Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- οἷον ὅτε στεροπῇσιν ἐπιβρέμει ἄσπετος αἰθήρ.
- λάζετο δʼ ἔντεα πατρός, ἅπερ θεὸς οὔτις ἀείρει
- νόσφι Διὸς μεγάλοιο· τίναξε δὲ μακρὸν Ὄλυμπον·
- σὺν δʼ ἔχεεν νεφέλας τε καὶ ἠέρα πᾶσαν ὕπερθε·
- νὺξ δʼ ἐχύθη περὶ γαῖαν, ἐπήχλυσεν δὲ θάλασσα·
- Ζεὺς δὲ μέγʼ εἰσορόων ἐπετέρπετο· κίνυτο δʼ εὐρὺς
- οὐρανὸς ἀμφὶ πόδεσσι θεῆς· περὶ δʼ ἔβραχεν αἰθήρ,
- ὡς Διὸς ἀκαμάτοιο ποτὶ κλόνον ἐμμεμαῶτος.
- ἡ δʼ ἄφαρ ἠερόεντος ὑπὲρ πόντοιο φέρεσθαι
- οὐρανόθεν προέηκεν ἐς Αἴολον ἄμβροτον Ἶριν,
- ὄφρʼ ἀνέμους ἅμα πάντας ἐπιβρίσαντας ἰάλλῃ
- ἐλθέμεναι κραναοῖο Καφηρέος ἐγγύθεν ἄκρων [*](Zimmermann, for ἔνθεν Ἀχαιῶν of MSS.)
- νωλεμέως χριμφθέντας, ἀνοιδῆναί τε θάλασσαν,
- λευγαλέῃς ῥιπῇσι μεμηνότας. ἡ δʼ ἀΐουσα
- ἐσσυμένως οἴμησε περιγναμφθεῖσα νέφεσσι·
- φαίης κεν πῦρ ἔμμεν ἅμʼ ἠέρι καὶ μέλαν ὕδωρ.
- ἵκετο δʼ Αἰολίην, ἀνέμων ὅθι λάβρον ἀέντων
- ἄντρα πέλει στυφελῇσιν ἀρηράμενʼ ἀμφὶ πέτρῃσι
- κοῖλα καὶ ἠχήεντα· δόμοι δʼ ἄγχιστα πέλονται
- Αἰόλου Ἱπποτάδαο. κίχεν δέ μιν ἔνδον ἐόντα