειν ἐθέλων; οὐδὲν τῆς ἐκείνων ἡμεῖς δεόμεθα τέχνης. μαγγανείαι καὶ φλήνα- φοι. καὶ λόγῳ τὴν ὑγείαν, οὐ τῇ τέχνῃ πιστοῦν- τᾶι. μισθὸς ἐπὶ τούτοις πολύς. ἂν ἐπ’ ὀλίγον μελλήσῃ τις, οὐ διαφεύγει τὸν ἐκ τῆς ἀπειλῆς θάνατον. φθάνουσι γὰρ τὴν μοῖραν τῇ τέχνῃ. ἐμοὶ παντὸς ἰατροῦ ἀμείνων ἡ νόσος. ταύτῃ μᾶλλον πεπίστευκα. αὕτη με ἀναστήσει ταχὺ τῷ τῆς ἐνδείας λογισμῷ. ὁρᾷς ὡς τὸ τάλαντον αὔξεται, ὡς οὐδαμοῦ δαπανᾶται; τὸ τάλαντον ἀκέραιον ἡμῖν διὰ τὴν νόσον τετήρηται.

ἔλε- γον, ἔπειθον. καὶ τῶν μὲν Ἀσκληπιαδῶν ὑπερεώρα, ἐλάλει δὲ παρακαθήμενος, τί τὸν Ἀσκληπιόν, ὦ πάτερ, καταλελοίπαμεν; πολλοὺς πολλάκις ὁ θεὸς οὗτος ἀνέστησεν. ἐδόκει τί μοι λέγειν, νὴ [*](4 Psalm. 32, 2 5 Soph. Ant. 729 15 Greg. Cypr. antil. p. 150,14sq. 20 cf. t. II 77,21; 424,20. Schol. Pind. Pyth. III 96) [*](1 οὗτος scripsi cum lacobsio Lect αὐτὸς libri edd sed „fort. καὶ αὐτὸς οὗτος“ Re | τί HLa | χρηστὸν] „φθέγξεσθαι aut ποιή- σειν additum mallem“ a Re 2 γρ πάτερ βούλει in marg Mor βούλει om Β 3 διαδραμών scripsi ex HVLaB προσδραμών MVa edd scriptura in Cr incerta 4 περὶ Va 5 αὐτοῦ scripsi ut coni Re αὐτῷ libri edd 9 ὑγίειαν La sed εἰ inser) [*](10 ὧν ἂν ἐπ’ ὀλίγον μέλη τις, οὐ διαφεύγει τὸν ἐκ τῆς ἀπάτης θάνατον; coni lacobs Lect 11 μελλήσῃ Η sed λ(1) eras | τίς HLa Mor 12 τὴν μοῖραν τῇ τέχνη scripsi e B cum lacobsio Lect τῇ μοίρᾳ τὴν τέχνην HVMVaLa edd scriptura in Cr in- certa 13 ἄμεινον CrHV 17 ἡμῖν ἀκέραιον Va 18 voce καὶ des Cr fol 73r, denuo inc voce οὐδὲν p. 132, 17 | μὲν om V)

καὶ πρὸς αὐτὸν ἔλεγον· νῦν ἡμῖν τὸν ἰατρὸν ἀποδέδωκας, ὦ παῖ, νῦν τὸν ἰασόμενον εὕρη- κας. αὐτόματοι πρὸς εὐποιίαν οἱ θεοί, παρακα- λούμενοι δὲ βελτίονες. οὐδὲν τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιζητοῦσιν. οὐ πλοῦτος αὐτοῖς προσφιλής, οὐ κέρδος ἕτερον. μόνην τὴν εὐποιίαν ἔχουσιν. ἐν ταύτῃ πλουτοῦσιν οἱ θεοί. ἴθι γοῦν ἡμῖν αἰ- τήσων ὑγείαν, ὦ παῖ. εὐχὴν εὖξαι τὴν πρέπου- ’σαν. πρόσθες τῇ τῆς ὑγείας εὐχῇ πλοῦτον πο- λὺν καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ κέρδους εὐδαιμονίαν τῇ μετὰ τῆς ὑγείας καὶ χρήστας εὐγνώμονας, μᾶλ- λον δὲ τοῦτο μόνον, εἰ δοκεῖ, πρόσευξαι, τό- κους πλέονας. ἀπὸ γὰρ τούτων ἡ σωτηρία, μᾶλ- λον δέ, τοῦτό μοι ζωή, τοῦτο φῶς. ἂν δ’ ἄρω τὸ τάλαντον μετὰ τῆς ὑγείας, ἄμεινον.

