Oratio 52

καὶ τούτου τοῦ φόβου διδάσκαλον εἶχον ὄν μόλις διέφυγον, ἕτερος [*](10) δέ τις ἐμὸς συγγενὴς ἱερεὺς φιλοσοφίας οὐκ ἐδυνήθη. οἷς οὖν ἔπαθον παιδευθεὶς εἰκότως ἐφυλαττόμην ἀπά- σης δυσμένειαν ἀρχῆς. καὶ γάρ εἰ αὐτὸς αὐτοῖς ἄλη- πτος ἦν, εἶχον ἂν οὑς βάλωσι, τοὺς μὲν εἴσω τειχῶν ὄντας, τοὺς δ’ ἐν ἀγροῖς διεσπαρμένους καὶ αὐτοῦ μὲν ἀπείχοντ’ ἂν ἐμοῦ, δι’ ἐκείνων δ’ ἂν ἐλύπουν. ἔστι δὲ ἀλγεινὸν τοῖς ἑαυτοῦ μὴ δύνασθαι βοηθεῖν, ἀλλ’ ὁρᾶν μὲν σπαραττομένους, μένους, εἰσφέρειν δὲ πλὴν λύπης ἔχειν οὐδέν.

πρός τε οὖν ἐμαυτὸν ταῦτα ἐλογι- ζόμην καὶ ἤκουον τῶν φοβουμένων δεομένων μὴ σφᾶς ἐμβαλεῖν εἰς | κρημνὸν ἄφυκτον· δῆλον γὰρ εἶναι [*](R III 103) [*](10 cf. t. I 105,11 R 11 Phasganius (cf. ep. 286)?) [*](4 „nullus dubito leg. esse ἐκείνους“ Re at cf. t. I 475, 21 εἰρηνικός τε ὁμοῦ τὸν τρόπον καὶ πολεμικός, τῇ μὲν (sc. εἰρήνη) χαίρων, πρὸς δὲ ἐκεῖνον (sc. πόλεμον) εὔψυχος; 601,6 τούς ἐπαί- νους ὧν ἄξιον μόνων (sc. ἐπαινεῖν); t. II 466,3 τῶν παρ’ ἡμῖν οἰκοδομουμένων καὶ αὐτὸς ἡμῖν γενοῦ καὶ δὴ καὶ τῶν γεωργούν- των καὶ ποίησον ἀμφοτέροις οἰκοδομίᾳ καὶ γεωργίᾳ) λαμπροτέ- ραν τὴν πόλιν 7 ἑαυτοῦ Β 8 τῷ] τὸ C 9 διαχειρὸς Β) [*](12 ἔπαθον Got sed ἔπαθεν coni 13 ἄλυπος ἄλυπος coni Got, 14 τους P | τυχὸν C 15 τούς Ρ sed ’ in ras m4, B 17 δ᾿ Ι edd 20 μή σφας Α)