Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- καὶ σὺ μὲν ἔκτοσθε στήσας νέας· αὐτὰρ ἔγωγε
- αὐτὸν ἀεικίσσας πληγῇς ὑπὸ λευγαλέῃσιν
- ἐς Τρώων πτολίεθρον ἐσήλυθον, ὄφρα πύθωμαι,
- ὁππόσα μητιόωνται ὑπὲρ πολέμου ἀλεγεινοῦ.
- οὐδὲ μὲν Ἕκτορος ἔγχος ἐδείδιον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς
- ἐν πρώτοις ἀνόρουσα μαχέσσασθαι μενεαίνων
- κείνῳ, ὅτʼ ἠνορέῃ πίσυνος προκαλέσσατο πάντας.
- νῦν δέ σευ ἀμφʼ Ἀχιλῆι πολὺ πλέονας κτάνον ἄνδρας
- δυσμενέων, ἐσάωσα δʼ ὁμῶς τεύχεσσι θανόντα.
- οὐδέ μὲν ἐγχείην τρομέω σέθεν, ἀλλά με λυγρὸν
- ἕλκος ἔτʼ ἀμφʼ ὀδύνῃς περινίσσεται εἵνεκα τευχέων
- τῶνδʼ ὑπερουτηθέντα δαϊκταμένου τʼ Ἀχιλῆος·
- καὶ δʼ ἐμοὶ ὡς Ἀχιλῆι πέλει Διὸς ἔξοχον αἷμα.
- ὣς ἄρʼ ἔφη· τὸν δʼ αὖθις ἀμείβετο καρτερὸς Αἴας·
- ὦ Ὀδυσεῦ δολομῆτα καὶ ἀργαλεώτατε πάντων,
- οὔ νύ σʼ ἐκεῖσʼ ἐνόησα πονεύμενον, οὐδέ τις ἄλλος
- Ἀργείων, ὅτε Τρῶες Ἀχιλλέα δῃωθέντα
- ἑλκέμεναι μενέαινον· ἐγὼ δ ὑπὸ δουρὶ καὶ ἀλκῇ
- τῶν μὲν γούνατʼ ἔλυσα κατὰ μόθον, οὓς δʼ ἐφόβησα
- αἰὲν ἐπεσσύμενος· τοὶ δʼ ἀργαλέως φοβέοντο