Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- ἐς δʼ ἄρα νῆας ἵκοντο σὺν Ἀργείοισι καὶ ἄλλοις
- μάντιν ἀγασσάμενοι, τὸν ἄρʼ ἐκ Διὸς ἔμμεν ἔφαντο,
- ἐκ Διὸς ἢ Φοίβοιο· πίθοντο δέ οἱ μάλα πάντα.
- ἦμος δʼ αἰγλήεντα περιστρέφετʼ οὐρανὸν ἄστρα
- πάντοθε μαρμαίροντα, πόνου δʼ ἐπιλήθεται ἀνήρ,
- δὴ τότʼ Ἀθηναίη μακάρων ἕδος αἰπὺ λιποῦσα
- ἤλυθε παρθενικῇ ἁπαλόχροϊ πάντʼ εἰκυῖα
- ἐς νῆας καὶ λαόν· ἀρηιφίλου δʼ ἄρʼ Ἐπειοῦ
- ἔστη ὑπὲρ κεφαλῆς ἐν ὀνείραϊ, καί μιν ἀνώγει
- τεῦξαι δούριον ἵππον· ἔφη δέ οἱ ἐγκονέοντι
- αὐτὴ συγκαμέειν, αὐτὴ δʼ ἄφαρ ἀγχόθι βῆναι
- ἔργον ἐς ὀτρύνουσα. Θεῆς δʼ ὅ γε μῦθον ἀκούσας
- καγχαλόων ἀνὰ θυμὸν ἀκηδέος ἔκθορεν ὕπνου·
- ἔγνω δʼ ἀθάνατον θεὸν ἄμβροτον· οὐδέ οἱ ἦτορ
- ἄλλο παρὲξ ὥρμαινε, νόον δʼ ἔχεν αἰὲν ἐπʼ ἔργῳ
- θεσπεσίῳ· πινυτὴ δὲ περὶ φρένας ἤιε τέχνη.
- Ἠὼς δʼ ὁππόθʼ ἵκανεν ἀπωσαμένη κνέφας ἠῢ
- εὶς ἔρεβος, χαροπὴ δὲ διʼ ἠέρος ἤιεν αἴγλη,
- δὴ τότε θεῖον ὄνειρον ἐν Ἀργείοισιν Ἐπειός,
- ὡς ἴδεν, ὡς ἤκουσεν, ἐελδομένοισιν ἔειπεν·