Oratio 11

νῦν δὲ οὐκ αὐξηθέντες παρὰ καιρόν, ἀλλ’ ἐν τούτῳ σχήματος στάντες, ὃ καὶ τοῦ δρᾶν τι δυσχερὲς καὶ τοῦ παθεῖν τι κακὸν ἀπήλλαττεν, εἰς μέγεθος προὔβησαν, ἡνίκα ἄρχειν ἔδει, οἶα παῖδες εὐγενεῖς ἐν τυραννίδι μὲν τῇ νεότητι διαλαθόντες, εἰς ἡλικίαν δὲ ἐλθόντες [*](1 cf. διηγήματα IV 865 et 1107 sq.) [*](1 τοῦτόν φασι τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν διὰ μέσης θαλάττης ῥέοντα γλυκύν τε εἶναι καὶ πότιμον Β2) [*](1 olim conieci Ἀλφειοῦ, at cf. p. 491, 2 τὸν ἐπ’ Ἀμαζόσι λόγον πιστωσάμεναι 2 θαλάττης ΙΒΜ 3 θάλασσαν CUCa Re 5 οὔπω Sintenis | ἦν inserui ex UIBMCa om reliqui libri edd | ἐνέμενεν Β 8 μείζων CIBMMo Mor et eraso ν ΑΡ νομίζων Ca 9 ἐπιπλεῖστον Β 10 οἳ] ἢ Μο 12 ὑπὸ — 13 ἢ πειθομένους in marg add Μο2 15 οὔτ᾿ Ι 16 δ’ Re | παράκαιρον Β 17 σχήματι C sed ὃς suprascr. f, et Mor 18 κακὸν] δυσχερ Ca 20 διαλαβόντες Μο sed θ suprascr.)

ἤδη πεπαυμένης.