Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- ἀλλὰ Νότος πνεύσειεν, ὅτε χρέος ἐστὶ Βορῆος·
- εὖρον ἴδοι Ζεφύρου κεχρημένος· εἰαρινοὶ δὲ
- ποντοπόροις ὅτε πᾶσιν ἐπιπνείουσιν ἀῆται,
- χειμερίῃ τότε μοῦνος ὁμιλήσειε θαλάσσῃ.
- ἤλιτε ναυτίλος οὗτος ἀθέσμιος· ἀλλὰ καὶ αὐτὴ
- ἀασάμην ποθέουσα σαόφρονος ἀστὸν Ἀθήνης.
- αἴθέ μιν οὐκ ἐπόθησα δυσίμερος· εἰς Παφίην γὰρ
- ὁππόσον ἱμερόεις, τόσον ἄγριος ἔπλετο Θησεύς·
- οὐ τάδε μοι κατέλεξεν ἐμὸν μίτον εἰσέτι πάλλων·
- οὐ τάδε μοι κατέλεξε παρʼ ἡμετέρῳ λαβυρίνθῳ.
- αἴθέ μιν ἔκτανε ταῦρος ἀμείλιχος· ἴσχεο, φωνή,
- ἀφροσύνης, μὴ κτεῖνε νέον γλυκύν· ὤμοι Ἐρώτων·
- Θησεὺς ἔπλεε μοῦνος ἐς εὐώδινας Ἀθήνας.
- οἶδα, πόθεν με λέλοιπε· μιῆς τάχα παρθενικάων
- σύμπλοον ἔσχεν ἔρωτα, καὶ ἐν Μαραθῶνι χορεύει
- εἰς ἑτέρης γάμον ἄλλον, ἐγὼ δʼ ἔτι Νάξον ὁδεύω.
- παστὸς ἐμὸς πέλε Νάξος, ἐπίκλοπε νυμφίε Θησεῦ·
- ὤλεσα καὶ γενέτην καὶ νυμφίον· ὤμοι Ἐρώτων·
- οὐχ ὁρόω Μίνωα, καὶ οὐ Θησῆα δοκεύω·
- Κνωσσὸν ἐμὴν προλέλοιπα, τεὰς δʼ οὐκ εἶδον Ἀθήνας·