οὕτω μὲν καὶ φρονεῖν καὶ λαλεῖν ὑπελάμβανον, ὁ δὲ | [*](RIV 662) τὸν νεὼν καταλαβὼν ἀπλοῦν μὲν οὐδὲν οὐδὲ δίκαιον [*](5 Cratin. Πλουτ. II 110 M (I 62, 160 K) 11 sq. cf. p. 104, 6 sq.) [*](2 γίγνεται La 4 (??)οικας B | ἰασόμενον scripsi ex HV MVa sed in his duobus ὁ ex α ras corr, B ἰασάμενον La edd I ἐξεύρηκας La 8 ἔχουσι La ἔχουσιν ἐν ἔθει ταύτῃ πλου- τοῦσιν coni Re 9 ἡμῖν inserui ex UVLaB om MVa edd) [*](10 ὑγίειαν La 11 πολύ H 12 γρ τὴν in marg Mor) [*](13 τῆς Va sed ς add m 2 | ὑγιείας La | χρήστας Mor Re) [*](14 εἰ δοκεῖ μόνον La 15 πλείονας VaB 16 ἂν — 17 ἄμεινον praemissis verbis αἴρω τὸ ἀπλῶς λαμβάνω. Λιβάνιος citat Lopad. lex. Vind. p. 17,17 ed. Nauck | ἂν Va sed γρ ἐὰν in marg m 2 | δ’ ἄρω scripsi ἄρω HB Lopad ἄρα VMVa sed in hoc α(2) in ras m 2, La edd sed ἂν δ’ ἄρα „sin autem talentum scil. ὑπάρχῃ vel παραγίγνηται praesto “) coni Re αὔξηται lacobs 17 ὑγιείας La 19 ἀπλοῦν — 130, 1 εὔχεται ad versum comoediae Atticae ἀπλοῦν μὲν οὐδὲν ἢ δίκαιον εὔχεται revocabat Kockius Com. Att. fr. III 673 | οὐδὲ δίκαιον οὐδὲν La)

26. Ὡς δ’ οὖν πάντα καθ’ ἡμῶν εὐξάμενος ἐπανῄει, ἐγὼ δ’ ἤδη τῆς ὑγείας, μᾶλλον δὲ τῆς πενίας ἠρχόμην, ἐλάνθανον γὰρ κατ’ ἐμαυτοῦ τούτῳ τὴν εὐχὴν ἐπι- τρέπων, ὧς δ’ οὖν ἄμεινον ἐδόκουν ἔχειν, προσελθὼν οὗτος ἔφη· τί μὴ τοὺς ἱερέας εὐγνωμονοῦμεν, ὦ πάτερ; τί μὴ τὸ τάλαντον οἱ προφῆται λαμβά- νουσιν; ὁρᾷς ὡς τὴν ὑγείαν ἀπείληφας. γενώ- μεθα καὶ ἡμεῖς περὶ τὸν θεὸν εὐγνώμονες. οὕτω γὰρ συνεθέμην.

