Oratio 52

Libanius

Libanius, Oratio 52, Libanii Opera, Vol IV, Orationes LI-LXIV, Teubner, Foerster, 1908

τὸ αὐτὸ χείρους [*](1 ἔχον Ρ sed ον in ras m 2 6 τὰς om Β 7 „malim ἂς“ Re 8 ἐρέται Ρ sed αἰ in ras suprascr m 2 ται etiam in marg m 2), VaB Iacobs ἔρχετε Ι cf. t. II 97, 6; III 420, 13 11 <καὶ;> πηδᾶν? | τό Got 14 καὶ μή φοβεῖσθαι ιν marg I) [*](25 εὐδοκιμεῖν Ρ sed ει in ras m 3 26 καθημέραν PIB)

31
καὶ τῶν λόχων ποιεῖ τούς ὑπερέχοντας ἡ, εἰ βούλει, στρατιάν. οὗτοι γὰρ τά τῶν γειτόνων αὐτῶν τιμῆς ὀλίγης ποιοῦσι τὰς κακοπραγίας οὐ φερόντων τὰς πυκνάς. δεινὸν δ’ οὐδὲν εἰς δίκην τοῦτο ἐλθεῖν ὄντων τῶν τὸν ὀργιούμενον ἡμερωσόντων. ὧν δὲ μέτριος στρατιώτης κόσμος τ’ ἂν εἴη τῷ δικαστῇ καὶ ἡσυχα- ζούσῃ τῇ καρδίᾳ ζῴη μηδαμόθεν αὐτῷ τοῦ συνειδότος ἀπειλοῦντος.

13. μὴν μὴν μέγιστον μὲν ἀγαθὸν νέῳ παιδεία, φοιτᾶν δέ ὧς τὸν βελτίω βέλτιον ἢ τὸν οὐ τοσαῦτα εἰδότα. καὶ τοῦτο τοίνυν ἀσαφές καθίσταται ταῖς τοι- αύταις εἰσόδοις τὸν μέν ἀμαθέστερον ποιούσαις τῷ λόγῳ σοφώτερον, τὸν δὲ σοφώτερον ὕστερον. ὅταν δὲ ὁ | ταῦτα ἰδὼν ἔπηται καὶ λέγη τὰ τῆς ἀπάτης, [*](R III 81) τὸ τῆς ἀρχῆς ὄνομα μεγάλην τὴν ψῆφον ἐποίησε καὶ πλέον ἐδυνήθη τῆς ἀληθείας, καὶ τά περὶ τούς λόγους ἔσχε κακῶς.

14. Οὗτοι τοίνυν οἱ τοὺς ἀδίκους ᾑρημένοι κατὰ τῶν <τοῖς;> νόμοις πειθομένων οὐ τηνάλλως πονοῦσιν, ἀλλ’ ὡσπερ τοῖς γεωργοῖς πονεῖται τὰ περὶ τὴν γῆν, καὶ ζεύγη καὶ ἄμαξαι καὶ βόες καὶ ἄροτρον, καὶ ἄρουρα [*](11 cf. p. 16 sq.; 13, 8 sq.) [*](1 λόγων Ρ sed γ in χ corr m 3, Β Got qui ἀλόγων coni | ἡ ἐν βουλῇ ἢ ἐν στρατιᾷ coni Got | „malim τὴν “ Re 2 αὑτῶν Re αὐτῶν libri Got 3 ποιοῦσι in lac 6 litt om Β 6 τ’ om C δ’ Got | δικαστῆ Α sed γρ ἡσυχαστῇ in marg, Ρ sed δικ in ras 4 fere litt m 2, “B ἡσυχαστῆ CI sed in hoc ἡσυχ in ras, Va 9 μέγιστον — 11 εἰδότα citat Macar fol. 91 v 10 δ’ Re 12 ἀμαθέστατον C 16 ἐποίησεν Α sed ν del, Got 16 ἠδυνήθη Re 18 τοὺς ἀδίκους in lacuna –6 litt om Β 19 τοῖς inserui auctore Re | τηνάλως CI cf. t. III 395, 17) [*](21 βοῦς Re)

