Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- καὶ χλόος οἰνώπων μελέων πάρος· ἑζομένης δὲ
- Ἥρης ψευδομένης δολόεν δέμας ἔτρεμε παλμῷ
- ἀντιτύπῳ, καὶ νέρθεν ἐπὶ χθόνα κάμπτετο νεύων
- ὤμοις θλιβομένοισι γέρων κυρτούμενος αὐχήν.
- καὶ πρόφασιν μόγις εὗρεν· ἐπεστενάχιζε δὲ μύθῳ
- δάκρυον εὐποίητον ἀποψήσασα προσώπου,
- καὶ δολόεν κατέλεξεν ἔπος φρενοθελγέι φωνῇ·
- Εἰπέ, πόθεν, βασίλεια, τεαὶ χλοάουσι παρειαί;
- πῇ σέο κάλλος ἐκεῖνο; τίς εἴδεϊ σεῖο μεγαίρων
- πορφυρέους σπινθῆρας ἀπημάλδυνε προσώπου;
- καὶ ῥόδα τίς μετάμειψεν ἐς ὠκυμόρους ἀνεμώνας;
- καὶ σὺ κατηφιόωσα τί τήκεαι; ἦ ῥα καὶ αὐτὴ
- ἔκλυες αἴσχεα κεῖνα, τά περ βοόωσι πολῖται;
- ἐρρέτω ἀρχεκάκων ὀλοὸν στόμα θηλυτεράων.
- εἰπὲ δέ μοι, μὴ κρύπτε τεῆς συλήτορα μίτρης·
- τίς σε θεῶν ἐμίηνε; τίς ἥρπασε σεῖο κορείην;
- εἰ μὲν Ἄρης λαθραῖος ἐμὴν νυμφεύσατο κούρην
- καὶ Σεμέλῃ παρίαυεν ἀφειδήσας Ἀφροδίτης,
- ἐλθέτω εἰς σέο λέκτρα γαμήλιον ἔγχος ἀφάσσων·
- γινώσκει μενέχαρμον ἑὸν γενέτην σέο μήτηρ.