μικροῦ μὲν οὖν παρ’ αὐ- τοὺς τοὺς λόγους διαρραγεὶς ᾠχόμην καὶ τὴν ψυχὴν ἐπαφῆκα τοῖς τούτου ῥήμασι καὶ εἴθε γε, ὦ πάντες θεοί, πρὸ τῆς τοῦ ταλάντου καταβολῆς ἐκείμην. μεῖζον γὰρ ἂν εὐτυχῶν ἀπωλλύμην. ἐκέρδησά γε ἂν τῇ τε- λευτῇ τὴν ἀπὸ τῆς εὐχῆς ζημίαν. ὅμως δ’ οὖν ἀνενεγ- κὼν καὶ μόλις ἐν ἐμαυτῷ γενόμενος τί ἄρα, ἔφην, g) [*](2 cf. ad t. VI 246, 20) [*](1 ὑγίειαν La | γὰρ La 2 νῦν B 3 ὑγίειαν La | οἱ om Va 4 τρόπον om HV | ἰατρικὴν La 7 δὲ scripsi e VM VaLaB et γρ in marg Mor δὲ ἤδη H δ’ ἤδη edd 10 οὗ- τος ἔφη in marg Va 2 | ἔφη non post οὗτος, sed post πάτερ B 12 ὧς om B | ὑγίειαν La 15 διαταραχθεὶς B 16 τού- του] τοιούτοις B 17 εἶπον ante θεοὶ B 18 „num ἄν ἄνευ εὐχῶν ἀπωλλύμην an ἂν εὐχῆς ἀποτυχὼν vel ἂν εὐχῶν οὐ τυχὼν ἀπωλλύμην“ Re ἄμεινον γὰρ ἂν ἄνευ τῶν εὐχῶν ἀπωλλύμην lacobs Lect 19 ἀνενεγκὼν scripsi ex HVVaLa ut e Par 3017 scribendum coni Boissonadius Eunap. II 342 ἐνενεγκὼν Β ἐνεγκὼν Μ sed ἀν’ ante ἑ inser et ὑπομείνας suprascr et γρ ἀν- ενεγκὼν αὐτὸν ἐπανακληθεὶς in marg y, edd 20 ἐπ’ Va | ἑαυτῷ HV et e Par 3017 Boissonade l. l. ἐμαυτοῦ Cobet Misc 146)

Ἐγὼ μὲν οὕτω πως ἀποσείεσθαι τοὺς ἱερέας ἐδόκουν διὰ τῶν πρὸς τοῦτον ῥημάτων, οἱ δὲ ἰταμώ- τερον ἐχώρουν. καί πού τις αὐτῶν ἀνεβόησεν· ἱερό- συλε καὶ μαστιγία, οὐ καταβαλεῖς τὰ τοῦ θεοῦ; οὐκ ἀποδώσεις τὸ τάλαντον; | πλέον, πλέον, ὦ ἄν- [*](RIV 663) δρες, τῆς ζημίας ἐφοβήθην τὰ ῥήματα καὶ κατέβαλον, ὦ θεοί, ὀδυρόμενος, στένων, πολλάκις τὸ τάλαντον περιπτυσσόμενος, μόλις ἀριθμῶν, ὀκνῶν ἀποδοῦναι. τὸ σκότος μετὰ τὴν καταβολὴν ἑώρων. νὺξ ἦν ἐν ἡμέρᾳ μοι μέση. ὁ γὰρ τοῦ ταλάντου ζόφος ἐνίκα τὸ φῶς τοῦ ἡλίου.

εἰ μὲν οὗν ταῦτα παρ’ αὐτὴν ἐπυθό- μην τὴν νόσον, τάχ’ ἂν ἀποκαρτερήσας ᾠχόμην. ἄνθρωπος ὑπ’ ἀγρυπνίαις πολλαῖς, φροντίσιν ἀπείροις καὶ πόνοις πλείοσι καὶ μερίμναις καὶ μόχθοις καὶ [*](1 οἱ(2) inserui ex HV om MVaLaB edd 2 οὐδ’ — 3 οὐ- δὲ ἕν praemissis verbis συμβόλαιον τὸ συμβιβαστικὸν γράμμα Λι- βάνιος citat Lopad. lex. Vind. p. 167,9 ed. Nauck | | οὐδὲ Β edd | τίς HLa Lopad 3 οὐδὲ ἔν scripsi e LaB coll p. 132, 8 οὐδέν HVMVa Lopad edd | ἀπονοίᾳ scripsi ὑπονοία HVVa La ὑπονοίας Μ ὑπ’ ἀπονοίας Β edd sed γρ ὑπονοίᾳ in marg Mor ὐπ’ ἀνοίας Cobet Coll 299 5 περὶ VaLa 6 γρ ἐγὼ τῷ in marg Mor 7 τὴν om Β 14 κατέβαλλον Va sed λ(1) eras 17 καταβολὴν Va sed ταβολὴν in ras m 2 19 τοῦ om La | ταῦτα scripsi ex HLa πάντα VMVaB edd | ἐπειθόμην HV 20 τάχα HVVaLa edd | ἀποκαρτερήσας scripsi auctori- bus Re et Cobeto Misc 158 καρτερήσας libri edd)

30. Οὐ γὰρ ἐπὶ κύβους οὐδὲ μέθην ἀνηλωκέναι τί φησιν. οἶδα. οὐ γέγονας περὶ κύβους ἐκμανής, οὐ περὶ μέθην ἠσχόλησαι, οὐ πρὸς ἑταίρας βλέπεις. ἀγαπᾷς τῶν αἰσχρῶν οὐδὲ ἔν. μισεῖς εὐωχίας, οὐ πλησιάζεις κώμοις. εἴθε μοι μηδὲ περὶ τοὺς θεοὺς ἐμεμήνεις. οὐκ ἂν δυστυχὴς ἐγενόμην ὁ δείλαιος, οὐκ ἂν τὴν πενίαν ταύτην ἐστέναξα.

