θαυ- [*](8 cf. ad t. III p. 106,14; 242,13) [*](2 „malim “ Re 3 φάρυγγος scripsi e CIVaB φάρυγος ΑΡ sed in hoc γ alterum inser m 2, edd 4 τε Β) [*](5 δ’ Re 10 ἀπίη C | <ἐκ> τῆς? | αὐτοῦ Re 11 τότ᾿ om Β 12 νυν Α 18 αὐτὸν Va 26 post μὲν lac 2 litt Β)
43
μαζῶ δὲ εἰ καὶ μετὰ τὴν θοίνην διπλῆν τε καὶ τοι- αύτην ῥᾳστώνης εἶναί τῳ δοκοῦσιν ἐπιδεεῖς καὶ μηδὲ δύνασθαι ζῆν, εἰ μὴ τοῦτο ἔχοιεν, ὡς οὐκ <ἔχοντες ἐκ> σίτων ἀναπαύλας. | ἦσαν δέ γε κἀκείνοις καὶ τοῖς
[*](R III 99) νῦν καὶ πᾶσιν ἄρχουσιν ἀνάπαυλαι τὸ ταθὲν ἀνιεῖσαι, τοῦτο μὲν ἵππων ὐφ’ ἅρμασιν ἅμιλλαι, τοῦτο δὲ ἐν θεάτροις χάριτες, τοῦτο δὲ πρὸς θηρίων ὀδόντας ἀν- δρῶν ἀγῶνες ᾠδαί τε νέων εὐφώνων ἐκπώμασιν ἀνα- μεμιγμέναι. κεκώλυται δὲ οὐκ αὐλός, οὐ σῦριγξ, οὐ βάρβιτος. έ·νι δέ τις καὶ περὶ κύβους διατριβὴ θυμὸν φέρουσα μεθ’ ἡδονῆς. εἰ δὲ δὴ προσδεῖ τινος καὶ βελτίονος εὐθυμίας, ἔστι μοῦσα ποιητῶν, ἔστι δρόμος ῥητόρων. ἔστιν ἀκοῦσαί τι παρ’ ἀμφοῖν περὶ τῶν αὑτοῦ καλῶν ἢ τἀληθῆ λεγόντων ἢ καὶ οὐ τοιαῦτα, πόνου δὲ ὅμως τοῦ παρὰ τῶν πραγμάτων ἀφιέντα. οὕτως οὐδ’ ὑπὸ ταύτης τῆς αἰτίας εἶεν ἂν εὐλόγως | εἴσοδοι.
[*](R III 100)[*](6 cf. Cod. Theod. XV 5,2 | Xen. Cyr. VI 4, 1 8 cf. Cod. Theod. XV 7,10 13 cf. t. I 152,11)[*](1 θοίνην Α sed γρ ποινὴν in marg ποίνην Ρ sed ’ supra ι pos m 3, θ supra π m 5 ποινὴν C 2 ῥαστώνην Β | εἰναί τῳ δοκοῦσιν ἐπιδεεῖς scripsi auctore Re, nisi quod is ἐνδεεῖς con- iecit, coll. t. I 97,9 εἷναι τὸ δοκοῦσιν εἶς Α sed γρ τοῦτο δο- κοῦντες εἰ[σὶ] in marg, edd εἷναι τοῦτο δοκοῦντες εἰσὶ reliqui libri | μὴ δέ ΑΡΙΒ Got 3 ὧς—4 ἀναπαύλας om in lac —16 litt Β | οὐκ ἔχοντες ἐκ σίτων scripsi coll. p. 48, 5 οὐκ ἑ σίτων cum lac 1—2 litt post ἑ Α Re, 3—4 litt Va οὐκ ἑ σι των cum lac 2 litt post ἑ, 1 litt post σι Ρ οὐκ ἑ σι τῶν cum lac 2 litt post ε, 1 litt post ι I οὐκε σίτων cum ras 2 litt C οὐκ ἐσίτων Got οὐκ οὔσης ἐκ τῶν σίτων ἀναπαύ- λας vel οὐκ οὔσης ἐκείνοις ἀναπαύλας coni Re 4 καὶ ἐκεί- νοις Β 6 ἐφ’ IVa ὐφ’ Β 11 „malim φέρβουσα“ Re at cf. t. III 437,2 12 δρόμος Got sed θρόνος in marg 13 περὶ—14 καλῶν ἢ om Re 14 αὐτοῦ I Got)44