32
τέμνεται καὶ σπορὰ εἰσπέμπεται καὶ τά ἄλλα γίγνετι [*](R III 82) θερίσαι καὶ τρυγῆσαι βουλομένοις, οὕτω καὶ το τοῖς θερίσαι καὶ τρυγῆσαι βουλομένοις. καὶ κοὶ τοῦτο αὐτοῖς ἔρχεται. τῶν δὲ ἀφικνουμένων τὰ μὲ αὐτοῖς πλουσίας ποιεῖ τὰς τραπέζας γῆς παρεχούση καὶ θαλάττης, τὰ δέ πλοῦτός ἐστι, χρυσός, ἄργυρος ἐσθῆτες. καὶ τὰ μὲν ἔχουσι, τὰ δέ δέχονται, τά δὲ μέλλουσιν. ἱκανὸν δέ οὐδέν οὐδὲ ἐπαινεῖται, ἀλλά τὸ μὲν κεῖται μικρὸν δοκοῦν, ζητεῖται δὲ ἕτερον καὶ οὐκ ἔνι μὴ δοῦναι Γῇ τοῦ μέλλοντος προμηθείᾳ, ὅπως ᾗ τις ὁ παρεσόμενος, ἢν δέη.

πόθεν οῖει, βασιλεῦ, τοὺς ἀφέντας μὲν τὴν αὑτῶν καὶ πατρῴαν πενίαν, ἐλθόντας δὲ ὡς ἡμᾶς ἐν σαπροῖς ὑποδήμασι, τούς δέ οὐδέ τοιούτοις, πυροπωλεῖν, οἰκοδομεῖν, τραπεζίταις συνεῖναι, δανείζειν, πανταχοῦ μεμνῆσθαι τόκων, παισὶ κλήρους παραδιδόναι μεγάλους; ἅπασι τούτοις πηγὴ μία τὰ δικαστήρια καὶ τὸ τοὺς μὲν ἡττῆσθαι, τούς δὲ νενικηκέναι καὶ κακῶς ἀμφοτέρους. ἰσχὺν δέ ἐκ λόγων [*](R III 83) κεκτημένοι κέκτηνται | διά τῆς αὐτῆς καὶ τὴν ἐν τῇ πόλει. καὶ πᾶσα χήρα τὴν οὐσίαν τὴν ἑαυτῆς οὐχ [*](7 cf. ad p. 10, 12; t. I 296, 3 14 Dem. fals. leg. p. 376, 1) [*](1 εἰσπέμπεται scripsi πέμπεται libri edd 2 θερίσαι — βουλομένοις num delenda ut anticipata e l. 3? at cf. t. III 198, 1 R πρόσφορα νοί ἀναγκαῖα post βουλομένοις inser coni Re | οὕτω — 3 βουλομένοις praemisso κείμενον in marg P 3 om C 4 et 6 sq. τα Ρ 5 πλουσίας scripsi πλατείας libri edd) [*](7 ἐσθῆτες Α sed ’ supra ἑ pos man. rec. ἐσθῆτες Got 9 ζητεῖται δέ ἕτερον om Β Ι2 πατρώαν ΡΒ 18 σαθροῖς Cobet Misc. 158 ut t. III p. 472, 2 at cf. t IV 624, 28; 710, 11 R | τοὺς Ρ 15 δανείζειν, πανταχοῦ Re δανείζειν πανταχοῦ· libri Got 16 πληγὴ Β 17 τους (bis) P 18 ἐκ λόγων om Α sed γρ in marg, Got 19 κεκτημένοι Α sed γρ κτώμενοι in marg κτώμενοι reliqui libri 20 τὴν οὐσίαν τὴν ἑαυτῆς in ras Ρ τὴν ἑαυτῆς om Α sed in marg add m rec, Got)

33
ἑαυτῇ μᾶλλον ἢ τούτοις ἔχει.