Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- ὀρθὸς ἐχιδναίων διδύμων μεσσηγὺ καρήνων,
- ὑψιφανὴς πτερύγων πισύρων τετράζυγι κημῷ·
- τῇ μὲν ξανθὸς ἴασπις ἐπέτρεχε, τῇ δὲ Σελήνης
- εἶχε λίθον πάνλευκον, ὃς εὐκεράοιο θεαίνης
- λειπομένης μινύθει καὶ ἀέξεται, ὁππότε Μήνη
- ἀρτιφαὴς σέλας ὑγρὸν ἀποστίλβουσα κεραίης
- ἠελίου γενετῆρος ἀμέλγεται αὐτόγονον πῦρ·
- ἄλλη μάργαρον [*](Marcellus would read μάρμαρον, understanding the topaz: not a wise reading, because the topaz, really chrysolite, was dug out of Zeboiget Island, not from the sea itself (Enc. Brit. s.v. Peridot).) εἶχε φαεσφόρον, οὗ χάριν αἴγλης
- γλαυκὸν Ἐρυθραίης ἀμαρύσσεται οἶδμα θαλάσσης
- λαμπομένης· ἑτέρης δὲ μεσόμφαλος αἰθοπι κόσμῳ
- λεπτοφαὴς σέλας ὑγρὸν ἀπέπτυεν Ἰνδὸς ἀχάτης.
- ἀλλήλαις δʼ ἑκάτερθε συναπτομένων κεφαλάων
- χάσματα δισσὰ δράκοντος ἀνευρύνοντο καρήνων,
- αἰετὸν ἀμφοτέροισι περικλείοντα γενείοις
- σύμπλοκον ἔνθα καὶ ἔνθα· διʼ εὐφαέος δὲ προσώπου
- λυχνίδες ἠκόντιζον ἐν ὄμμασι σύμφυτον αἴγλην
- ὀξὺ σέλας πέμπουσαν, ὁμοίιον αἴθοπι λύχνῳ
- ἁπτομένῳ· κομόων δὲ λίθων πολυειδέι μορφῇ
- πόντος ἔην, γλαυκῆς δὲ λίθος χλοάουσα μαράγδου
- δεξαμένη κρύσταλλον ὁμόζυγον εἴκελον ἀφρῷ