39. Ὅ τοίνυν μέγιστον ἔχειν οἴονται κατά τῆς γνώμης, καὶ αὐτός, φησί, τῶν εἰσιόντων ἦσθα. καὶ πάνυ γε. ἀλλ’ ἄκων καὶ τότε καὶ νῦν, ἀλλ᾿ οὐ βουλόμενος, ἀλλ’ ὦ Ἡράκλεις λέγων, ἀλλὰ ζημίαν τὸ πρᾶγμα ἡγούμενος, ἀλλ’ ἀηδῶς ὁρῶν τὸν ἵνα καλέ- σειεν ἀπεσταλμένον, ἀλλὰ νῦν μὲν διὰ σκήψεως οὐχ ὑπακούσας, νῦν δ’ ὠνούμενος τά τοῦ μὴ εὑρῆσθαι ῥήματα. καὶ τούτων εἰσὶ μάρτυρες οἱ λαβόντες. τίς οὖν οὕτως ἄφρων, ὧς τῆς ἐπιθυμίας τοὐναντίον ὠνεῖ- σθαι καὶ βούλεσθαι μὲν εἰσιέναι, ὅπως δὲ μὴ εἰσίοι ποιεῖν ἀργυρίου;
καὶ μὴν οὐδεὶς ἄν με δείξειεν ἄκλητον τὴν πρώτην ὡς ἄρχοντα δείλης πεπορευμένον, ἀλλ’ ἔλαβε τὴν ἀρχήν, ἧκεν. ὁ μέν τις μετεπέμψατο, [*](R III 101) ὁ δ’ οὐκ ἐβουλήθη. τί οὖν ἐγώ; | παρὰ μὲν τὸν ἧκον, παρὰ δὲ τὸν οὐκ ἦλθον. τοῦ γάρ ἐνοχλεῖν ἄπειρος ὧν αἰσχρὸν ἡγούμην ἐλθὼν κόπτειν ἄρχοντος θύραν. οὔκουν τοιαύτην ὁδὸν αὐτόματόν μέ τις ἐλ- θόντα ἐξελέγξειεν ἂν οὐδ’ ὡς Κυνήγιον τὸν ἐπειδή με τὸ πρῶτον εἶδε, καταβάντα παραδείγματος οὐκ ὄντος. ἔχοιμι δ᾿ ἂν οὐκ ὀλίγους καταλέξαι τοὺς οὔτ᾿ ἀναγ- κάσαντας οὔτ᾿ ἀναγκασθέντας.
41. Ἐξῆν γάρ, φησί, καλουμένῳ καθῆσθαι, σὺ ὒ δ’ ἀναστὰς εἵπου. πῶς δ᾿ οὐκ πῶς δ’ οὐκ ἔ μέλλον ἄρχοντός [*](2 cf. p. 19,8 sq. 4 cf. Arist. Ran. 298. Luc. Gall. 2. Fugit. 32 7 cf. p. 19,14 sq. 12 cf. t. I 162, 2 sq.; 241,14sq.) [*](18 cf. t. III 425 not. 1 Sievers P. 264 sq.) [*](5 καλέσειεν Β sed καλὲ in ras m 2 7 δὲ Re 8 καλοῦν- τες coni Got 11 δόξειεν Va 12 τηνπρώτην Β 13 τις Ρ sed ις in ras m 2 14 ὃ Α 15 ἧκον Β sed k in ras m 2 17 οὔκουν Ρ sed ’ suprapos m 3 | με τίς Β 19 τοπρῶτον CIVaB Re 20 καταλλάξαι Va 21 οὔτ’ scripsi οὐκ libri edd)
45
γε καλοῦντος καὶ μέγα τὸ πρᾶγμα ποιουμένου; οὐ γὰρ ὥσπερ μὴ βαδίζειν ἐξῆν, οὕτω καὶ μηδὲν ἀηδὲς παθεῖν. οὐ γὰρ μόνον μέγας ὁ θυμὸς τῶν βασιλευόντων, ἀλλὰ καὶ τὰς μετ’ ἐκείνην ἀρχὰς οὐ ῥᾴδιον ἐνεγκεῖν ὀργιζο- μένας, καὶ πολλοὶ τοιαύταις | ὀργαῖς ἀπολώλασιν.
[*](R III 102) αἰτίαν δὲ ψευδῆ περιάψαι διὰ συκοφάντου ῥᾷστον καὶ μάρτυρας πεῖσαι τά ψευδῆ μαρτυρεῖν καὶ κύριον ἑαυ- τὸν ψήφου ποιῆσαι καὶ δεσμῷ παραδοῦναι καὶ τῷ τἀκεῖ διά χειρὸς ἔχοντι κελεῦσαί τι.