Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- οἰχομένου σέο πρόσθεν, ὅ μοι θεὸς ὥς ἐτέτυξο.
- ὥς φ;μένην προσέειπε φίλα φρονέων Ἀγαμέμνων·
- ὦ γύναι, οὔ νύ σέ τις δμωήν ποτε θήσεται ἄλλος
- Τεύκρου ἔτι ζώοντος ἀμύμονος ἠδʼ ἐμεῦ αὐτοῦ·
- ἀλλά σε τίσομεν αἰέν ἀπειρεσίοις γεράεσσι,
- τίσομεν ὥστε θεήν, καὶ σὸν τέκος, ὡς ἔτʼ ἐόντος
- ἀντιθέου Αἴαντος, ὅς ἔπλετο κάρτος Ἀχαιῶν.
- αἴθʼ ὄφελον μηδʼ ἄλγος Ἀχαιίδα θήκατο πάσῃ
- αὐτὸς ἐῇ ὑπὸ χειρὶ δαμείς· οὐ γάρ μιν ἀπείρων
- δυσμενέων σθένε λαός ὑπʼ Ἄρεϊ δῃώσασθαι.
- ὣς ἔφατʼ ἀχνύμενος κέαρ ἔνδοθεν· ἀμφὶ δὲ λαοὶ
- οἰκτρὸν ἀνεστονάχησαν, ἐπίαχε δʼ Ἑλλήσποντος
- μυρομένων, ὀλοὴ δὲ περὶ σφίσι πέπτατʼ ἀνίη.
- καὶ δʼ αὐτόν λάβε πένθος Ὀδυσσέα μητιόεντα
- κείνου ἀποκταμένοιο, καὶ ἀχνύμενος κατὰ θυμὸν
- τοῖον ἔπος μετέειπεν ἀκηχεμένοισιν Ἀχαιοῖς·
- ὦ φίλοι, ὡς οὔπω τι κακώτερον ἄλλο χόλοιο
- γίνεται, ὅς τε βροτοῖσι κακὴν ἐπὶ δῆριν ἀέξει·
- ὃς καὶ νῦν Αἴαντα πελώριον ἐξορόθυνεν
- ἀμφʼ ἐμοὶ ἐν φρεσὶν ᾖσι χολούμενον· ὡς ὄφελόν μοι