πόσον δέ σοι καὶ πρὸς εὐωχίαν ἤρκεσεν; ὀλίγον ἀπὸ τοῦ τα- λάντου μέρος, τὸ δὲ λοιπὸν ἦν ἡμῖν ἐλεύθερον. οἶδα πολλοὺς περὶ μέθην ὀλίγα ἀνηλωκότας. πολλοῖς ἤδη καὶ κύβος ἤνεγκε κέρδος. πόσοι δὲ δι’ εὐωχίαν εὐτυ- χέστεροι; εἴθε μοι τούτων τις ἐγένου. τάχα ἂν ηὔξητο τὸ διὰ σέ μοι λελῃστευμένον τάλαντον. οὐδὲν ἂν τού- των ὠδυρόμην. νυνὶ δέ μοι τὸ πᾶν ἀπόλωλε. καὶ ἐπι- [*](1 cf. Greg. Cypr. antil. § 58 p. 172, 10 sq. 5 cf. p. 97, 1; t. V 111, 11. Greg. Cypr. antil. § 26 p. 153,26 sq.; § 35 p. 159,6 sq. § 65 p. 175, 21 13 Dem. Lacr. p. 930, 4 et. 13) [*](1 συναγαγὼν scripsi auctore Re συνάγων libri edd | ὅπερ ante ἀθρόως B | ἀφῄρημαι scripsi ex HV ἀφῄρηται MVaLaB edd 5 οὐ scripsi ex HVLa οὐδὲ MVaB edd | οὐδὲ scripsi ex HVVaLaB οὐδ’ ἐπὶ Μ edd 6 οὐ scripsi οὔτε HVM VaLa edd ὡς οὔτε Β | γείτονας Va | κύβους scripsi κώμους libri sed κύβους suprascr Β, edd 7 οὐ(1) scripsi ex HVLa οὐδὲ MVaB edd 9 κώμοις scripsi e Β et γρ in marg Mor κύβοις HVMLa edd καὶ κύβοις Va | μοι inserui e VLaB et Par 3017 (Boissonad. Pachym. p. 144 not. 6) om HMVa edd | μὴ δὲ HVaLaB 12 μοι Va 14 παρὰ La | οὐκ ἐξ εὐχῆς ἐπιδεδωκότας post ἀνηλωκότας La 15 εὐτυχίαν B 16 τίς HVaLa | ηὔξητο — 17 ἂν om La | ηὔξητό μοι διὰ σὲ λεληστευ- μένον τὸ τάλαντον B 17 λελῃστευμένον om Va | voce οὐδὲν rursus inc. Cr fol. 72 v 18 ἀπολώλει B)

32. Μὴ οὖν ὧς οὐδὲν εἰς μέθην ἀνήλωταί σοι, ταῦτα νῦν πρόφερε. οὐδὲ γὰρ περὶ τούτου δικάσειν οὗτοι συνεληλύθασιν, οὐδὲ τοῦτο ἔστιν ὅ ἐγκαλοῦμεν ἡμεῖς, ἀλλ’ ἢ δεῖξον ὅτι μοι τὰ κατὰ | τὸν οἶκον [*](RIV 664) ἔρρωται ἢ δίκην ὕπεχε. οὐδὲ γὰρ περὶ τούτων αἰτιῶ- μαι τήμερον. εἴθε κατ’ ἐμοῦ μᾶλλον, ὦ παῖ, τὰς χεῖρας ὤρεξας. ἤνεγκα ἂν τὴν παρὰ σοῦ πληγήν. νυνὶ δὲ πάντας ὁμοῦ νενίκηκας τοὺς ὑπὸ τῶν πατέρων κριθέν- τὰς πρότερον.

