Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- οὕνεκα λωβήσαντο δέμας μογεροῖο Σίνωνος
- ἐλπόμενοι κατὰ θυμὸν ἐτήτυμα πάντʼ ἀγορεύσειν· [*](Zimmermann, for ἀγορεύειν of v.)
- τοὔνεκα προφρονέως μιν ἄγον ποτὶ Τρώιον ἄστυ
- ὀψέ περ οἰκτείραντες. ἀγειρόμενοι δʼ ἅμα πάντες
- σειρὴν ἀμφεβάλοντο θοῶς περιμήκεϊ ἵππῳ
- δησάμενοι καθύπερθεν, ἐπεί ῥά οἱ ἐσθλὸς Ἐπειὸς
- ποσσὶν ὑπὸ βριαροῖσιν ἐΰτροχα δούρατʼ ἔθηκεν,
- ὄφρα κεν αἰζηοῖσιν ἐπὶ πτολίεθρον ἕπηται
- ἑλκόμενος Τρώων ὑπὸ χείρεσιν. οἱ δʼ ἅμα πάντες
- εἷλκον ἐπιβρίσαντες ἀολλέες, ἠΰτε νῆα
- ἕλκωσιν μογέοντες ἔσω ἁλὸς ἠχηέσσης
- αἰζηοί, στιβαραὶ δὲ περιστενάχουσι φάλαγγες
- τριβόμεναι, δεινὸν δὲ τρόπις περιτετριγυῖα
- ἀμφὶς ὀλισθαίνουσα κατέρχεται εἰς ἁλὸς οἶδμα·
- ὣς οἵ γε σφίσι πῆμα ποτὶ πτόλιν ἔργον Ἐπειοῦ
- πανσυδίῃ μογέοντες ἀνείρυον· ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ
- πολλὸν ἄδην στεφέων ἐριθηλέα κόσμον ἔθεντο·
- αὐτοὶ δʼ ἐστέψαντο κάρη· μέγα δʼ ἤπυον αὐλοὶ
- ἀλλήλοις ἐπικεκλομένοι· ἐγέλασσε δʼ Ἐνυὼ
- δερκομένη πολέμοιο κακὸν τέλος· ὑψόθι δʼ Ἥρη