Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- χερσὶν ὁμῶς καὶ ποσσὶν ἀνιστάμενος καλέεσκεν
- ἐς μέσον ἡρώων τὸν ὑπέρτατον. οἱ δʼ ὁρόωντες
- θάμβεον ὄβριμον ἄνδρα καὶ ἄλκιμον· οὐδέ τις ἔτλη
- ἄντα μολεῖν· πάντων γὰρ ὑπέκλασε δεῖμʼ ἀλεγεινὸν
- ἠνορέην, φοβέοντο δʼ ἀνὰ φρένα, μή τινα χερσὶ
- τύψας ἀκαμάτῃσιν ὑπὸ πληγῇσι πρόσωπον
- συγχέῃ ἐσσυμένως, μέγα δʼ ἀνέρι πῆμα γένηται.
- ὀψὲ δὲ πάντες ἔνευσαν ἐπʼ Εὐρυάλῳ μενεχάρμῃ
- ἴδμονα πυγμαχίης εὖ εἰδότες· ὃς δʼ ἐνὶ μέσσοις
- τοῖον ἔπος προέηκεν ὑποτρομέων θρασὺν ἄνδρα·
- ὦ φίλοι, ἄλλον μέν τινʼ Ἀχαιῶν, ὅν κʼ ἐθέλητε,
- τλήσομαι ἀντιόωντα, μέγαν δʼ Αἴαντα τέθηπα·
- πολλὸν γὰρ προβέβηκε· διαρραίσει δέ μοι ἦτορ,
- ἤν μιν ἐπιβρίσαντα λάβῃ χόλος· οὐ γὰρ ὀΐω
- ἀνδρὸς ἀπʼ ἀκαμάτοιο σόος ποτὶ νῆας ἱκέσθαι.
- ὣς φαμένοιο γέλασσαν· ὁ δʼ ἐν φρεσὶ πάμπαν ἰάνθη
- Αἴας ὀβριμόθυμος· ἄειρε δὲ δοιὰ τάλαντα
- ἀργύρου αἰγλήεντος, ἅ οἱ Θέτις εἵνεκʼ ἀέθλου
- δῶκεν ἄτερ καμάτοιο· φίλου δʼ ἐμνήσατο παιδὸς
- Αἴαντʼ εἰσορόωσα· γόος δέ οἱ ἔμπεσε θυμῷ.