οὐδεὶς οὕτω πατραλοίας εὕρηται. οὐ γὰρ εἰς τὸ σῶμα τὴν πληγὴν ἐδεξάμην, εἰς αὐτὴν τὴν καρδίαν τὸ βέλος ἔχω. τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ὅσοι τῶν παίδων ἐπάταξαν κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐλύπουν καθ’ ὃν ἐτόλμων, ἐγὼ δὲ τοσαυτάκις βάλλομαι ὁσάκις ἐνθυμηθῶ τὸ τάλαντον.

εἶτ’ ἔτι μνημονεύεις κύ- βων ἢ μέθης ἢ τρυφῆς οὕτω τὸν πατέρα διαθείς; ἐγὼ μὲν γὰρ ἤδη καὶ τεθνηκέναι δοκῶ, καὶ γὰρ ὑπὸ τῆς ἀνίας οἴχομαι, ὑμεῖς δὲ ταὐτὰ τούτῳ εἰ νῦν ἀποδέξεσθε, βαρύτεροί μοι τῆς ζημίας γενήσεσθε. ὑφ’ ὑμῶν γὰρ μᾶλλον ἢ τούτου κείσομαι.

35. Ναί, φησίν, ὑπὲρ γὰρ σοῦ τοῦτο πεποίηκα. τῆς γὰρ παρὰ τοῦ θεοῦ σωτηρίας μόνης ἐχρή- ζομεν. τί οὖν; οὐκ ἦσαν εὐχῆς ἕτεροι τρόποι; οὐκ ἦν λιβανωτὸς ἄφθονος; χαίρουσι καὶ δάφναις οἱ θεοὶ καὶ θαλλοῖς ἐλαίας. πολλάκις ἤδη τινὲς τῶν παλαιῶν καὶ δρυῶν κόμαις ἀπήρχοντο. πολλοὶ καὶ στεφάνοις τὸν θεὸν γεραίρουσιν, ὕμνοις ἕτεροι. τούτων οὐδὲν ἐνενόησας οὐδὲ θαλλοὺς ἐνεθυμήθης καὶ στέμματα.

36. μέχρις ἀλεκτρυόνος τὴν εὐχὴν στῆσαι ἔδει. βαρὺ μὲν γὰρ καὶ φορτικὸν καὶ τοῦτο. πλὴν οἶσα ἂν ἀνε- κτῶς. εἰ γὰρ μὴ τὸ τάλαντον ὅλον, μέρος δὲ τῆς οὐσίας ἀνέθηκας, οὐκ ἂν ἀπεκήρυξα. σὺ δ’ οὐδὲ τὰς γραφὰς ἐνενόησας. μετὰ τὴν νόσον πολλάκις ἄνθρωποι τῆς [*](1 cf. Greg. Cypr. antil. § 17 et 35 6 Od. μ 357 9 Plat. Phaed. p. 118 A) [*](1 ἀντίστασις My 6 ἀπήρχοντο] ἀπαρχὰς καὶ θυσίας ἐποί- ουν suprascr My 10 οἶσα] ὑπέμεινα suprascr My οἴχεται ὁ τοῦ κυρίου μαλακοῦ(?) κανὼν ἐνταῦθα φάσκοντος τὰ τοιαῦτα ἀορίστους οὐκ ἔχειν in marg Va 2 12 γραφὰς] ἤτοι ζωγραφίας suprascr Va2) [*](1 γὰρ om MVa Ferr | πεποίηκα scripsi e CrHVLaB ἐποίησα MVa edd 2 περὶ Va 5 θαλοῖς Va | punctum post ἐλαίας posui, post πολλάκις libri edd | ἤδη — 6 ἀπήρχοντο praemissis verbis ἀπήρχοντο ἀντὶ τοῦ ἀπαρχὰς ἐποίουν. Λιβά- νιος citat Andr. Lopad. lex. Vind. p. 5,3 ed. Nauck 6 δρυῶν in δρῦν corr Va | καὶ κόμη Lopad unde κόμης eflfecit Nauck I καὶ στεφάνοις πολλοὶ La | γὰρ post πολλοὶ edd sed om γρ in marg Mor delevi 8 colon post ἐνενόησας HVaLa Ferr signum interrogationis VMB Mor Re scriptura in Cr incerta delevi 9 στῆναι Β Re 10 ἔφην post τοῦτο Β | οἶς ταγὲ CrHV sed in hoc τ eras, Par 3017, unde οἰστά γε efiFe- cit Boissonadius Pachym. p. 79 not 3 οἶσά γε VaLa et γρ in marg Mor οἶδα γε Β ἤνεγκά γ’ vel ἴσως ἦν ἀνεκτόν coni Mor Not f VII 4 ἦσθα ἂν ἀνεκτός coni Re τοῦτο ἐπῄνεις ἄν, ἀλλ’ ἀνεκτῶς lacobs App Pors 328 Lect | ἂν om CrHV VaLaB et γρ in marg Mor | ἀνεκτὸς V sed ὃς in ras ἀνεκτῆ La)

