Declamatio 9

Libanius

Libanius, Declamatio 9, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

ὁ μὲν οὖν ἀνὴρ θυμοῦ μεστός, ὡς ὁρᾶτε, καὶ δυσχεραίνει μου τὸν λόγον, ἀκουσάτω δὲ ὅμως διὰ τέλους καὶ τοῦτο ὑπομεινάτω καὶ τάχα ἔσται πρᾳότερος. καλείτω δὲ τὸν λόγον, εἰ μὲν βούλεται, νουθεσίαν, εἰ δ’ ἐθέλει ἥδιον, ἀπολογίαν. παραιτοῦμαι δὲ αὐτόν, ἐὰν ἀναγκασθῶ μνησθῆναί τινος ὧν οὐκ ἂν ἠβουλόμην, τῶν ἀναγκασάντων ἡγεῖσθαι τὰ ῥήματα.

6. Ἐποιησάμην, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτον ἐκ [*](4 Plat. apol. p. 20 D; Phaed. p. 87 B; Parm. p. 128 B 18 cf. p. 487,15. Plut. Them. 1, 1. Val. Max. VI9 ext. 2. Ael. var. hist. XII 43) [*](ὧς καὶ Λιβάνιος Lacapenus cod. Mosq. fol. 30 s. v. παράγει τὸ φενακίζει καὶ ἐξαπατᾶ) [*](1 τῇ τούτου σοφίᾳ Lacap 4 παρεχόμεθα δικαίων reposui e libris παρέχομεν edd ποιήσασθε Ma ποιήσητε I 5 μὲν ante ἐμοὶ libri edd delevi auctore Sinteni | μὲν om MaI | ἐγίνετο C Lau γίνεται I 6 λογισμὸν I 7 ἡσθείην Lau sed ν del se- quente τ vocis ταῦτα ἡσθείη CMa sed in hoc ν add m 5 9 μὴ δὲ BLILau 10 θῆσθε scripsi e CMaB coll t. II 64, 3; IV 104, 2; 269,16 θῆτε LILau edd | ᾖ — 11 ὁρᾶτε in Ma detrita et μετὰ — ὁρᾶτε in marg add m 2 | μέμψεται reposui e libris sed μέμφεται in marg Ma 2, ut coni Re μέμφεται edd 12 ἀκουέτω I 15 δ’ ἐθέλει scripsi eC δὲ θέλει BLlLau edd sed θέλει delendum coni Re δὲ βούλεται ἥδιστον Ma 16 ἐβουλόμην CLau 11 ἀν- αγκασάντων L sed σὰ in ras m 2 ἀναγκασόντων CI ἀναγκαζόντων Lau 18 διήγησις in marg I)

462
γυναικὸς ἧς ἐδόκει τῇ Τύχῃ κἀκείνην τε, ὥσπερ ὑμῶν ἕκαστος ἢν ἔχει κατὰ τοὺς νόμους ἔστεργον καὶ τοῦ- τον ἔτρεφον, ὥσπερ ὑμεῖς τοὺς ὑμετέρους αὐτῶν, τά τε ἄλλα καὶ παρὰ τοὺς διδασκάλους ἔπεμπον εἰδὸς ὅτι μέγα ταῖς ψυχαῖς ἡ παίδευσις ἀγαθόν.