σὺ δέ μοι παριδὼν ἅπαντα ἐπ’ ἐκεῖνο τρέπῃ ὡς, εἰ μὴ διὰ τὸν Ἀσκληπιόν, ᾠχόμην. εἶτ’ οὐκ ἦν ἀποθανεῖν ἄμει- νον ἢ ζῆν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι; μὴ γὰρ εὐηργέτημαί τι; σεσύλημαι. μὴ γὰρ ὑγεία μοι ταῦτα καὶ βίος; αὐ- τὸς ὧς εἰπεῖν ἐν ὀφθαλμοῖς ὁ θάνατος. νυνὶ δὲ τὴν μὲν ὑγείαν μοι λέγεις, τὴν πενίαν δὲ σιωπᾷς. καὶ τὸ φυγεῖν μὲν τὴν νόσον προφέρεις, τὸ δὲ μεῖζον κρύ- πτεις δυστύχημα.

οὐκ ἀνέχομαι ζῆν ἐλεούμενος, μισῶ τὴν ὑγείαν πενόμενος. τί μοι τὸ μεῖζον ἀφεὶς καταλέγειν δυστύχημα μικρὸν εὐποιίας προφέρεις ὄνο- μα, μᾶλλον δέ, κινεῖς πρὸς ἀγανάκτησιν; τίς ἰᾶται συλῶν τὸν κάμνοντα; τίς εὖ ποιεῖσθαι βούλεται μεί- ζονα τῆς δωρεᾶς ἀδικούμενος; ἀπόδος ἡμῖν τὸ τάλαν- τον καὶ τὴν ὑγείαν οὐ μέμφομαι.

εἰ δὲ ἐπὶ τούτοις ὁ Ἀσκληπιὸς ἀγανακτεῖ, αὐτό μοι μόνον ἀποδιδοὺς τὸ τάλαντον φερέτω καὶ μετὰ τοῦ πλούτου τὴν νόσον. ἕτοιμος ἀναλαμβάνειν μετὰ τοῦ ταλάντου τὸν κίνδυνον, καὶ πρόσθοιτό τι πλέον, εἰ βούλοιτο, τῇ νόσῳ, μόνον [*](3 πόσου V Ferr Mor 4 ἂν om B | κατέβαλλον HV sed in hoc λ(2) eras, La 6 οὐκ ἦν] ἀκούειν H sed α et υο in ras, V 7 εὐεργέτημαι VLaB Re scriptura in Cr incerta 8 ὑγίεια La | μοι om Β 10 μὲν insenii e CrHVVa sed in hoc inser m 2, LaB om Μ edd | ὑγίειάν La 11 μὲν om Cr VLa 13 ὑγίειαν La 15 με La 16 εὐποιεῖσθαι CrVaB I μείζονα scripsi e CrHVLa μείζω MVaB edd 17 ante ante τῆς Va 18 ὑγίειαν La | δ’ La 19 ἀποδοὺς M 21 κιν- δύνου τὸ τάλαντον B 22 πρόσθοιτό τι scripsi πρόσθοιτο τί CrHVLa sed in hoc σ eras πρόσθοιτό μοι Va sed οἱ in ει et μοι in τι corr m 2 προσθέτω τί Β προσθείτω μοι Μ edd)

εἶτ’, ὦ κατάρατε καὶ ὑπὲρ τὸ δέον φιλότιμε, ἐγὼ μόνος ἐδυστύχουν ἀφόρητα, ἔνα μοι δυστυχέστερον τῆς νόσου τὴν ὑγείαν ἀντέδωκας; πόσους ἐκ χαλεπωτέρων οἶδα σωθέντας; πόσοι δὲ ἤδη τελευτῆς ἐγγὺς γενόμενοι πάλιν προσω- μίλησαν τῷ βίῳ; ἆρα τούτους ἡμῖν πάντας ὁ Ἀσκλη- πιὸς ἀνέστησε;